อัมพ-

(-พอน) น. ฟ้า, ท้องฟ้า, อากาศ

เครื่องนุ่งห่ม ในคำว่า ทิคัมพร = ผู้นุ่งลมห่มทิศ คือ ชีเปลือย, เศวตัมพร = ผู้นุ่งห่มผ้าขาว คือ ชีผ้าขาวหรือชีปะขาว.

น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งหงาย หักข้อมือ งอข้อศอก ระดับแง่ศีรษะ มืออีกข้างหนึ่งตั้งวง ระดับไหล่ แขนตึง เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือที่แขนตึง.

(อำมะพฺรึก) น. ชื่อเส้นซึ่งเป็นศูนย์กลางของร่างกาย อยู่ด้านหน้าท้อง

อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาอ่อนแรง.

น. ป่าหรือสวนมะม่วง.

น. แม่, หญิงดี, (เป็นชื่อยกย่อง).

(อำมะพาด) น. อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาตายไปกระดิกไม่ได้.