แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
ads-m
114 ผลลัพธ์ สำหรับ 

-judge-

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: judge, *judge*
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(vt)คาดคะเนSee Also:ประมาณ, กะSyn.estimate, assess, evaluate
(vt)ตัดสินความSee Also:พิจารณาคดีSyn.arbitrate, decide
(n)ผู้ตัดสิน (กีฬา)See Also:กรรมการผู้ตัดสินSyn.referee, umpire
(n)ผู้พิพากษาSee Also:ตุลาการSyn.arbiter, justice, magistrate
(n)การตัดสินใจSee Also:การพิจารณาSyn.discretion, determination
(n)การประเมินSee Also:การคาดคะเนSyn.opinion, appraisal, estimate
Hope Dictionary
(จัดจฺ) { judged, judging, judges } n. ผู้พิพากษา, ตุลาการ, ผู้ตัดสิน v. พิพากษา, ตัด, สิน, ชี้ขาด, วินิจฉัย, เดา, ประมาณ, ปกครอง.See Also:judgeable adj. ดูjudge judger n. ดูjudge judgeship n. ดูjudge
(จัดจฺ'เมินทฺ) n. การพิจารณา, การพิจารณาอรรถคดี, การตัดสิน, การลงความเห็น, ความเห็น, คำวินิจฉัย, การพิพากษาครั้งสุดท้ายของพระเจ้าที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย, วาระสุดท้ายของโลก (หรือ Last judg (e) ment)Syn.consideration, ruling, opinion, wisdom
(อะจัดจฺ') vt. (ศาล) สั่ง, ตัดสินใจ, ชี้ขาด, ตัดสินใจSyn.decide, assign, decree
(อิล'จัดจฺดฺ') adj. ไม่รอบคอบ, ไม่ฉลาด, ซึ่งวินิจฉัยผิดพลาดSyn.injudicious
(พรีจัดจฺ') vt. ตัดสินก่อน, วินิจฉัยก่อนล่วงหน้า.See Also:prejudger n. prejudgment n. prejudgement n.
(เวล'จัดจฺทฺ) adj. วินิจฉัยได้ดี, ตัดสินใจได้ถูกต้อง, เหมาะสม
Nontri Dictionary
(n)ผู้พิพากษา, ผู้พิจารณา, ผู้ตัดสิน, ตุลาการ
(vt)พิพากษา, ตัดสิน, พิจารณา, วิจารณ์, ลงความเห็น
(vt)พิพากษา, ตัดสิน, ชี้ขาด
(vt)พิจารณาผิด, ตัดสินใจผิด, วินิจฉัยผิด
(vt)ตัดสินใจล่วงหน้า, วินิจฉัยล่วงหน้า
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
๑. วินิจฉัย๒. ผู้พิพากษา[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
ผู้พิพากษา[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
อัยการทหาร[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
อัยการทหาร[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
๑. เจ้ากรมพระธรรมนูญทหารบก๒. เจ้ากรมพระธรรมนูญ (ไทย)[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
เจ้ากรมพระธรรมนูญทหารเรือ[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
เจ้ากรมพระธรรมนูญ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ผู้พิพากษาชั่วคราว, สำรองผู้พิพากษา[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ผู้ช่วยผู้พิพากษา[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
รายงานการพิจารณาของศาล[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
การตัดสินใจไม่ดี[การแพทย์]
วิจารณญาณของผู้เชี่ยวชาญ[การแพทย์]
ผู้พิพากษา[TU Subject Heading]
ผู้ตัดสิน[การแพทย์]
ดะโต๊ะยุติธรรม[TU Subject Heading]
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)judge a caseExample:ผู้พิพากษาท่านนี้ตัดสินคดีได้อย่างยุติธรรมมากที่สุดThai Definition:ลงความเห็นชี้ขาดเรื่องที่พิพาทหรือกล่าวหากันในทางกฎหมาย
(n)judgeSyn.ผู้ตัดสิน, ผู้วินิจฉัยExample:โลกจับตามองโซเวียตในฐานะเป็นผู้ชี้ขาดชะตากรรมของโลกในอนาคตUnit:คนThai Definition:บุคคลที่ทำหน้าที่ลงความเห็นตัดสินอย่างเด็ดขาดว่ามีผลสรุปอย่างไร
(n)judgeSyn.ผู้พิพากษาExample:ภาระใหญ่ของเขาคือตั้งตนเป็นผู้ตัดสินคดีแทนสังคม คอยวินิจฉัยความผิดความถูกUnit:คนThai Definition:ผู้ที่ทำหน้าที่ลงความเห็นชี้ขาดเรื่องที่พิพาทหรือข้อกล่าวหากันในทางกฎหมาย
(n)decisionSee Also:judgement, verdict, rulingSyn.คำวินิจฉัย, คำพิพากษาExample:ศาลฎีกาจึงยืนยันคำตัดสินให้ประหารชีวิตเขา
(n)decisionSee Also:judgement, verdict, rulingSyn.คำตัดสิน, คำพิพากษาExample:ในวรรคสองของมาตรานี้บัญญัติให้ถือคำวินิจฉัยของคณะตุลาการรัฐธรรมนูญเป็นที่ยุติUnit:ข้อ
(n)decisionSee Also:judgement, verdict, rulingSyn.คำตัดสิน, คำวินิจฉัยExample:เขาพระวิหารเป็นดินแดนที่ไทยต้องสูญเสียไปตามคำพิพากษาของศาลโลกที่ให้คืนแก่ประเทศเขมรThai Definition:คำวินิจฉัยชี้ขาดของศาลในประเด็นแห่งคดีที่ฟ้องต่อศาลNotes:(กฎหมาย)
(n)judgeSee Also:justice, magistrate, arbitratorSyn.ตุลาการExample:ผู้พิพากษาตัดสินประหารชีวิตนักโทษคดีค้ายาบ้าUnit:คนThai Definition:ผู้ตัดสินคดี
(v)judgeSee Also:decideSyn.วินิจฉัยThai Definition:ตัดสินเด็ดขาด, ชี้ขาดลงไป
(n)estimationSee Also:judgementSyn.ประมาณ, ราวๆ, คร่าวๆNotes:(บาลี/สันสกฤต)
(n)estimationSee Also:judgementSyn.ประมาณ, ราวๆ, คร่าวๆNotes:(บาลี/สันสกฤต)
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[aiyakān thahān] (n, exp) EN: judge advocate.
[ān khamphiphāksā khadī] (v, exp) EN: pronounce a judgement/judgment (Am.)
[bangkhap khadī tām khamphiphāksā] (v, exp) EN: enforce a judgement/judgment (Am.)
[chamra] (v) EN: try ; hear ; decide ; try a case ; judge
[chamrakhwām] (v) EN: try a court case ; judge a case ; rule ; try a case ; judge
[chāo panyā] (n, exp) EN: intelligence ; judgement ; judgment (Am.)
[chīkhāt] (v) EN: judge ; arbitrate ; make a final decision ; decide ; rule  FR: arbitrer ; juger
[hen] (n, exp) EN: think ; be of the opinion ; deem ; judge ; have an opinion  FR: avoir une opinion ; penser
[kammakān] (n) EN: referee ; judge ; umpire ; arbiter  FR: arbitre [ m ] ; directeur de jeu [ m ] ; juge-arbitre [ m ]
[kammakān tatsin] (n, exp) EN: umpire ; referee ; judge  FR: juge [ m ]
WordNet (3.0)
(n)a public official authorized to decide questions brought before a court of justiceSyn.jurist, justice
(v)determine the result of (a competition)
(v)put on trial or hear a case and sit as the judge at the trial ofSyn.try, adjudicate
(n)an officer assigned to the judge advocate general
(n)a staff officer serving as legal adviser to a military commander
(n)the senior legal advisor to a branch of the military
(n)a book of the Old Testament that tells the history of Israel under the leaders known as judgesSyn.Book of Judges
(n)the position of judgeSyn.judicature
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. [ OE. juge, OF. & F. juge, fr. OF. jugier, F. juger, to judge. See Judge, v. i. ] [ 1913 Webster ]

1. (Law) A public officer who is invested with authority to hear and determine litigated causes, and to administer justice between parties in courts held for that purpose. [ 1913 Webster ]

The parts of a judge in hearing are four: to direct the evidence; to moderate length, repetition, or impertinency of speech; to recapitulate, select, and collate the material points of that which hath been said; and to give the rule or sentence. Bacon. [ 1913 Webster ]

2. One who has skill, knowledge, or experience, sufficient to decide on the merits of a question, or on the quality or value of anything; one who discerns properties or relations with skill and readiness; a connoisseur; an expert; a critic. [ 1913 Webster ]

A man who is no judge of law may be a good judge of poetry, or eloquence, or of the merits of a painting. Dryden. [ 1913 Webster ]

3. A person appointed to decide in a trial of skill, speed, etc., between two or more parties; an umpire; as, a judge in a horse race. [ 1913 Webster ]

4. (Jewish Hist.) One of the supreme magistrates, with both civil and military powers, who governed Israel for more than four hundred years. [ 1913 Webster ]

5. pl. The title of the seventh book of the Old Testament; the Book of Judges. [ 1913 Webster ]


Judge Advocate (Mil. & Nav.), a person appointed to act as prosecutor at a court-martial; he acts as the representative of the government, as the responsible adviser of the court, and also, to a certain extent, as counsel for the accused, when he has no other counsel. --
Judge-Advocate General, in the United States, the title of two officers, one attached to the War Department and having the rank of brigadier general, the other attached to the Navy Department and having the rank of colonel of marines or captain in the navy. The first is chief of the Bureau of Military Justice of the army, the other performs a similar duty for the navy. In England, the designation of a member of the ministry who is the legal adviser of the secretary of state for war, and supreme judge of the proceedings of courts-martial.

Syn. -- Judge, Umpire, Arbitrator, Referee. A judge, in the legal sense, is a magistrate appointed to determine questions of law. An umpire is a person selected to decide between two or more who contend for a prize. An arbitrator is one chosen to allot to two contestants their portion of a claim, usually on grounds of equity and common sense. A referee is one to whom a case is referred for final adjustment. Arbitrations and references are sometimes voluntary, sometimes appointed by a court. [ 1913 Webster ]

v. i. [ imp. & p. p. Judged p. pr. & vb. n. Judging. ] [ OE. jugen, OF. jugier, F. juger, L. judicare, fr. judex judge; jus law or right + dicare to proclaim, pronounce, akin to dicere to say. See Just, a., and Diction, and cf. Judicial. ] [ 1913 Webster ]

1. To hear and determine, as in causes on trial; to decide as a judge; to give judgment; to pass sentence. [ 1913 Webster ]

The Lord judge between thee and me. Gen. xvi. 5. [ 1913 Webster ]

Father, who art judge
Of all things made, and judgest only right! Milton. [ 1913 Webster ]

2. To assume the right to pass judgment on another; to sit in judgment or commendation; to criticise or pass adverse judgment upon others. See Judge, v. t., 3. [ 1913 Webster ]

Forbear to judge, for we are sinners all. Shak. [ 1913 Webster ]

3. To compare facts or ideas, and perceive their relations and attributes, and thus distinguish truth from falsehood; to determine; to discern; to distinguish; to form an opinion about. [ 1913 Webster ]

Judge not according to the appearance. John vii. 24. [ 1913 Webster ]

She is wise if I can judge of her. Shak. [ 1913 Webster ]

v. t. 1. To hear and determine by authority, as a case before a court, or a controversy between two parties. “Chaos [ shall ] judge the strife.” Milton. [ 1913 Webster ]

2. To examine and pass sentence on; to try; to doom. [ 1913 Webster ]

God shall judge the righteous and the wicked. Eccl. iii. 7. [ 1913 Webster ]

To bring my whole cause 'fore his holiness,
And to be judged by him. Shak. [ 1913 Webster ]

3. To arrogate judicial authority over; to sit in judgment upon; to be censorious toward. [ 1913 Webster ]

Judge not, that ye be not judged. Matt. vii. 1. [ 1913 Webster ]

4. To determine upon or deliberation; to esteem; to think; to reckon. [ 1913 Webster ]

If ye have judged me to be faithful to the Lord. Acts xvi. 15. [ 1913 Webster ]

5. To exercise the functions of a magistrate over; to govern. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Make us a king to judge us. 1 Sam. viii. 5. [ 1913 Webster ]

a. Created by judges or judicial decision; -- applied esp. to law applied or established by the judicial interpretation of statutes so as extend or restrict their scope, as to meet new cases, to provide new or better remedies, etc., and often used opprobriously of acts of judicial interpretation considered as doing this. Judge-made law is contrasted with statutory law and civil law. [ Webster 1913 Suppl. +PJC ]

The law of the 13th century was judge-made law in a fuller and more literal sense than the law of any succeeding century has been. Sir Frederick Pollock. [ Webster 1913 Suppl. ]

n. One who judges. Sir K. Digby. [ 1913 Webster ]

n. The office or position of a judge. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[ , pàn dìng, ㄆㄢˋ ㄉㄧㄥˋ]judge; decide; judgment; determination#9481[Add to Longdo]
[ , gōng àn, ㄍㄨㄥ ㄢˋ]judge's desk; complex legal case#52683[Add to Longdo]
[   /   , shěn pàn zhě, ㄕㄣˇ ㄆㄢˋ ㄓㄜˇ]judge#109049[Add to Longdo]
[  , cái pàn guān, ㄘㄞˊ ㄆㄢˋ ㄍㄨㄢ]judge[Add to Longdo]
DING DE-EN Dictionary
Jugendrichter { m }
judge of a juvenile court[Add to Longdo]
Richter { m }; Richterin { f } | Richter { pl } | beauftragter Richter
judge | judges | referee[Add to Longdo]
Sachrichter { m }
judge of fact[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[はんだん, handan](n, vs) judgement; judgment; decision; adjudication; conclusion; decipherment; divination; (P)#823[Add to Longdo]
[わけ, wake](n) (uk) conclusion from reasoning, judgement or calculation based on something read or heard; reason; cause; meaning; circumstances; situation; (P)#921[Add to Longdo]
[みる, miru](v1, vt) (1) to see; to look; to watch; to view; to observe; (2) (See 診る) to look over; to look on; to assess; to examine; to judge; (3) (uk) (See 看る) to look after; to keep an eye on; to take care of; (4) (usu. 観る) to view (e.g. flowers, movie); (5) (uk) (usu. after a conative verb as 〜てみる) to try; (6) (uk) (usu. after an aconative verb as 〜てみると, 〜てみれば, 〜てみたら, etc.) to see that...; to find that...; (P)#1172[Add to Longdo]
[おもう, omou](v5u, vt) (1) (想う has connotations of heart-felt) to think; to consider; to believe; (2) to think (of doing); to plan (to do); (3) to judge; to assess; to regard; (4) to imagine; to suppose; to dream; (5) to expect; to look forward to; (6) to feel; to desire; to want; (7) to recall; to remember; (P)#1370[Add to Longdo]
[ひはん, hihan](n, vs) criticism; judgement; judgment; comment; (P)#1387[Add to Longdo]
[はんてい, hantei](n, vs) judgement; judgment; decision; adjudication; award; verdict; determination; (P)#1995[Add to Longdo]
[tsui](adv) (1) just (now); (2) quite (near); (3) (See 遂に) unintentionally; unconsciously; by mistake; against one's better judgement (judgment); (P)#2227[Add to Longdo]
[さいばん, saiban](n, vs, adj-no) trial; judgement; judgment; (P)#2335[Add to Longdo]
[はんけつ, hanketsu](n, vs, adj-no) judicial decision; judgement; judgment; sentence; decree; (P)#2638[Add to Longdo]
[かんさ, kansa](n, vs) inspection; audit; judgement; judgment; (P)#4684[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ