| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -verge-, *verge* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | verge | (n) ริม (ถนน, ทางเดิน), See also: ขอบ, ปาก ผา, สระ, เหว, Syn. edge, kerb, margin, rim, Ant. body, center, inside | | verge | (vt) ใกล้จะ, See also: จวนจะ, ใกล้เข้าสู่, เกือบจะ, Syn. brink | | verge | (vi) มีแนวโน้ม, See also: โน้มเอียง, เอียง, ลาด | | verger | (n) ผู้ดูแลโบสถ์, See also: เจ้าหน้าที่ถือคทานำหน้าพระ, Syn. church, officer |
|
| | verge | (เวิร์จฺ) n. ร่ม, ซอย, ปาก, คทา, กระเบื้องเหนือขั้ว. vi. ใกล้จะ, เกือบจะ, ย่างเข้าสู่, คล้อย, มีแนวโน้ม, โน้มเอียง, เอียง, ลาด, Syn. edge, brink, limit, border | | verger | (เวิร์จ'เจอะ) n. เจ้าหน้าที่ดูแลโบสถ์, เจ้าหน้าที่ถือคทานำหน้าพระ (church official) | | converge | (คันเวอจฺ') { converged, converging, converges } vi. เบนเข้าหากัน, เข้าหาผลประโยชน์ร่วมกัน vt. ทำให้บรรจบกัน | | convergence | (คันเวอ'เจินซฺ, -ซี) n. การบรรจบกันที่จุดหนึ่งหรือเส้นหนึ่ง, ภาวะหรือลักษณะที่บรรจบกัน, Syn. confluence | | convergency | (คันเวอ'เจินซฺ, -ซี) n. การบรรจบกันที่จุดหนึ่งหรือเส้นหนึ่ง, ภาวะหรือลักษณะที่บรรจบกัน, Syn. confluence | | convergent | (คันเวอ'เจินทฺ) adj. ซึ่งบรรจบกันที่จุดหนึ่งหรือเส้นหนึ่ง, ซึ่งเบนเข้าหากัน | | diverge | (ไดเวิร์จ') vi. แยกออก, บานออก, แตกแยก, แผ่ออก, แตกต่างกัน, แยกทาง, Syn. deviate, differ, Ant. converge | | divergence | (ไดเวอ'เจินซฺ) n. ความแตกต่าง, การแยกออก, การเบนออก, การห่างประเด็น, ความหลากหลาย, ความผันแปร, Syn. digression | | divergency | (ไดเวอ'เจินซี) n. ดูdivergence | | divergent | (ไดเวอ'เจินทฺ) adj. แตกต่างกัน, ผันแปร, ซึ่งเบนออก, ซึ่งห่างประเด็น, หลากหลาย |
| | verge | (n) ริม, ขอบ, ปาก | | verge | (vi) กระเดียดไปทาง, ย่างเข้า, คล้อย, โน้มเอียง, เอียง | | verger | (n) คนดูแลโบสถ์, คนถือไม้นำหน้าบาทหลวง | | converge | (vi) ลู่เข้าหา, เบนเข้าหากัน, บรรจบกัน, รวมกัน | | convergence | (n) การลู่เข้า, การมาบรรจบกัน, การมารวมกัน | | diverge | (vi) ถ่างออก, บานออก, ลู่ออก, แยกออก, แตกต่าง, แตกแยก, ผิดแผก | | divergence | (n) การแยกออก, ความผิดแผก, การลู่ออก, ความหลากหลาย, ความแตกต่าง | | divergent | (adj) ซึ่งผายออก, ซึ่งบานออก, ซึ่งลู่ออก, ผิดแผก, แตกต่าง |
|
| | verge | วง, รอบวง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | | vergence | (จักษุ.) การเบน (คนละทิศ) [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | | | อนุกรมไดเวอร์เจนต์ | [anukrom daiwoējēn] (n, exp) EN: divergent series | | อนุกรมคอนเวอร์เจนต์ | [anukrom khønwoējēn] (n, exp) EN: convergent series | | บรรจบ | [banjop] (v) EN: meet ; join ; converge ; come together FR: rejoindre ; converger ; confluer | | เบี่ยง | [bīeng] (v) EN: deviate ; diverge ; divert FR: détourner ; dévier | | เฉ | [chē] (v) EN: deviate ; incline ; lean ; diverge ; slant ; distort FR: dévier ; obliquer | | จากกัน | [jāk kan] (v, exp) EN: be separated ; part from ; break up with ; diverge from ; be estranged with ; divide from FR: se quitter ; se séparer ; se diviser | | เจียน | [jīen] (x) EN: near ; nearly ; almost ; on the verge of ; on the point of FR: presque ; sur le point de | | เกือบจะ | [keūap ja] (v) EN: be about to ; be going to ; be on the verge of FR: faillir ; être sur le point de ; frôler | | ควย | [khūay] (n) EN: prick ; cock FR: pénis [ m ] ; verge [ f ] | | ความเห็นแย้ง | [khwāmhen yaēng] (n, exp) EN: dissenting opinion FR: opinion divergente [ f ] |
| | | | | | 所(P);処;處(oK) | [ところ(P);とこ(所), tokoro (P); toko ( tokoro )] (n, suf) (1) (also pronounced どころ when a suffix) place; spot; scene; site; (2) address; (3) district; area; locality; (4) one's house; (5) point; (6) part; (7) space; room; (8) (uk) (after the plain past form of a verb) whereupon; as a result; (9) (after present form of a verb) about to; on the verge of; (P) #235 [Add to Longdo] | | 際 | [さい, sai] (n, n-suf) (1) (pronounced ぎわ when a suffix) edge; brink; verge; side; (2) time; moment of #307 [Add to Longdo] | | 集中 | [しゅうちゅう, shuuchuu] (n, vs, adj-no) concentration; convergence; centralization; integration; gathering together; (P) #3,495 [Add to Longdo] | | 分岐 | [ぶんき, bunki] (n, vs, adj-no) (1) divergence (e.g. in a road); ramification; (2) { comp } forking; jump; multi-drop; (P) #4,721 [Add to Longdo] | | 外れ | [はずれ, hazure] (n, suf) (1) end; verge; extremity; tip; outskirts; (2) miss; failure; (P) #6,844 [Add to Longdo] | | 分かれる(P);分れる | [わかれる, wakareru] (v1, vi) (1) (also written as 岐れる) to branch; to fork; to diverge; (2) to separate; to split; to divide; (3) to disperse; to scatter; (P) #10,302 [Add to Longdo] | | 収束 | [しゅうそく, shuusoku] (n, vs, adj-no) (1) convergence; tie up; (2) reaching resolution; firming up (plans, etc.); coming together; (3) returning to normal #10,344 [Add to Longdo] | | 寸前 | [すんぜん, sunzen] (n, suf) on the verge; on the brink; just in front of; just before; (P) #11,195 [Add to Longdo] | | 多岐 | [たき, taki] (adj-na, n) (See 多岐にわたる) digression; many divergences; (P) #13,006 [Add to Longdo] | | 掛かる(P);懸かる(P);掛る;懸る | [かかる, kakaru] (v5r, vi) (1) (See 時間がかかる) to take; (v5r) (2) to hang; (3) (See お目にかかる) to come into view; to arrive; (4) to come under (a contract, a tax); (5) to start (engines, motors); (6) to attend; to deal with; to handle; (v5r, aux-v) (7) to have started to; to be on the verge of; (8) to overlap (e.g. information in a manual); to cover; (9) to (come) at; (10) (See 鍵がかかる) to be fastened; (11) to be covered (e.g. with dust, a table-cloth, etc.); (12) (See 罠にかかる) to be caught in; (13) (See 電話が掛かる) to get a call; (14) to depend on; (P) #14,931 [Add to Longdo] |
| | | 健忘 | [けんぼう, kenbou] Vergesslichkeit [Add to Longdo] | | 健忘症 | [けんぼうしょう, kenboushou] Vergesslichkeit [Add to Longdo] | | 勘弁 | [かんべん, kanben] Vergebung, Verzeihung, verzeihen, vergeben, uebersehen [Add to Longdo] | | 報復措置 | [ほうふくそち, houfukusochi] Vergeltungsmassnahmen [Add to Longdo] | | 待ちぼうけ | [まちぼうけ, machibouke] vergebliches_Warten [Add to Longdo] | | 徒労 | [とろう, torou] vergebliche_Muehe, vergebliche_Anstrengung [Add to Longdo] | | 忘れる | [わすれる, wasureru] vergessen [Add to Longdo] | | 忘却 | [ぼうきゃく, boukyaku] vergessen [Add to Longdo] | | 無駄 | [むだ, muda] vergeblich, nutzlos [Add to Longdo] | | 経る | [へる, heru] vergehen, voruebergehen, passieren [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Verge \Verge\ (v[~e]rj), n. [F. verge, L. virga; perhaps akin to
E. wisp.]
1. A rod or staff, carried as an emblem of authority; as, the
verge, carried before a dean.
[1913 Webster]
2. The stick or wand with which persons were formerly
admitted tenants, they holding it in the hand, and
swearing fealty to the lord. Such tenants were called
tenants by the verge. [Eng.]
[1913 Webster]
3. (Eng. Law) The compass of the court of Marshalsea and the
Palace court, within which the lord steward and the
marshal of the king's household had special jurisdiction;
-- so called from the verge, or staff, which the marshal
bore.
[1913 Webster]
4. A virgate; a yardland. [Obs.]
[1913 Webster]
5. A border, limit, or boundary of a space; an edge, margin,
or brink of something definite in extent.
[1913 Webster]
Even though we go to the extreme verge of
possibility to invent a supposition favorable to it,
the theory . . . implies an absurdity. --J. S. Mill.
[1913 Webster]
But on the horizon's verge descried,
Hangs, touched with light, one snowy sail. --M.
Arnold.
[1913 Webster]
6. A circumference; a circle; a ring.
[1913 Webster]
The inclusive verge
Of golden metal that must round my brow. --Shak.
[1913 Webster]
7. (Arch.)
(a) The shaft of a column, or a small ornamental shaft.
--Oxf. Gloss.
(b) The edge of the tiling projecting over the gable of a
roof. --Encyc. Brit.
[1913 Webster]
8. (Horol.) The spindle of a watch balance, especially one
with pallets, as in the old vertical escapement. See under
{Escapement}.
[1913 Webster]
9. (Hort.)
(a) The edge or outside of a bed or border.
(b) A slip of grass adjoining gravel walks, and dividing
them from the borders in a parterre.
[1913 Webster]
10. The penis.
[1913 Webster]
11. (Zool.) The external male organ of certain mollusks,
worms, etc. See Illustration in Appendix.
[1913 Webster]
Syn: Border; edge; rim; brim; margin; brink.
[1913 Webster]
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Verge \Verge\ (v[~e]rj), v. i. [imp. & p. p. {Verged}
(v[~e]rjd); p. pr. & vb. n. {Verging} (v[~e]r"j[i^]ng).] [L.
vergere to bend, turn, incline; cf. Skr. v[.r]j to turn.]
1. To border upon; to tend; to incline; to come near; to
approach.
[1913 Webster]
2. To tend downward; to bend; to slope; as, a hill verges to
the north.
[1913 Webster]
Our soul, from original instinct, vergeth towards
him as its center. --Barrow.
[1913 Webster]
I find myself verging to that period of life which
is to be labor and sorrow. --Swift.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
verge
n 1: a region marking a boundary [syn: {brink}, {threshold},
{verge}]
2: the limit beyond which something happens or changes; "on the
verge of tears"; "on the brink of bankruptcy" [syn: {verge},
{brink}]
3: a ceremonial or emblematic staff [syn: {scepter}, {sceptre},
{verge}, {wand}]
4: a grass border along a road
v 1: border on; come close to; "His behavior verges on the
criminal"
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
