ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

disgrace

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -disgrace-, *disgrace*
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
disgrace(n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความอัปยศ, การขายหน้า, ความน่าอดสู, Syn. dishonor, discredit, disrepute, infamy, Ant. grace, honor
disgrace(vt) ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ทำให้เสียหาย, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้อัปยศ, Syn. dishonor, discredit, shame, scandalize, Ant. honor
disgrace(n) สิ่งน่าอับอาย, See also: เรื่องอัปยศ, เรื่องน่าอับอาย, Syn. insult, indignity, Ant. honor
disgraceful(adj) น่าอับอาย, See also: น่าขายหน้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง, Syn. shameful, dishonorable
disgracefully(adv) อย่างน่าอับอาย, See also: อย่างเสื่อมเสียชื่อเสียง, Syn. shamefully

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
disgrace(ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย., See also: disgracer n., Syn. shame, dishonour, Ant. honour, credit
disgraceful(ดิสเกรส'ฟูล) adj. น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า, เสื่อมเสีย, Syn. disreputable

English-Thai: Nontri Dictionary
disgrace(n) ความอัปยศอดสู, ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, ความขายหน้า
disgrace(vt) ทำให้ขายหน้า, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย
disgraceful(adj) น่าอาย, น่าขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า

ตัวอย่างประโยค จาก Open Subtitles  **ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
She even disgraces the name of Linton.หล่อนไม่คู่ควร แม้แต่กับสกุลลินตัน Wuthering Heights (1992)
That was a bloody disgrace, them shooting you.นั่นคือความอัปยศอดสูคราบเลือด พวกเขายิงคุณ In the Name of the Father (1993)
He did not remember when he had attained humility... ... but he knew he had attained it... ... and he knew it was not disgraceful and it carried no true loss of pride.เขาไม่ได้จำได้ว่าเมื่อเขาได้ บรรลุ ความอ่อนน้อมถ่อมตน แต่เขารู้ ว่าเขาได้บรรลุเป้าหมาย และเขารู้ว่ามันก็ไม่น่าอาย The Old Man and the Sea (1958)
A disgraceful rout.พ่ายแพ้ที่น่าอับอาย ได้รับการลดลงใน. How I Won the War (1967)
You, me, all of us here today. - A dirty badge is a disgrace.ป้ายสกปรกเป็นความอับอาย ขายหน้า How I Won the War (1967)
Don't you disgrace me, I know your little tricksอย่าทำให้ฉันขายหน้าล่ะ ฉันรู้จักเล่ห์เหลี่ยมของเธอดี Salò, or the 120 Days of Sodom (1975)
I promise they'll hear about this disgrace.ฉันสัญญาว่าพวกเขาจะได้ยิน เกี่ยวกับความอับอายขายหน้านี้ Mad Max (1979)
Kill a few officials before they disgrace one Indian woman.ต้องฆ่าจนท. สัก 2-3 คน ก่อนที่มันจะหยามหญิงอินเดีย Gandhi (1982)
If there is one protest, one riot, a disgrace of any kind I will fast again.ถ้ามีการประท้วง จลาจล หรืออะไรก็ตาม ผมจะอดอาหารอีก Gandhi (1982)
to die in battle is glorious. to die in a tent is disgrace.ตายในสนามรบ คือความกล้าหาญ แต่ถ้าตายในเต็นท์ เป็นความอับอาย Spies Like Us (1985)
It's disgraceful.มันน่าอาย Indiana Jones and the Last Crusade (1989)
You're a ... real disgrace to the yakuza.นายนี... เป็นตัวแสบตัวจริงของยากูซ่าเลยว่ะ Blues Harp (1998)

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
disgraceDisgrace one's family.
disgraceHe disgraced himself by telling a lie.
disgraceHe would rather die than disgrace himself.
disgraceIt will take a long time to live down your disgrace.
disgraceI would rather be killed than live in disgrace.
disgraceI would rather die than disgrace myself.
disgraceI would rather die than live in disgrace.
disgracePoverty is a pain, but no disgrace.
disgraceShe was too proud to do anything disgraceful.
disgraceThere is no disgrace in being poor.
disgraceThese slums are a disgrace to the city.
disgraceThey felt disgraced by their son's wild behavior.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
อัปยศอดสู(v) disgrace, See also: lose fame, lose face, humiliate, embarrass, dishonour, Syn. อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย, Example: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า
ขายหน้าขายตา(v) feel ashamed, See also: disgrace, Syn. ขายหน้า, อับอาย, อับอายขายหน้า, Example: ลูกชายของเขาทำให้พ่อแม่ต้องขายหน้าขายตาญาติๆ ทุกคน, Thai Definition: รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ
ขายหน้า(v) disgrace, See also: shame, feel ashamed, Syn. อับอาย, เสียหน้า, ขายหน้าขายตา, Example: หล่อนต้องขายหน้าเพื่อนเพราะเขามักจะแสดงกิริยาไม่เรียบร้อยต่อหน้าเพื่อนๆ, Thai Definition: รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ
ความอัปยศ(n) dishonour, See also: disgrace, ignominy, shamefulness, opprobrium, Syn. ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Example: ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ
ความเสื่อมเสีย(n) disgrace, See also: ignominy, dishonour, discredit, Syn. ความเสียหาย, Example: ทุกวันนี้มีพระภิกษุจำนวนมากประพฤติผิดพระธรรมวินัยก่อให้เกิดความเสื่อมเสียทางศีลธรรม
อุจาด(adj) disgraceful, See also: ugly, Syn. น่าเกลียด, น่าอาย, Example: ภาพที่เห็นเป็นภาพอุจาดตาสิ้นดี
อัปยศ(adv) disgracefully, See also: ignominiously, Syn. อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสู, Example: คลินตันจะไม่มีวันต้องลาออกจากตำแหน่งไปอย่างอัปยศ เพื่อหนีกระบวนการอิมพีชเมนต์, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย
เสียแต้ม(v) shame, See also: disgrace, Syn. ขายหน้า, เสียความนิยม, Example: ผู้อำนวยการโครงการกำลังเดือดาลเพราะต้องเสียแต้มในการสร้างความนิยมของลูกค้าเนื่องจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของลูกน้อง
ทำลายเกียรติ(v) discredit, See also: disgrace, Ant. มีเกียรติ, Thai Definition: ทำให้เกียรติหมดไป
น่าอับอาย(adj) disgraceful, See also: shameful, dishonorable, Syn. น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอาย, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: วัยรุ่นคิดว่า การเปลี่ยนแปลงในร่างกายเป็นเรื่องน่าอับอาย

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
อับอายขายหน้า[ap-āi khāinā] (v, exp) EN: be disgraceful ; be shameful ; be ashamed  FR: être déshonoré
อัปยศ[appayot] (n) EN: shame ; disgrace ; dishonour ; ignomity  FR: honte [ f ]
อัปยศ[appayot] (adj) EN: defamed ; shameful ; disgraceful ; ignominious  FR: ignoble ; honteux
อัปยศ[appayot] (adv) EN: disgracefully ; ignominiously
อัปยศอดสู[appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour
บัดสี[batsī] (adj) EN: shameful ; disgraceful ; ignominious ; ashamed  FR: honteux ; ignoble
ฉีกหน้า[chīknā] (v) EN: humiliate : mortify ; insult ; disgrace ; shame ; turn against  FR: humilier
ขายหน้า[khāinā] (v) EN: lose face ; suffer shame ; disgrace ; shame ; feel ashamed  FR: perdre la face
ความเสื่อมเสีย[khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit
หมิ่น[min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace  FR: diffamer ; insulter ; humilier

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
disgrace
disgraced
disgraceful

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
disgrace
disgraced
disgraces
disgraceful
disgracefully

WordNet (3.0)
disgraceful(adj) giving offense to moral sensibilities and injurious to reputation; ; - Thackeray, Syn. scandalous, shameful, shocking
disgracefully(adv) in a dishonorable manner or to a dishonorable degree, Syn. discreditably, ignominiously, ingloriously, dishonorably, shamefully, dishonourably
discredit(v) damage the reputation of, Syn. disgrace
dishonor(v) bring shame or dishonor upon, Syn. shame, dishonour, attaint, disgrace, Ant. honor
shame(n) a state of dishonor, Syn. ignominy, disgrace

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Disgrace

v. t. [ imp. & p. p. Disgraced p. pr. & vb. n. Disgracing ] [ Cf. F. disgracier. See Disgrace, n. ] 1. To put out of favor; to dismiss with dishonor. [ 1913 Webster ]

Flatterers of the disgraced minister. Macaulay. [ 1913 Webster ]

Pitt had been disgraced and the old Duke of Newcastle dismissed. J. Morley. [ 1913 Webster ]

2. To do disfavor to; to bring reproach or shame upon; to dishonor; to treat or cover with ignominy; to lower in estimation. [ 1913 Webster ]

Shall heap with honors him they now disgrace. Pope. [ 1913 Webster ]

His ignorance disgraced him. Johnson. [ 1913 Webster ]

3. To treat discourteously; to upbraid; to revile. [ 1913 Webster ]

The goddess wroth gan foully her disgrace. Spenser.

Syn. -- To degrade; humble; humiliate; abase; disparage; defame; dishonor; debase. [ 1913 Webster ]

Disgrace

n. [ F. disgrâce; pref. dis- (L. dis-) + grâce. See Grace. ] 1. The condition of being out of favor; loss of favor, regard, or respect. [ 1913 Webster ]

Macduff lives in disgrace. Shak. [ 1913 Webster ]

2. The state of being dishonored, or covered with shame; dishonor; shame; ignominy. [ 1913 Webster ]

To tumble down thy husband and thyself
From top of honor to disgrace's feet? Shak. [ 1913 Webster ]

3. That which brings dishonor; cause of shame or reproach; great discredit; as, vice is a disgrace to a rational being. [ 1913 Webster ]

4. An act of unkindness; a disfavor. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

The interchange continually of favors and disgraces. Bacon.

Syn. -- Disfavor; disesteem; opprobrium; reproach; discredit; disparagement; dishonor; shame; infamy; ignominy; humiliation. [ 1913 Webster ]

disgraced

adj. suffering shame or dishonor.
Syn. -- discredited, dishonored, shamed. [ WordNet 1.5 ]

Disgraceful

a. Bringing disgrace; causing shame; shameful; dishonorable; unbecoming; as, profaneness is disgraceful to a man. -- Dis*grace"ful*ly, adv. -- Dis*grace"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

The Senate have cast you forth disgracefully. B. Jonson. [ 1913 Webster ]

Disgracer

n. One who disgraces. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
耻辱[chǐ rǔ, ㄔˇ ㄖㄨˇ,   /  ] disgrace; shame; humiliation #14,589 [Add to Longdo]
[rǔ, ㄖㄨˇ, ] disgrace; insult #17,174 [Add to Longdo]
[zhé, ㄓㄜˊ, / ] disgrace (an official); find fault #64,637 [Add to Longdo]
没水平[méi shuǐ píng, ㄇㄟˊ ㄕㄨㄟˇ ㄆㄧㄥˊ,    /   ] disgraceful; poor quality; sub-standard [Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING Dictionary
Schande { f }; Schmach { f }; Blamage { f } | Schande machen; Schande bringen | eine Schande sein (für)disgrace | to disgrace | to be a disgraced (to) [Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT Dictionary
傷(P);疵;瑕;創[きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo]
汚れ;穢れ[けがれ, kegare] (n) uncleanness; impurity; disgrace #14,745 [Add to Longdo]
おめおめ[omeome] (adv-to) (1) (on-mim) shamelessly; acting brazenly unaffected; (2) being resigned to (disgrace) [Add to Longdo]
位牌を汚す[いはいをけがす, ihaiwokegasu] (exp, v5s) to disgrace one's ancestors; to tarnish the honour of one's ancestors [Add to Longdo]
汚し[よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo]
汚す(P);穢す[よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo]
汚辱[おじょく, ojoku] (n) disgrace; humiliation; insult [Add to Longdo]
汚点[おてん, oten] (n) stain; blot; flaw; disgrace; (P) [Add to Longdo]
顔に泥を塗る[かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo]
顔汚し[かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top