มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | Central Bankruptcy Court | (n, name, org, uniq) ศาลล้มละลายกลาง เป็นศาลชั้นต้นตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม ซึ่งมีลักษณะเป็นศาลชำนัญพิเศษ จัดตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ. 2542 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้คดีล้มละลายซึ่งมีลักษณะพิเศษแต่กต่างจากคดีแพ่ง ทั่วไป ได้รับการพิจารณาพิพากษาจากผู้พิพากษาที่มีความรู้ความชำนาญเป็นพิเศษ - อ้างอิงจากhttp://www.judiciary.go.th/bkcc/history.html | | Central Bankruptcy Court | (n, name, org, uniq) ศาลล้มละลายกลาง |
|
| | | bankrupt | (แบงคฺ'รัพทฺ) { bankrupted, bankrupting, bankrupts } n. บุคคลล้มละลาย adj. ล้มละลาย, สิ้นเนื้อประดาตัว, เสื่อมเสีย, ล้ม, คว่ำ vt. ทำให้ล้มละลาย | | bankruptcy | (แบงคฺ'รัพซี) n. ภาวะล้มละลาย, ภาวะสิ้นเนื้อประดาตัว, ความล้มเหลว, Syn. failure |
| | bankrupt | (adj) ล้มละลาย, หมดสิ้น, สิ้นเนื้อประดาตัว, ล้มคว่ำ | | bankrupt | (n) บุคคลล้มละลาย | | bankrupt | (vt) ทำให้ล้มละลาย, ทำให้ฉิบหาย, ทำให้สิ้นเนื้อประดาตัว, ทำให้หมดตัว | | bankruptcy | (n) การล้มละลาย, การหมดตัว, การสิ้นเนื้อประดาตัว |
| | | | | | การล้มละลาย | (n) bankruptcy, See also: insolvency, destitution, Syn. ความสิ้นเนื้อประดาตัว, การหมดเนื้อหมดตัว, การหมดตัว, Example: การล้มละลายของบริษัทดังทำให้มีคนตกงานเป็นจำนวนมาก, Thai Definition: การหมดทรัพย์สมบัติของตัว, การมีหนี้สินล้นพ้นตัว และศาลได้มีคำพิพากษาให้ล้มละลาย, Notes: (กฎหมาย) | | ผู้ล้มละลาย | (n) bankrupt, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลที่มีหนี้สินล้นพ้นตัวและศาลพิพากษาให้เป็นบุคคลล้มละลาย, Notes: (กฎหมาย) |
| | บุคคลล้มละลาย | [bukkhon lomlalāi] (n, exp) EN: bankrupt | | การล้มละลาย | [kān lomlalāi] (n) EN: bankruptcy ; failure FR: faillite [ f ] | | กฎหมายลักษณะล้มละลาย | [kotmāi laksana lomlalāi] (n, exp) EN: bankruptcy law | | กฎหมายล้มละลาย | [kotmāi lomlalāi] (n, exp) EN: bankruptcy law | | ล่มจม | [lomjom] (x) EN: become bankrupt ; go under ; become insolvent ; be broke ; be destitute ; be impoverished ; go to ruin ; collapse FR: être ruiné ; être insolvable | | ล้มละลาย | [lomlalāi] (n) EN: become bankrupt : go bankrupt ; become insolvent ; be insolvent; go broke ; go bust FR: faire faillite ; être en faillite ; faire banqueroute | | ล้มเหลว | [lomlēo] (v) EN: fail to come off ; fail ; go bankrupt ; come to naught ; fall through FR: échouer ; avorter ; capoter ; s'effondrer | | ผู้ล้มละลาย | [phū lomlalāi] (n, exp) EN: bankrupt FR: failli [ m ] ; faillie [ f ] | | ผู้พิทักษ์ทรัพย์ | [phūphithak sap] (n, exp) EN: official receiver ; receiver in bankruptcy ; receiver ; liquidator ; trustee ; custodian FR: liquidateur [ m ] | | ถูกพิพากษาให้เป็นบุคคลล้มละลาย | [thūk phiphāksā hai pen bukkhon lomlalāi] (v, exp) EN: be adjudged bankrupt |
| | | | | 破綻(P);破たん | [はたん, hatan] (n, vs) failure; bankruptcy; (P) #8,661 [Add to Longdo] | | 破産 | [はさん, hasan] (n, vs) bankruptcy; insolvency; (P) #8,663 [Add to Longdo] | | 倒産 | [とうさん, tousan] (n, vs) (corporate) bankruptcy; insolvency; commercial failure; failed business; (P) #9,198 [Add to Longdo] | | カード破産 | [カードはさん, ka-do hasan] (n) personal bankruptcy caused by excessive card-loan borrowing [Add to Longdo] | | 企業倒産 | [きぎょうとうさん, kigyoutousan] (n) corporate bankruptcy [Add to Longdo] | | 共倒れ | [ともだおれ, tomodaore] (n, vs) falling together; mutual destruction; joint bankruptcy; (P) [Add to Longdo] | | 経済破綻 | [けいざいはたん, keizaihatan] (n) economic collapse; financial failure; bankruptcy [Add to Longdo] | | 計画倒産 | [けいかくとうさん, keikakutousan] (n) planned bankruptcy [Add to Longdo] | | 身代限り | [しんだいかぎり, shindaikagiri] (n) going bankrupt [Add to Longdo] | | 追いやる;追い遣る | [おいやる, oiyaru] (v5r, vt) (1) to drive away; to order off; to chase away; (2) to force into an unpleasant situation (bankruptcy, prostitution, suicide, etc.) [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Bankrupt \Bank"rupt\, a.
1. Being a bankrupt or in a condition of bankruptcy; unable
to pay, or legally discharged from paying, one's debts;
as, a bankrupt merchant.
[1913 Webster]
2. Depleted of money; not having the means of meeting
pecuniary liabilities; as, a bankrupt treasury.
[1913 Webster]
3. Relating to bankrupts and bankruptcy.
[1913 Webster]
4. Destitute of, or wholly wanting (something once possessed,
or something one should possess). "Bankrupt in gratitude."
--Sheridan.
[1913 Webster]
{Bankrupt law}, a law by which the property of a person who
is unable or unwilling to pay his debts may be taken and
distributed to his creditors, and by which a person who
has made a full surrender of his property, and is free
from fraud, may be discharged from the legal obligation of
his debts. See {Insolvent}, a.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Bankrupt \Bank"rupt\, n. [F. banqueroute, fr. It. bancarotta
bankruptcy; banca bank (fr. OHG. banch, G. bank, bench) +
rotta broken, fr. L. ruptus, p. p. of rumpere to break. At
Florence, it is said, the bankrupt had his bench (i.e., money
table) broken. See 1st {Bank}, and {Rupture}, n.]
1. (Old Eng. Law) A trader who secretes himself, or does
certain other acts tending to defraud his creditors.
--Blackstone.
[1913 Webster]
2. A trader who becomes unable to pay his debts; an insolvent
trader; popularly, any person who is unable to pay his
debts; an insolvent person. --M`Culloch.
[1913 Webster]
3. (Law) A person who, in accordance with the terms of a law
relating to bankruptcy, has been judicially declared to be
unable to meet his liabilities.
[1913 Webster]
Note: In England, until the year 1861 none but a "trader"
could be made a bankrupt; a non-trader failing to meet
his liabilities being an "insolvent". But this
distinction was abolished by the Bankruptcy Act of
1861. The laws of 1841 and 1867 of the United States
relating to bankruptcy applied this designation
bankrupt to others besides those engaged in trade.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Bankrupt \Bank"rupt\, v. t. [imp. & p. p. {Bankrupted}; p. pr. &
vb. n. {Bankrupting}.]
To make bankrupt; to bring financial ruin upon; to
impoverish.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
bankrupt
adj 1: financially ruined; "a bankrupt company"; "the company
went belly-up" [syn: {bankrupt}, {belly-up(p)}]
n 1: someone who has insufficient assets to cover their debts
[syn: {bankrupt}, {insolvent}]
v 1: reduce to bankruptcy; "My daughter's fancy wedding is going
to break me!"; "The slump in the financial markets smashed
him" [syn: {bankrupt}, {ruin}, {break}, {smash}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
