มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | disobey | (ดิสอะเบ') vt., vi. ไม่เชื่อฟัง |
|
| | disobey | (vt) ไม่เชื่อฟัง, ขัดขืน, ดื้อดึง, ดื้อรั้น, ดื้อแพ่ง |
| | Disobey | v. t. [ imp. & p. p. Disobeyed p. pr. & vb. n. Disobeying. ] [ F. désobéir; pref. dés- (L. dis-) + obéir. See Obey, and cf. Disobedient. ] Not to obey; to neglect or refuse to obey (a superior or his commands, the laws, etc.); to transgress the commands of (one in authority); to violate, as an order; as, refractory children disobey their parents; men disobey their Maker and the laws. [ 1913 Webster ] Not to disobey her lord's behest. Tennyson. [ 1913 Webster ] | | Disobey | v. i. To refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient. [ 1913 Webster ] He durst not know how to disobey. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] | | Disobeyer | n. One who disobeys. [ 1913 Webster ] |
| | disobey | (v) refuse to go along with; refuse to follow; be disobedient, Ant. obey |
| | | | ฝืน | (v) disobey, See also: infringe, resist, defy, disregard, violate, Syn. ฝ่าฝืน, ขัด, Example: ผู้ใดที่ฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามกฏกระทรวงหรือประกาศของรัฐมนตรีจะต้องระวางโทษปรับไม่เกิน 200, 000 บาท, Thai Definition: ไม่ทำตาม | | ขัดคำสั่ง | (v) disobey an order, Syn. ละเมิดคำสั่ง, ฝ่าฝืนคำสั่ง, Ant. ปฏิบัติตามคำสั่ง, ทำตามคำสั่ง, Example: ในครอบครัวทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณปู่แต่เพียงผู้เดียว ทุกคนห้ามขัดคำสั่ง ห้ามเถียง | | ขืน | (v) disobey, See also: object, defy, resist, oppose, Syn. ขัด, ขัดขืน, ฝ่าฝืน, Ant. เชื่อฟัง, ยินยอม, ทำตาม, Example: กรรมกรพยายามรวมตัวเพื่อขืนอำนาจของพวกนายทุน, Thai Definition: ยั้งไว้หรือบังคับไว้ไม่ให้เป็นไปตาม | | ขัดแข็ง | (v) be obstinate, See also: disobey, defy, Syn. ไม่อ่อนน้อม, Ant. อ่อนน้อม, Example: หากเธอยังขัดแข็งเวลาเข้าหาผู้ใหญ่ ฉันว่ามันไม่เหมาะแน่ๆ, Thai Definition: มีท่าทางกระด้างกระด้างกระเดื่องไม่อ่อนน้อมถ่อมตน | | ไม่ฟังเสียง | (v) disobey, See also: be insubordinate, be refractory, be defiant, be stubborn, be obstinate, be pigheaded, be d, Syn. ดื้อดึง, ดึงดัน, ดื้อดัน, ดื้อด้าน, Example: เขาไม่ฟังเสียงใครเลย, Thai Definition: ไม่ยอมเชื่อฟัง | | กระด้างกระเดื่อง | (v) disobey, See also: resist, defy, refuse, be rebellious, be insubordinate, be stubborn, Syn. เอาใจออกห่าง, แข็งข้อ, Ant. อ่อนน้อม, Example: ขณะนี้มีประชาชนบางกลุ่มกระด้างกระเดื่อง และก่อความไม่สงบขึ้นในบ้านเมือง, Thai Definition: ไม่อ่อนน้อม, เอาใจออกหากไม่ยอมอ่อนน้อมอย่างเคย |
| | ฝ่าฝืน | [fāfeūn] (v) EN: break ; infringe ; violate ; disobey ; resist ; go against FR: enfreindre ; violer | | ฝ่าฝืนคำสั่ง | [fāfeūn khamsang] (v, exp) EN: disobey an order | | ฝืน | [feūn] (v) EN: go against ; break ; resist ; disobey ; oppose ; withstand ; rebuff ; infringe ; defy ; disregard ; violate FR: se rebiffer ; résister ; défier | | จงใจขัดคำสั่งศาล | [jongjai khat khamsang sān] (v, exp) EN: disobey a court order | | ขัด | [khat] (v) EN: oppose ; go against ; deny ; disobey ; violate ; be opposed to ; be in contrast to FR: s'opposer ; aller à l'encontre de ; désobéir ; refuser | | ขัดคำสั่ง | [khat khamsang] (v, exp) EN: disobey an order FR: refuser un ordre ; désobéir aux injonctions | | ขัดขืน | [khatkheūn] (v) EN: defy ; resist order ; disobey ; rebel ; prevent ; resist ; hinder FR: contrevenir ; désobéir | | ขืน | [kheūn] (v) EN: disobey ; object ; defy ; resist ; oppose ; go against ; counter FR: s'opposer | | ไม่เชื่อฟัง | [mai cheūafang] (v, exp) EN: disobey FR: désobéir | | ทำผิดกฎหมาย | [tham phit kotmāi] (v, exp) EN: break the law ; violate the law ; disobey the law |
| | | | | 違勅 | [いちょく, ichoku] (n) disobeying the emperor's order [Add to Longdo] | | 逆らう | [さからう, sakarau] (v5u, vi) to go against; to oppose; to disobey; to defy; (P) [Add to Longdo] | | 弓を引く | [ゆみをひく, yumiwohiku] (exp, v5k) to draw a bow; to oppose; to defy; to disobey one's superiors [Add to Longdo] | | 親に逆らう | [おやにさからう, oyanisakarau] (exp, v5u) to disobey one's parents [Add to Longdo] | | 親に叛く | [おやにそむく, oyanisomuku] (exp, v5k) to disobey one's parents [Add to Longdo] | | 背く(P);叛く | [そむく, somuku] (v5k, vi) to run counter to; to go against; to disobey; to infringe; (P) [Add to Longdo] | | 背戻 | [はいれい, hairei] (n, vs) disobeying; infringing; running counter to [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Disobey \Dis`o*bey"\, v. t. [imp. & p. p. {Disobeyed}; p. pr. &
vb. n. {Disobeying}.] [F. d['e]sob['e]ir; pref. d['e]s- (L.
dis-) + ob['e]ir. See {Obey}, and cf. {Disobedient}.]
Not to obey; to neglect or refuse to obey (a superior or his
commands, the laws, etc.); to transgress the commands of (one
in authority); to violate, as an order; as, refractory
children disobey their parents; men disobey their Maker and
the laws.
[1913 Webster]
Not to disobey her lord's behest. --Tennyson.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Disobey \Dis`o*bey"\, v. i.
To refuse or neglect to obey; to violate commands; to be
disobedient.
[1913 Webster]
He durst not know how to disobey. --Sir P.
Sidney.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
disobey
v 1: refuse to go along with; refuse to follow; be disobedient;
"He disobeyed his supervisor and was fired" [ant: {obey}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
