(ดิสรัพทฺ') vt. ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้สับสน, รบกวน, ทำให้แตกแยกออก. -adj. ซึ่งแตกแยกออก, See Also:disrupter n. ดูdisrupt disruptor n. ดูdisrupt, Syn.interrupt, break up
(ดิสรัพ'เชิน) n. การทำให้แตกแยกออกเป็นชิ้น ๆ , ภาวะที่ถูกทำให้แตกแยกออก
(ดิสยูไนทฺ') vt. ทำให้แตกแยก, แยกออก, ทำให้แตกความสามัคคี.vi. แยกออก, แตกแยก, Syn.separate, disjoin, part
(ดิไว'ซิฟว) adj. เกี่ยวกับการแบ่งแยก, เกี่ยวกับการแตกแยก, ซึ่งทำให้แตกแยก, เกี่ยวกับการแบ่งปัน, See Also:divisiveness n. ดูdivisive, Syn.discordant, disruptive, Ant.conciliatory
(รัพ'เชอะ) vt., vi., n. (การ) แตกออก, แยกออก, แตกร้าว, ทำให้แตกแยก, See Also:rupturable adj., Syn.break, breach
(สแครพ) n. ชิ้น, เศษ, จำนวนเล็กน้อย adj. เป็นเศษ, เล็กน้อย, ของเหลือ, ทิ้งแล้ว, ใช้แล้ว vt. ทำให้เป็นเศษ, ทำให้แตกแยกออก, ทิ้ง, เลิก., See Also:scraps n., pl. เศษอาหาร, กากน้ำมัน, เศษอาหารเหลือ scrapingly adv., Syn.fragment