| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -habit-, *habit* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | habit | (n) การติดยาเสพย์ติด | | habit | (n) กิจวัตร, See also: สิ่งที่ทำเป็นประจำ | | habit | (n) ธรรมเนียม, See also: ประเพณี | | habit | (n) นิสัย, See also: ความเคยชิน, Syn. disposition, routine | | habitat | (n) ถิ่นที่อยู่, See also: ถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์, ที่อยู่อาศัย | | habitat | (n) สิ่งแวดล้อม, Syn. environment, surroundings | | habitant | (n) ผู้อาศัย, See also: ผู้พำนัก | | habitual | (adj) ที่เป็นนิสัย, See also: เคยตัว, เคยชิน, นิจศีล, Syn. chronic, inveterate, Ant. inconsistent, inconstant | | habitable | (adj) ซึ่งอาศัยอยู่ได้, Syn. inhabitable, livable, Ant. uninhabitable, unlivable | | habituate | (vt) ทำให้เคยชิน, See also: ทำให้เคยตัว, ทำให้กลายเป็นนิสัย |
|
| | habit | (แฮบ'บิท) n. นิสัย, ความเคยชิน vt. การแต่งตัว, สวมเสื้อผ้า, อาศัยอยู่ใน, Syn. custom, fashion | | habit-forming | adj. ทำให้ติดนิสัย, ทำให้เกิดความเคยชิน | | habitable | (แฮบ'บิทะเบิล) adj. ซึ่งอาศัยอยู่ได้ | | habitant | (แฮบ'บิทันทฺ) n. ผู้อาศัย, ผู้พำนัก | | habitat | (แฮบ'บิแทท) n. ถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์, สิ่งแวดล้อมของถิ่นที่อยู่ของพืชหรือสัตว์. ที่อยู่อาศัย, Syn. habitation | | habitation | (แฮบบิเท'เชิน) n. ที่อยู่อาศัย, ถิ่นที่อยู่, ชุมชน, ที่อยู่รวมกัน., See also: habitational adj., Syn. domicile, residence | | habitual | (ฮะบิช'ชวล) adj. เป็นนิสัย, เป็นประเพณี., See also: habitually adv. habitualness n., Syn. ordinary | | habituate | (ฮะบิช'ชุเอท) vt. ทำให้เกิดความเคยชิน, ทำให้ติด, ทำให้กลายเป็นนิสัย., See also: habituation n. | | habitude | n. ความเคยชิน, ประเพณีนิยม, นิสัย., See also: habitudinal adj. | | cohabit | vi. อยู่กินด้วยกันอย่างสามีภรรยา, อยู่ร่วมกัน, อยู่ในที่เดียวกัน., See also: cohabitant n. ดูcohabit cohabitation n. ดูcohabit |
|
| | habit | (n) นิสัย, อุปกรณ์, เครื่องแต่งกาย, ความเคยชิน | | habit | (vt) แต่งกาย, แต่งตัว, สวมเสื้อผ้า, อาศัยอยู่ใน | | habitable | (adj) พออยู่ได้, พออาศัยได้, ซึ่งพำนักได้ | | habitat | (n) ถิ่นที่อยู่, เคหสถาน, ที่พักอาศัย, ที่พำนัก, ที่อยู่อาศัย | | habitation | (n) การพักพิง, การอยู่, ที่อยู่, ที่อาศัย, ที่พำนัก, ที่สิงสู่ | | habitual | (adj) เคยชิน, ติดนิสัย, ทำจนเป็นนิสัย, ทำเป็นประจำ | | habitually | (adv) ติดนิสัย, เป็นนิสัย, เสมอ, เป็นเนืองนิจ, เป็นประจำ, เนืองๆ | | habituate | (vt) คุ้นเคย, ทำให้เคยชิน, ทำให้เป็นนิสัย | | cohabit | (vt) อยู่ร่วมกัน, อยู่ด้วยกัน, อยู่กินกัน | | inhabit | (vt) อยู่, อาศัยอยู่, มีอยู่ใน |
| | | Habit | นิสัย [TU Subject Heading] | | Habit breaking | การเลิกนิสัย [TU Subject Heading] | | Habit survey | การสำรวจลักษณะนิสัย, การสำรวจลักษณะนิสัยของกลุ่มประชากรในแต่ละพื้นที่ ที่อาจนำไปสู่การได้รับรังสี เช่น พฤติกรรมการบริโภคและอาชีพ เพื่อประเมินปริมาณรังสีที่คาดว่าจะได้รับ โดยมุ่งเน้นไปยังกลุ่มประชากรที่คาดว่าจะได้รับรังสีสูงสุด, Example: [นิวเคลียร์] | | Habit, Dietary | ลักษณะการเลี้ยงดูเด็กและบริโภคนิสัย [การแพทย์] | | HABITAT | ดูที่ UNCHF = ศูนย์เพื่อการตั้งถิ่นฐานมนุษย์แห่งสหประชาชาติ ทำหน้าที่เป็นสำนักเลขาธิการของคณะกรรมาธิการว่าด้วยการตั้งถิ่นฐานมนุษย์ (Commission on Human Settlements) ซึ่งเป็นหน่วยงานประสานงานกิจกรรมการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานมนุษย์ของสหประชา ชาติที่เน้นในเรื่องที่พักพิง (shelter) และบริการทางสังคม การจัดการเมือง สิ่งแวดล้อมและโครงสร้างพื้นฐาน และการประเมิน ติดตามข่าวสารข้อมูลทางด้านการตั้งถิ่นฐานมนุษย์ [การทูต] | | habitat | แหล่งที่อยู่, สถานที่ที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ตามธรรมชาติ เช่น ใต้ขอนไม้ เป็นแหล่งที่อยู่ของมด กิ้งกือ เห็ด ฯลฯ สระน้ำเป็นแหล่งที่อยู่ของปลา จอก แหน เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | Habitations | ที่อยู่อาศัย [TU Subject Heading] | | habituation | แฮบบิชูเอชัน, พฤติกรรมที่ไม่แสดงอาการตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่กระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | Habit | pos>n. [ OE. habit, abit, F. habit, fr. L. habitus state, appearance, dress, fr. habere to have, be in a condition; prob. akin to E. have. See Have, and cf. Able, Binnacle, Debt, Due, Exhibit, Malady. ] 1. The usual condition or state of a person or thing, either natural or acquired, regarded as something had, possessed, and firmly retained; as, a religious habit; his habit is morose; elms have a spreading habit; esp., physical temperament or constitution; as, a full habit of body. [ 1913 Webster ] 2. (Biol.) The general appearance and manner of life of a living organism. Specifically, the tendency of a plant or animal to grow in a certain way; as, the deciduous habit of certain trees. [ 1913 Webster +PJC ] 3. Fixed or established custom; ordinary course of conduct; practice; usage; hence, prominently, the involuntary tendency or aptitude to perform certain actions which is acquired by their frequent repetition; as, habit is second nature; also, peculiar ways of acting; characteristic forms of behavior. [ 1913 Webster ] A man of very shy, retired habits. W. Irving. [ 1913 Webster ] 4. Outward appearance; attire; dress; hence, a garment; esp., a closely fitting garment or dress worn by ladies; as, a riding habit. [ 1913 Webster ] Costly thy habit as thy purse can buy. Shak. [ 1913 Webster ] There are, among the statues, several of Venus, in different habits. Addison. 5. Hence: The distinctive clothing worn commonly by nuns or monks; as, in the late 1900's many orders of nuns discarded their habits and began to dress as ordinary lay women. [ PJC ] Syn. -- Practice; mode; manner; way; custom; fashion. -- Habit, Custom. Habit is a disposition or tendency leading us to do easily, naturally, and with growing certainty, what we do often; custom is external, being habitual use or the frequent repetition of the same act. The two operate reciprocally on each other. The custom of giving produces a habit of liberality; habits of devotion promote the custom of going to church. Custom also supposes an act of the will, selecting given modes of procedure; habit is a law of our being, a kind of “second nature” which grows up within us. [ 1913 Webster ] How use doth breed a habit in a man! Shak. [ 1913 Webster ] He who reigns . . . upheld by old repute,
Consent, or custom Milton. [ 1913 Webster ] | | Habit | v. t. [ imp. & p. p. Habited; p. pr. & vb. n. Habiting. ] [ OE. habiten to dwell, F. habiter, fr. L. habitare to have frequently, to dwell, intens. fr. habere to have. See Habit, n. ] 1. To inhabit. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] In thilke places as they [ birds ] habiten. Rom. of R. [ 1913 Webster ] 2. To dress; to clothe; to array. [ 1913 Webster ] They habited themselves like those rural deities. Dryden. [ 1913 Webster ] 3. To accustom; to habituate. [ Obs. ] Chapman. [ 1913 Webster ] | | Habitability | n. Habitableness. [ 1913 Webster ] | | Habitable | a. [ F. habitable, L. habitabilis. ] Capable of being inhabited; that may be inhabited or dwelt in; as, the habitable world. -- Hab"it*a*ble*ness, n. -- Hab"it*a*bly, adv. [ 1913 Webster ] | | Habitacle | n. [ F. habitacle dwelling place, binnacle, L. habitaculum dwelling place. See Binnacle, Habit, v. ] A dwelling place. Chaucer. Southey. [ 1913 Webster ] | | Habitan | n. Same as Habitant, 2. [ 1913 Webster ] General Arnold met an emissary . . . sent . . . to ascertain the feelings of the habitans or French yeomanry. W. Irving. [ 1913 Webster ] | | Habitance | n. [ OF. habitance, LL. habitantia. ] Dwelling; abode; residence. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ] | | Habitancy | n. Same as Inhabitancy. [ 1913 Webster ] | | Habitant | n. [ F. habitant. See Habit, v. t. ] [ 1913 Webster ] 1. An inhabitant; a dweller. Milton. Pope. [ 1913 Webster ] 2. [ F. pron. An inhabitant or resident; -- a name applied to and denoting farmers of French descent or origin in Canada, especially in the Province of Quebec; -- usually in the plural. [ 1913 Webster ] The habitants or cultivators of the soil. Parkman. [ 1913 Webster ] | | Habitat | n. [ L., it dwells, fr. habitare. See Habit, v. t. ] 1. (Biol.) The natural abode, locality or region of an animal or plant. [ 1913 Webster ] 2. Place where anything is commonly found. [ 1913 Webster ] This word has its habitat in Oxfordshire. Earle. [ 1913 Webster ] |
| | habit | (n) an established custom, Syn. wont | | habit | (n) (psychology) an automatic pattern of behavior in reaction to a specific situation; may be inherited or acquired through frequent repetition, Syn. use | | habit | (n) a distinctive attire worn by a member of a religious order | | habit | (n) the general form or mode of growth (especially of a plant or crystal) | | habit | (n) attire that is typically worn by a horseback rider (especially a woman's attire), Syn. riding habit | | habit | (v) put a habit on | | habitability | (n) suitability for living in or on, Syn. habitableness | | habitable | (adj) fit for habitation, Syn. inhabitable | | habitat | (n) the type of environment in which an organism or group normally lives or occurs, Syn. home ground | | habitation | (n) the native habitat or home of an animal or plant |
| | | | อุปนิสัย | (n) habit, See also: character, pattern, Syn. นิสัย, Example: ความซุกซนดื้อรั้นเอาแต่ใจตัวเองของเขาเป็นอุปนิสัยที่สะสมมาตั้งแต่เล็กจนกระทั่งเติบโตเป็นหนุ่ม, Thai Definition: ความประพฤติที่เคยชินเป็นพื้นมาในสันดาน, ความประพฤติที่เคยชินจนเกือบเป็นนิสัย | | ตามเรื่องตามราว | (adv) naturally, See also: habitually, Example: มันก็เล่นของมันไปตามเรื่องตามราว ไม่เห็นจะจริงจังกับเขาสักที, Thai Definition: ปล่อยให้เป็นไปเอง, สุดแต่จะเป็นไป | | นักเลงสุรา | (n) habitual drinker, See also: heavy/hard drinker, Syn. นักเลงเหล้า, Example: ความเป็นนักเลงการพนันกับความเป็นนักเลงสุรา ว่ากันว่าเป็นคนที่อันตรายไม่น่าคบหา, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ชอบดื่มสุรา และดื่มได้มาก | | นิตย์ | (adv) constantly, See also: habitually, frequently, perpetually, often, always, Syn. เสมอไป, สม่ำเสมอ, เนืองนิจ, Example: ขอให้ทุกคนสำนึกไว้เป็นนิตย์ว่า การงานสังคมและบ้านเมืองเป็นสิ่งที่ต้องอาศัยความร่วมมือของทุกคน, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | | เสพติด | (adj) habit-forming, See also: addictive, Example: เด็กมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนเช่น ติดสิ่งเสพติด ลักขโมย ส่วนใหญ่เป็นเด็กที่มาจากครอบครัวยากจน, Thai Definition: ที่ใช้บ่อยๆ แล้วติด, มักใช้แก่สิ่งที่ติดแล้วจะให้โทษ เช่น ยาเสพติด สิ่งเสพติด ของเสพติด | | ลูกค้าประจำ | (n) regular customer, See also: habitue, Syn. ขาประจำ, Example: ลูกค้าประจำที่ร้านนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้มีฐานะดี, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่มาซื้อสินค้าบ่อยๆ หรือซื้อเป็นประจำ | | อาศัย | (n) habitat, See also: natural environment, Syn. ที่พัก, ที่อยู่, Example: ป่าไม้เป็นแหล่งพักอาศัยของสัตว์ป่านานาชนิด, Notes: (สันสกฤต) | | นิจสิน | (adv) often, See also: habitually, frequently, perpetually, constantly, regularly, Syn. ปกติ, บ่อย, ประจำ, Example: เขามาที่นี่เป็นนิจศีล, Thai Definition: เป็นปกติเสมอไป | | เนืองนิจ | (adv) often, See also: habitually, frequently, perpetually, constantly, regularly, Syn. เสมอๆ, เนือง, เนืองๆ, บ่อยๆ, Example: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงออกเยี่ยมราษฎรอยู่เป็นเนืองนิจ | | ติดเป็นนิสัย | (v) habitually, Example: ลูกฉันชอบกัดเล็บจนติดเป็นนิสัย ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไรดี, Thai Definition: ประพฤติจนเคยชิน ทำให้เกิดเป็นนิสัยประจำตัว |
| | อาจิณ | [ājin] (adv) EN: regularly ; always ; often ; frequently ; habitually FR: habituellement | | อาศัย | [āsai] (n) EN: dwelling ; residence ; quarters ; habitat ; natural environment FR: résidence [ f ] ; lieu d'habitation [ m ] ; habitat [ m ] | | อาศัย | [āsai] (v) EN: dwell ; inhabit ; live ; lodge ; reside ; settle ; rest ; abide ; stay FR: habiter ; vivre ; résider ; loger ; gîter | | อาวาส | [āwāt] (n) EN: dwelling place ; residence ; home ; habitation FR: habitation [ f ] | | บ้าน | [bān] (n) EN: house ; home ; habitation ; dwelling place FR: maison [ f ] ; logis [ m ] ; logement [ m ] ; demeure [ f ] ; habitation [ f ] ; résidence [ f ] ; domicile [ m ] | | บ้านช่อง | [bānchǿng] (n) EN: house ; home ; habitation ; residence ; housing FR: maison [ f ] ; logis [ m ] ; demeure [ f ] ; habitation [ f ] ; résidence [ f ] | | บ้านเลขที่ ... | [bān lēkthī ...] (n, exp) FR: maison numéro ... [ f ] ; habitation n° ... [ f ] | | บ้านน่าอยู่ | [bān nāyū] (n, exp) FR: habitation confortable [ f ] ; maison agréable [ f ] | | บ้านพัก | [bānphak] (n) EN: residence ; dwelling house ; house ; home ; lodging FR: maison [ f ] ; habitation [ f ] ; logement [ m ] ; résidence [ f ] | | บ้านพักอาศัย | [bānphak āsai] (n, exp) EN: residence ; domicile ; habitation ; home ; house FR: résidence [ f ] ; domicile [ m ] ; habitation [ f ] |
| | | | 习惯 | [xí guàn, ㄒㄧˊ ㄍㄨㄢˋ, 习 惯 / 習 慣] habit; custom; usual practice; to be used to #1,214 [Add to Longdo] | | 住所 | [zhù suǒ, ㄓㄨˋ ㄙㄨㄛˇ, 住 所] habitation #10,776 [Add to Longdo] | | 往常 | [wǎng cháng, ㄨㄤˇ ㄔㄤˊ, 往 常] habitually in the past; as one used to do formerly; as it used to be #13,380 [Add to Longdo] | | 癖 | [pǐ, ㄆㄧˇ, 癖] habit; hobby #20,776 [Add to Longdo] | | 习气 | [xí qì, ㄒㄧˊ ㄑㄧˋ, 习 气 / 習 氣] habit (often unhealthy); mannerism #34,905 [Add to Longdo] | | 沉默寡言 | [chén mò guǎ yán, ㄔㄣˊ ㄇㄛˋ ㄍㄨㄚˇ ㄧㄢˊ, 沉 默 寡 言] habitually silent (成语 saw); reticent; uncommunicative #37,756 [Add to Longdo] | | 生境 | [shēng jìng, ㄕㄥ ㄐㄧㄥˋ, 生 境] habitat #54,242 [Add to Longdo] | | 习惯成自然 | [xí guàn chéng zì rán, ㄒㄧˊ ㄍㄨㄢˋ ㄔㄥˊ ㄗˋ ㄖㄢˊ, 习 惯 成 自 然 / 習 慣 成 自 然] habit becomes nature (成语 saw); get used to something and it seems inevitable; second nature #69,550 [Add to Longdo] | | 栖息地 | [qī xī dì, ㄑㄧ ㄒㄧ ㄉㄧˋ, 栖 息 地 / 棲 息 地] habitat [Add to Longdo] |
| | | habiter | (vi) |j'habite, tu habites, il habite, nous habitons, vous habitez, ils habitent| อยู่, อาศัย เช่น Il habite à Paris. เขาอาศัยอยู่ที่ปารีส, Syn. rester |
| | 性;相 | [さが;なりくせ(性)(ok), saga ; narikuse ( sei )(ok)] (n) (1) one's nature; one's destiny; (2) custom; tradition; habit #103 [Add to Longdo] | | 例 | [れい(P);ためし, rei (P); tameshi] (n, pref, adj-no) (1) custom; practice; habit; usual; (2) (れい only) said; aforementioned; (3) instance; example; case; illustration; usage; (4) precedent; (5) (れい only) annual; (P) #638 [Add to Longdo] | | 魔 | [ま, ma] (n) (1) demon; devil; evil spirit; evil influence; (n-suf) (2) (See 覗き魔) someone who (habitually) performs some (negative) act; (P) #1,512 [Add to Longdo] | | 住民 | [じゅうみん, juumin] (n) citizens; inhabitants; residents; population; (P) #2,006 [Add to Longdo] | | 生息(P);栖息;棲息 | [せいそく, seisoku] (n, vs) inhabiting; living; (P) #4,122 [Add to Longdo] | | 住む | [すむ, sumu] (v5m, vi) (See 棲む) to live (of humans); to reside; to inhabit; to dwell; to abide; (P) #4,169 [Add to Longdo] | | 普段 | [ふだん, fudan] (adj-no) (previously written as 不断) usual; habitual; ordinary; everyday; always; (P) #4,643 [Add to Longdo] | | 決める(P);極める | [きめる, kimeru] (v1, vt) (1) to decide; to choose; to determine; to make up one's mind; to resolve; to set one's heart on; to settle; to arrange; to set; to appoint; to fix; (2) to clinch (a victory); to decide (the outcome of a match); (3) to persist in doing; to go through with; (4) (as 決めている) to always do; to have made a habit of; (5) to take for granted; to assume; (6) to dress up; to dress to kill; to dress to the nines; (7) to carry out successfully (a move in sports, a pose in dance, etc.); to succeed in doing; (8) { MA } to immobilize with a double-arm lock (in sumo, judo, etc.); (P) #4,966 [Add to Longdo] | | 決まり(P);決り;極まり;極り | [きまり, kimari] (n, adj-no) (1) rule; regulation; (2) settlement; conclusion; end; agreement; arrangement; (3) (See 御決まり) habit; custom; habitual way; (4) (usu. as 決まりが悪い, etc.) (See 決まりが悪い) countenance in front of another person; face; (5) (arch) love relationship between a customer and a prostitute; (P) #4,989 [Add to Longdo] | | 住人 | [じゅうにん, juunin] (n) dweller; inhabitant; resident; (P) #7,357 [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
