| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -spite-, *spite* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | spite | (n) เจตนาร้าย, See also: ประสงค์ร้าย, Syn. malice, malevolence | | spite | (vt) มุ่งร้าย, See also: ทำร้าย, Syn. harm, vex | | spiteful | (adj) มีเจตนาร้าย, See also: อาฆาตพยาบาท, Syn. malicious, vindictive | | spitefire | (n) ผู้หญิงหรือเด็กสาวที่อารมณ์ฉุนเฉียว, Syn. tigress, hag |
|
| | spite | (สไพทฺ) n. เจตนาร้าย, ความมุ่งร้าย, ความโกรธเคือง, ความอาฆาตแค้น vt. กระทำด้วยเจตนาร้าย กลั่นแกล้ง ทำให้โกรธ รบกวน, -Phr. (in spite of ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แม้ว่า ทั้ง ๆ ที่เป็น โดยไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น) | | spiteful | adj. มีเจตนาร้าย, มุ่งร้าย, อาฆาตแค้น. | | despite | (ดิสไพทฺ') prep. ถึงอย่างไรก็ตาม, โดยไม่คำนึงถึง. n. ความเกลียดชัง, การดูหมิ่น, การเหยียดหยาม-Phr. (in despite of ถึงแม้ว่า) | | despiteful | (ดิสไพทฺ'ฟูล) adj. มุ่งร้าย, อาฆาตแค้น, See also: despitefulness n. | | despiteous | (ดิสพิท'เทียส) adj. มุ่งร้าย, มีเจตนาร้าย, Syn. malicious | | dispiteous | (ดิสพิท'เทียส) adj. ทารุณ, ไร้ความปรานี | | respite | (เรส'พิท) n. การพักผ่อน, การหยุดชั่วคราว, การทุเลา, การยืดเวลาออกไป vt. บรรเทา, ทุเลาชั่วคราว, ยืดเวลาออกไป, Syn. delay, rest, recess |
|
| | spite | (n) ความุ่งร้าย, ความโกรธเคือง, ความอาฆาตแค้น | | spite | (vt) เย้ย, แกล้ง, รบกวน, กลั่นแกล้ง | | spiteful | (adj) มุ่งร้าย, อาฆาตแค้น, มีเจตนาร้าย | | despite | (n) การดูหมิ่น, การดูถูก, การเหยียดหยาม, ความชั่ว, ความเกลียดชัง | | despite | (pre) ถึงแม้ว่า, ถึงอย่างไรก็ตาม | | despiteful | (adj) ซึ่งพยาบาท, ซึ่งอาฆาต, ซึ่งมุ่งร้าย | | respite | (n) การผ่อนผัน, การหยุดพัก, การทุเลา, การบรรเทา |
| | | | | | | | つつ | [tsutsu] (prt) (1) (after the -masu stem of a verb) (See つつある) while; (2) (See つつも) even though; despite; (P) #1,770 [Add to Longdo] | | のに | [noni] (prt) (1) although; when; and yet; despite this; in spite of; even though; but even so; but even then; however; nevertheless; for all that; notwithstanding that; (2) while; (3) if only; I wish; (4) I tell you; you should do; (5) in order to; (P) #1,999 [Add to Longdo] | | どうも | [doumo] (int) (1) (abbr) (See どうも有難う) thanks; (adv) (2) much (thanks); very (sorry); quite (regret); (3) quite; really; (4) somehow; (5) (in positive sense, esp. どうも〜しまう) (See どうしても) in spite of oneself; no matter how hard one may try (one is unable to) (with negative verb); no matter how hard one may try not to (one ends up doing) (with positive verb, esp. -shimau); (int) (6) greetings; hello; goodbye; (P) #4,235 [Add to Longdo] | | 悪意 | [あくい, akui] (n, adj-no) (1) ill will; spite; evil intention; (2) bad meaning; (n) (3) (criminal) malice; (4) mala fides (criminal intent to deceive); (P) #9,380 [Add to Longdo] | | 休み | [やすみ, yasumi] (n) (1) rest; recess; respite; (2) vacation; holiday; absence; suspension; (3) dormancy (of a silkworm prior to moulting); (P) #11,902 [Add to Longdo] | | ああ見えても | [ああみえても, aamietemo] (exp) despite appearances [Add to Longdo] | | いい年して | [いいとしして, iitoshishite] (exp) (in spite of) being old enough to know better [Add to Longdo] | | いい年をして | [いいとしをして, iitoshiwoshite] (exp) (See いい年して) (in spite of) being old enough to know better [Add to Longdo] | | いとど | [itodo] (n) (1) old name for a cave cricket; (2) even though; despite; even more; still [Add to Longdo] | | それでいて | [soredeite] (conj) and yet; despite (all) that; (P) [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Spite \Spite\, n. [Abbreviated fr. despite.]
1. Ill-will or hatred toward another, accompanied with the
disposition to irritate, annoy, or thwart; petty malice;
grudge; rancor; despite. --Pope.
[1913 Webster]
This is the deadly spite that angers. --Shak.
[1913 Webster]
2. Vexation; chargrin; mortification. [R.] --Shak.
[1913 Webster]
{In spite of}, or {Spite of}, in opposition to all efforts
of; in defiance or contempt of; notwithstanding.
"Continuing, spite of pain, to use a knee after it had
been slightly injured." --H. Spenser. "And saved me in
spite of the world, the devil, and myself." --South. "In
spite of all applications, the patient grew worse every
day." --Arbuthnot. See Syn. under {Notwithstanding}.
{To owe one a spite}, to entertain a mean hatred for him.
[1913 Webster]
Syn: Pique, rancor; malevolence; grudge.
Usage: {Spite}, {Malice}. Malice has more reference to the
disposition, and spite to the manifestation of it in
words and actions. It is, therefore, meaner than
malice, thought not always more criminal. " Malice . .
. is more frequently employed to express the
dispositions of inferior minds to execute every
purpose of mischief within the more limited circle of
their abilities." --Cogan. "Consider eke, that spite
availeth naught." --Wyatt. See {Pique}.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Spite \Spite\, v. t. [imp. & p. p. {Spited}; p. pr. & vb. n.
{Spiting}.]
1. To be angry at; to hate. [Obs.]
[1913 Webster]
The Danes, then . . . pagans, spited places of
religion. --Fuller.
[1913 Webster]
2. To treat maliciously; to try to injure or thwart.
[1913 Webster]
3. To fill with spite; to offend; to vex. [R.]
[1913 Webster]
Darius, spited at the Magi, endeavored to abolish
not only their learning, but their language. --Sir.
W. Temple.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
spite
n 1: feeling a need to see others suffer [syn: {malice},
{maliciousness}, {spite}, {spitefulness}, {venom}]
2: malevolence by virtue of being malicious or spiteful or nasty
[syn: {cattiness}, {bitchiness}, {spite}, {spitefulness},
{nastiness}]
v 1: hurt the feelings of; "She hurt me when she did not include
me among her guests"; "This remark really bruised my ego"
[syn: {hurt}, {wound}, {injure}, {bruise}, {offend},
{spite}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
