(ดู'เดิล) vt. , vi. เขียนหรือวาดอย่างเปะปะ, เขียนหรือวาดขยุกขยิกอย่างใจเหม่อลอย, ท่องเที่ยวไปตามอารมณ์,
(ฟัม'เบิล) { fumbled, fumbling, fumbles } vi.., vt. คลำ, คลำหา, คลำเปะปะ, ทำอย่างซุ่มซ่าม. n. การคลำ, See Also:fumblingly adv. fumblingness n., Syn.bumble, grope
(แรม'เบิล) vi. เดินเที่ยว, เดินเตร่, เดินเล่น, ท่องเที่ยว, คุยเรื่อยเปื่อย, เขียนเรื่อยเปื่อย, ขึ้นเปะปะ, เลื้อยไปทั่ว, Syn.wander, stroll, stray
(แรม'เบลอะ) n. ผู้เดินเที่ยว, ผู้เดินเตร่, ผู้คุยหรือเขียนเรื่อยเปื่อย, สิ่งที่ขึ้นเปะปะ, กุหลาบเลื้อย
(สแครช'ชี) adj. ทำให้เกิดเสียงเสียดสี, เกี่ยวกับการข่วน (เกา, ถู, ครูด, ขูด, ขีด, ตะกุย, คุ้ยเขี่ย) , ไม่เรียบ, ขรุขระ, ลวก ๆ , เปะปะ, กระท่อนกระแท่น, ซึ่งทำให้คันหรือระคายเคือง., See Also:scratchily adv. scratchiness n.
(สทรัม) vt. เล่นเครื่องดนตรีประเภทสายอย่างเปะปะหรือไม่ชำนาญ, ทำให้เกิดเสียงโดยการเล่นดังกล่าว. n. วิธีการเล่นดังกล่าว, เสียงที่เกิดจากการเล่นดังกล่าว., See Also:strummer n.
(อันดิส'ซิพลินดฺ) adj. ไม่มีระเบียบวินัย, ไม่ได้รับการฝึกฝน, มั่ว, เปะปะ, ตามอำเภอใจ