| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -wreck-, *wreck* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | wreck | (เรค) n. สิ่งที่อับปาง, ซากปรักพัง, ซากเรือแตก, บุคคลที่มีสุขภาพเสื่อมโทรม. vi., vt. (ทำให้) อับปาง, ประสบความหายนะ, พังพินาศ, เป็นผู้ทำลาย, Syn. raze, destroy, wrack, ruin | | wreckage | (เรค'คิจฺ) n. การทำลาย, การทำให้พังพินาศ, ความหายนะ, การเป็นซากปรักพัง | | wrecker | (เรค'เคอะ) n. ผู้ทำลาย, ผู้ทำให้พังพินาศ, สิ่งที่ทำให้พังพินาศ, ผู้กู้เรือ, รถกู้ภัย | | shipwreck | (ชิพ'เรค) n. การทำลายเรือ, การเกิดอุบัติเหตุทางเรือ, การสูญเสียเรือ, อุบัติเหตุเรือแตก, ซากเรือแตก, การทำลาย, ความหายนะ. vt. ทำให้เรือแตก, ทำลายเรือ, ทำลาย, ทำให้พินาศ. vi. เรือแตก, ประสบความหายนะ, ประสบความพินาศ, Syn. destroy |
| | wreck | (n) เรือแตก, การอับปาง, ซากปรักหักพัง | | wreckage | (n) การทำลาย, ซากปรักหักพัง, ความหายนะ | | wrecker | (n) ผู้ทำลาย, คนรื้อถอน, คนกู้เรือ, รถกู้ภัย | | shipwreck | (n) เรือแตก |
| | wreck | ๑. ทำให้อับปาง, ทำลายล้าง๒. ของจากเรือแตก [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | ผู้ทำลาย | (n) destroyer, See also: wrecker, Syn. คนทำลาย, Ant. ผู้สร้าง, คนสร้าง, ผู้สร้างสรรค์, Example: ผู้ที่ตัดไม้ทำลายป่าถือเป็นผู้ทำลายธรรมชาติอย่างร้ายกาจ, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่ทำให้หมดสิ้นไป | | พินาศ | (v) fall, See also: wreck and ruin, Syn. วินาศ, ฉิบหาย, วอดวาย, หายนะ, มลาย, เสียหาย, Example: พระนครและกรุงศรีอยุธยาต้องพินาศไปท่ามกลางกองเพลิงที่ลุกโชติช่วงอยู่นานนับเดือน, Thai Definition: เสียหายวอดวายอย่างแสนสาหัส | | การก่อวินาศกรรม | (n) sabotage, See also: wreck, Example: การก่อวินาศกรรมที่ร้ายแรงที่สุดในอินเดียมีผู้เสียชีวิตหลายหมื่นคน, Thai Definition: การลอบทำลายหรือเผาผลาญทรัพย์สิน สาธารณสมบัติ เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามเกิดความเดือดร้อน หรือเพื่อตัดกำลังฝ่ายศัตรูเมื่อทำสงครามกัน |
| | อับปาง | [appāng] (v) EN: capsize ; sink ; wreck ; founder FR: faire nauvrage ; chavirer ; sombrer | | บั่นทอน | [banthøn] (v) EN: wreck ; destroy ; devastate FR: dévaster ; détruire ; réduire ; restreindre | | ผลาญ | [phlān] (v) EN: destroy ; ravage ; despoil ; ruin ; demolish ; wreck FR: dévaster ; ravager | | เรืออับปาง | [reūa appāng] (n, exp) EN: shipwreck | | ซากปรักหักพัง | [sākprakhakphang] (n) EN: ruins ; debris ; wreckage ; remains FR: ruines [ fpl ] ; décombres [ mpl ] | | เสียคน | [sīakhon] (v) EN: go bad ; go to ruin ; become a wreck ; degenerate; deteriorate ; go down the drain FR: partir en ruines ; devenir une épave | | ทลาย | [thalāi] (v) EN: destroy ; break ; do great damage : wreck ; smash FR: abattre ; démanteler ; démolir ; détruire ; rompre |
| | | | wreck | (n) something or someone that has suffered ruin or dilapidation | | wreck | (n) a ship that has been destroyed at sea | | wreckage | (n) the remaining parts of something that has been wrecked | | wrecker | (n) someone who demolishes or dismantles buildings as a job |
| | Wreck | v. t. & n. See 2d & 3d Wreak. [ 1913 Webster ] | | Wreck | n. [ OE. wrak, AS. wræc exile, persecution, misery, from wrecan to drive out, punish; akin to D. wrak, adj., damaged, brittle, n., a wreck, wraken to reject, throw off, Icel. rek a thing drifted ashore, Sw. vrak refuse, a wreck, Dan. vrag. See Wreak, v. t., and cf. Wrack a marine plant. ] [ Written also wrack. ] [ 1913 Webster ] 1. The destruction or injury of a vessel by being cast on shore, or on rocks, or by being disabled or sunk by the force of winds or waves; shipwreck. [ 1913 Webster ] Hard and obstinate
As is a rock amidst the raging floods,
'Gainst which a ship, of succor desolate,
Doth suffer wreck, both of herself and goods. Spenser. [ 1913 Webster ] 2. Destruction or injury of anything, especially by violence; ruin; as, the wreck of a railroad train. [ 1913 Webster ] The wreck of matter and the crush of worlds. Addison. [ 1913 Webster ] Its intellectual life was thus able to go on amidst the wreck of its political life. J. R. Green. [ 1913 Webster ] 3. The ruins of a ship stranded; a ship dashed against rocks or land, and broken, or otherwise rendered useless, by violence and fracture; as, they burned the wreck. [ 1913 Webster ] 4. The remain of anything ruined or fatally injured. [ 1913 Webster ] To the fair haven of my native home,
The wreck of what I was, fatigued I come. Cowper. [ 1913 Webster ] 5. (Law) Goods, etc., which, after a shipwreck, are cast upon the land by the sea. Bouvier. [ 1913 Webster ] | | Wreck | v. t. [ imp. & p. p. Wrecked p. pr. & vb. n. Wrecking. ] [ 1913 Webster ] 1. To destroy, disable, or seriously damage, as a vessel, by driving it against the shore or on rocks, by causing it to become unseaworthy, to founder, or the like; to shipwreck. [ 1913 Webster ] Supposing that they saw the king's ship wrecked. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To bring wreck or ruin upon by any kind of violence; to destroy, as a railroad train. [ 1913 Webster ] 3. To involve in a wreck; hence, to cause to suffer ruin; to balk of success, and bring disaster on. [ 1913 Webster ] Weak and envied, if they should conspire,
They wreck themselves. Daniel. [ 1913 Webster ] | | Wreck | v. i. 1. To suffer wreck or ruin. Milton. [ 1913 Webster ] 2. To work upon a wreck, as in saving property or lives, or in plundering. [ 1913 Webster ] | | Wreckage | n. 1. The act of wrecking, or state of being wrecked. [ 1913 Webster ] 2. That which has been wrecked; remains of a wreck. [ 1913 Webster ] | | Wrecker | n. 1. One who causes a wreck, as by false lights, and the like. [ 1913 Webster ] 2. One who searches fro, or works upon, the wrecks of vessels, etc. Specifically: (a) One who visits a wreck for the purpose of plunder. (b) One who is employed in saving property or lives from a wrecked vessel, or in saving the vessel; as, the wreckers of Key West. [ 1913 Webster ] 3. A vessel employed by wreckers. [ 1913 Webster ] | | Wreckfish | n. [ So called because it often comes in with wreckage. ] (Zool.) A stone bass. [ 1913 Webster ] | | Wreckful | a. Causing wreck; involving ruin; destructive. “By wreckful wind.” Spenser. [ 1913 Webster ] | | Wrecking | a. & n. from Wreck, v. [ 1913 Webster ]
Wrecking car (Railway), a car fitted up with apparatus and implements for removing the wreck occasioned by an accident, as by a collision. --
Wrecking pump, a pump especially adapted for pumping water from the hull of a wrecked vessel. [ 1913 Webster ]
| | Wreck-master | n. A person appointed by law to take charge of goods, etc., thrown on shore after a shipwreck. [ 1913 Webster ] |
| | | 残骸 | [ざんがい, zangai] (n) ruins; wreckage #10,139 [Add to Longdo] | | 遭難 | [そうなん, sounan] (n, vs) disaster; shipwreck; accident; being stranded; (P) #11,528 [Add to Longdo] | | 海難 | [かいなん, kainan] (n) shipwreck; (P) #19,377 [Add to Longdo] | | あやかし | [ayakashi] (n) (1) ghost that appears at sea during a shipwreck; (2) something strange or suspicious; (3) idiot; fool; (4) noh mask for roles involving dead or ghost characters [Add to Longdo] | | ぶっ壊す;打っ壊す;打っ毀す | [ぶっこわす, bukkowasu] (v5s, vt) (col) to destroy; to crush; to wreck [Add to Longdo] | | わや | [waya] (exp) (See わやく) fiasco; debacle; disaster; train wreck [Add to Longdo] | | ブチ壊す;打ち壊す;打壊す;打ち毀す;ぶち壊す | [ブチこわす(ブチ壊す);うちこわす(打ち壊す;打壊す;打ち毀す);ぶちこわす(打ち壊す;打壊す;打ち毀す;ぶち壊す), buchi kowasu ( buchi kowasu ); uchikowasu ( uchi kowasu ; da kowasu ; uchi kowasu )] (v5s, vt) to destroy; to spoil; to crush; to break by striking; to wreck [Add to Longdo] | | レック・ダイビング;レックダイビング | [rekku . daibingu ; rekkudaibingu] (n) (See 沈船ダイビング) wreck diving [Add to Longdo] | | レック・ダイブ;レックダイブ | [rekku . daibu ; rekkudaibu] (n) wreck dive [Add to Longdo] | | 解体工場 | [かいたいこうじょう, kaitaikoujou] (n) disassembly plant; wrecking yard; chop shop [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
