มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | disdain | (n) การดูถูกเหยียดหยาม, See also: ความรังเกียจ, Syn. contempt, despise, scorn, Ant. honor, respect | | disdain | (vt) ดูถูกเหยียดหยาม, See also: รังเกียจ, Syn. scorn, mock, ridicule, Ant. honor, respect, esteem | | disdainful | (adj) ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยาม, See also: ซึ่งแสดงความรังเกียจ, Syn. snobbish, scornful, Ant. respectful |
|
| | disdain | (ดิสเดน') { disdained, disdaining, disdains } vt. ดูถูก, ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ. n. การดูถูก, การดูหมิ่น, ความรู้สึกที่รังเกียจ, Syn. scorn, contempt | | disdainful | (ดิสเดน'ฟูล) adj. เป็นการดูถูก (ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ) ., Syn. contemptuous, aloof |
|
| | disdain | (n) การดูถูก, การรังเกียจ, การเหยียดหยาม, ความไม่ชอบ | | disdain | (vt) ดูถูก, รังเกียจ, เหยียดหยาม, ไม่ชอบ | | disdainful | (adj) ซึ่งดูหมิ่น, วางปึ่ง, ซึ่งดูถูก, หยิ่ง, จองหอง, ไว้ตัว |
|
| | disdainful | (adj) having or showing arrogant superiority to and disdain of those one views as unworthy; ; ; ; ; ; ; - W.L.Shirer, Syn. sniffy, haughty, swaggering, supercilious, lordly, overbearing, imperious, prideful | | disdainfully | (adv) in a proud and domineering manner, Syn. cavalierly | | condescension | (n) a communication that indicates lack of respect by patronizing the recipient, Syn. disdain, patronage | | contemn | (v) look down on with disdain, Syn. despise, scorn, disdain | | contempt | (n) lack of respect accompanied by a feeling of intense dislike, Syn. scorn, disdain, despite | | reject | (v) reject with contempt, Syn. pooh-pooh, spurn, turn down, freeze off, scorn, disdain |
| | Disdain | v. i. To be filled with scorn; to feel contemptuous anger; to be haughty. [ 1913 Webster ] And when the chief priests and scribes saw the marvels that he did . . . they disdained. Genevan Testament (Matt. xxi. 15). [ 1913 Webster ] | | Disdain | n. [ OE. desdain, disdein, OF. desdein, desdaing, F. dédain, fr. the verb. See Disdain, v. t. ] 1. A feeling of contempt and aversion; the regarding anything as unworthy of or beneath one; scorn. [ 1913 Webster ] How my soul is moved with just disdain! Pope. [ 1913 Webster ] Often implying an idea of haughtiness. [ 1913 Webster ] Disdain and scorn ride sparkling in her eyes. Shak. [ 1913 Webster ] 2. That which is worthy to be disdained or regarded with contempt and aversion. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Most loathsome, filthy, foul, and full of vile disdain. Spenser. [ 1913 Webster ] 3. The state of being despised; shame. [ Obs. ] Shak. Syn. -- Haughtiness; scorn; contempt; arrogance; pride. See Haughtiness. [ 1913 Webster ] | | Disdain | v. t. [ imp. & p. p. Disdained p. pr. & vb. n. Disdaining. ] [ OE. disdainen, desdainen, OF. desdeigner, desdaigner, F. dédaigner; des- (L. dis-) + daigner to deign, fr. L. dignari to deem worthy. See Deign. ] 1. To think unworthy; to deem unsuitable or unbecoming; as, to disdain to do a mean act. [ 1913 Webster ] Disdaining . . . that any should bear the armor of the best knight living. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] 2. To reject as unworthy of one's self, or as not deserving one's notice; to look with scorn upon; to scorn, as base acts, character, etc. [ 1913 Webster ] When the Philistine . . . saw David, he disdained him; for he was but a youth. 1 Sam. xvii. 42. [ 1913 Webster ] 'T is great, 't is manly to disdain disguise. Young. Syn. -- To contemn; despise; scorn. See Contemn. [ 1913 Webster ] | | Disdained | a. Disdainful. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Revenge the jeering and disdained contempt
Of this proud king. Shak. [ 1913 Webster ] | | Disdainful | a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ] From these
Turning disdainful to an equal good. Akenside. -- Dis*dain"ful*ly, adv. -- Dis*dain"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Disdainishly | adv. Disdainfully. [ Obs. ] Vives. [ 1913 Webster ] | | Disdainous | a. [ OF. desdeignos, desdaigneux, F. dédaigneux. ] Disdainful. [ Obs. ] Rom. of R. [ 1913 Webster ] | | Disdainously | adv. Disdainfully. [ Obs. ] Bale. [ 1913 Webster ] |
| | | | คำสบประมาท | (n) contempt, See also: disdain, scorn, Syn. คำปรามาส, คำดูถูก, Example: การสะสางคดีนี้ของตำรวจทำให้สามารถลบคำสบประมาทว่าไร้น้ำยาได้ | | คำปรามาศ | (n) contempt, See also: disdain, scorn, derision, Syn. คำดูแคลน, คำดูถูก, คำดูถูกดูแคลน, Ant. คำยกย่องชมเชย, Example: คำปรามาสของเขาทำให้ผมมีใจฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง, Count Unit: คำ | | ลบหลู่ | (v) disparage, See also: disdain, show disrespect, Syn. ดูหมิ่น, ลบหลู่ดูหมิ่น, Example: เขาไม่เชื่อในเรื่องอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ แต่ก็ไม่ลบหลู่การแขวนพระเครื่อง, Thai Definition: แสดงอาการเหยียดหยามต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือต่อผู้มีอุปการคุณ | | ลบหลู่ดูหมิ่น | (v) disdain, See also: disparage, show disrespect, Syn. ดูหมิ่น, ลบหลู่ | | เหยียดหยัน | (v) disdain, See also: belittle, hold in contempt, look down on, scorn, slight, Syn. ดูถูก, เย้ยหยัน, เหยียดหยาม, ดูถูกดูหมิ่น, Example: ท่านเหยียดหยันคนจนคนไม่มีตระกูลเช่นนี้เสมอ | | เหยียดหยัน | (adv) disdainfully, See also: contemptuously, slightly, scornfully, Syn. ดูถูก, เย้ยหยัน, เหยียดหยาม, ดูถูกดูหมิ่น, Example: อดีตคู่หมั้นชายตามองคนรักเก่าอย่างเหยียดหยัน |
| | ดูหมิ่น | [dūmin] (v) EN: underestimate ; look down upon ; disparage ; disdain ; slight ; insult FR: mépriser ; dédaigner ; narguer | | ดูถูก | [dūthūk] (v) EN: underestimate ; look down upon ; disparage ; put down ; disdain ; slight ; insult FR: mépriser ; dédaigner | | ดูถูกดูแคลน | [dūthūkdūkhlaēn] (v) EN: look down upon ; underestimate ; disparage ; disdain ; slight ; insult ; snub ; affront | | ค้อน | [khøn] (v) EN: glance sideways ; look askance ; look upon with disdain FR: porter un regard désapprobateur | | หลู่ | [lū] (v) EN: insult ; humiliate ; disparage ; scorn ; disdain ; slight ; treat with disrespect FR: insulter : humilier ; mépriser | | ยโส | [yasō] (adj) EN: arrogant ; self-important ; conceited ; haughty ; disdainful ; overbearing FR: arrogant ; hautain ; impudent ; prétentieux ; fier | | เหยียดหยัน | [yīet-yan] (v) EN: disdain ; belittle ; hold in contempt ; look down on ; scorn ; slight FR: dénigrer ; déprécier ; rabaisser ; mépriser ; dédaigner ; regarder qqn de haut ; ignorer ; manquer d'égards envers ; blesser ; offenser ; avoir du mépris pour ; sous-estimer | | เหยียดหยัน | [yīet-yan] (adv) EN: disdainfully ; contemptuously ; slightly ; scornfully FR: avec dédain ; dédaigneusement ; avec mépris |
| | | | | ちん | [chin] (n-suf) intimate (or disdainful) suffix used after a person's name (or the base of an adjective describing that person) #6,617 [Add to Longdo] | | 居る | [おる, oru] (v5r, vi) (1) (uk) (hum) to be (animate); to be; to exist; (v5r, aux-v) (2) (after the -te form of a verb) verb indicating continuing action or state (i.e. to be ..ing); (3) (See やがる) (after -masu base of verb) indicates contempt or disdain for another's actions; (P) #12,653 [Add to Longdo] | | やがる | [yagaru] (aux, v5r) (vulg) (after the -te form of -masu stem of a verb) verb suffix indicating hatred and contempt, or disdain for another's action [Add to Longdo] | | 厭離 | [おんり, onri] (n) Buddhism depart from (in disdain) [Add to Longdo] | | 軽蔑(P);軽べつ | [けいべつ, keibetsu] (n, vs) scorn; disdain; (P) [Add to Longdo] | | 軽蔑的 | [けいべつてき, keibetsuteki] (adj-na) contemptuous; disdainful; scornful [Add to Longdo] | | 潔し | [いさぎよし, isagiyoshi] (n) pride; disdain [Add to Longdo] | | 指弾 | [しだん, shidan] (n, vs) attack; criticism; blame; rejection; disdain [Add to Longdo] | | 人を食った | [ひとをくった, hitowokutta] (exp, adj-f) arrogant; insolent; disdainful [Add to Longdo] | | 人を人とも思わない | [ひとをひとともおもわない, hitowohitotomoomowanai] (exp) disdaining everybody; not caring an ounce about other people's feelings [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
