ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -judi-, *judi*
Possible hiragana form: じゅぢ |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| |
| | judicable | (จู'ดะคะเบิล) adj. สมควรที่จะได้รับการตัดสิน, เลือกเอาได้, ชี้ขาดได้ | | judicative | (จูดดะเค'ทิฟว) adj. เกี่ยวกับการพิจารณาคดี, สามารถตัดสินได้, ซึ่งมีสิทธิตัดสิน, Syn. judging | | judicator | (จูดะเค'เทอะ) n. ผู้พิพากษา, ผู้ตัดสิน., See also: judicatorial adj. ดูjudicator | | judicature | (จู'ดะเคเชอะ) n. การพิจารณาอรรถคดีตามกฎหมาย, ผู้พิพากษาทั้งหลาย, อำนาจในการพิพากศาอรรถคดี, ศาลยุติธรรม, กฎหมาย | | judicial | (จูดิช'เชิล) adj. เกี่ยวกับการตัดสินอรรถคดีตามกฎหมาย, เกี่ยวกับศาลยุติธรรม, เกี่ยวกับผู้พิพากษา, เกี่ยวกับกฎหมาย, ซึ่งเกิดจากพระผู้เป็นเจ้า, Syn. legal, juridical | | judiciary | (จูดิช'ชีเออรี) adj. เกี่ยวกับการตัดสินอรรถคดีของศาลยุติธรรม, เกี่ยวกับกฎหมาย, เกี่ยวกับผู้พิพากษา n. การพิจารณาคดีตามกฎหมาย, ศาลยุติธรรม, ระบบศาล, การะทรวงยุติธรรม, ผู้พิพากษาทั้ง, หลาย, Syn. legal, discerning | | judicious | (จูดิช'เชิส) adj. รอบคอบ, สุขุม, มีเหตุมีผล, ฉลาด, เหมาะสม, สมควร., See also: judiciousness n. ดูjudicious -S.prudent, Ant. silly | | adjudicate | (อะจู' ดิเคท) vt., vi. (ศาล) สั่งตัดสินใจให้, พิจารณาลงโทษ, ชี้ขาด, Syn. adjudge | | injudicious | (อินจุดิช'เชิส) adj. ไม่ฉลาด, ไม่สุขุม., See also: injudiciousness n., Syn. unwise | | prejudice | (เพรจ'จะดิส) n. อคติ, ความรู้สึกไม่ดีที่มีอยู่ก่อน, ความรู้สึกที่ไม่มีเหตุผล, ความเสียหาย, ข้อเสียเปรียบ. vt. ทำให้มีอคติ, ทำให้เสียหาย, ละเมิด, เป็นผลร้าย., See also: prejudicedly adv., Syn. bias, partiality |
| | judicial | (adj) ตามกฎหมาย, ในทางศาล, เกี่ยวกับการพิจารณาคดี | | judiciary | (n) ศาล, ตุลาการ, ผู้พิพากษา, การพิจารณาคดี | | judicious | (adj) ฉลาด, สุขุม, รอบคอบ, สมควร, เหมาะ, มีเหตุผล | | injudicious | (adj) ไม่ฉลาด, ไม่สุขุม, ไม่รอบคอบ | | prejudice | (n) ความลำเอียง, ความรังเกียจเดียดฉันท์, อุปาทาน, ความเสียหาย | | prejudicial | (adj) ซึ่งลำเอียง, ซึ่งอคติ, เป็นผลร้าย, เป็นอุปาทาน |
| | | Judicial assistance | การบังคับคดีตามคำพิพากษาศาลต่างประเทศ [TU Subject Heading] | | Judicial discretion | ดุลยพินิจของศาล [TU Subject Heading] | | Judicial error | ความผิดพลาดทางตุลาการ [TU Subject Heading] | | Judicial ethics | จรรยาบรรณของตุลาการ [TU Subject Heading] | | Judicial independence | ความเป็นอิสระแห่งอำนาจตุลาการ [TU Subject Heading] | | Judicial power | อำนาจตุลาการ [TU Subject Heading] | | Judicial process | กระบวนการทางศาล [TU Subject Heading] | | Judicial review | การควบคุมความชอบด้วยกฎหมาย [TU Subject Heading] | | Judicial review of administrative acts | การควบคุมความชอบด้วยกฎหมายของการกระทำในทางปกครอง [TU Subject Heading] | | Judicial Settlement | การระงับข้อพิพาทระหว่างรัฐโดยศาลตุลาการ ก่อนที่จะเกิดองค์การสหประชาชาติ รัฐทั้งหลายที่มีกรณีพิพาทระหว่างประเทศจะฟ้องร้องต่อศาลระวห่างประเทศแห่ง หนึ่ง มีชื่อว่าศาลประจำยุติธรรมระหว่าประเทศ (Permanent Court of International Justice) ซึ่งองค์การสันนิบาตชาติ (League of Nations) จัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม ค.ศ. 1920 ได้ประชุมกันเป็นครั้งแรก ณ กรุงเฮก เมื่อวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 1922 หลังจากนั้นเป็นเวลา 23 ปี ผู้พิพากษาของศาลก็ได้ลาออกในปีค.ศ. 1946 และสันนิบาตชาติได้ยุบศาลนี้ในปีเดียวกันเมื่อมีการสถาปนาองค์การสหประชา ชาติขึ้น ได้มีการจัดตั้งศาลระหว่างประเทศขึ้นใหม่ เรียกว่า ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ (International Court of Justice) ตามกฎบัตรสหประชาชาติ กฎบัตรนี้ได้บัญญัติไว้ในมาตรา 92 ว่า ?ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศจักเป็นองค์กรทางตุลาการอันสำคัญของสหประชาชาติ ศาลจักดำเนินหน้าที่ตามธรรมนูญผนวกท้าย ซึ่งยึดถือธรรมนูญของศาลประจำยุติธรรมระหว่างประเทศเป็นมูลฐาน และซึ่งถือเป็นส่วนหนึ่งส่วนเดียวกับกฎบัตรฉบับปัจจุบัน?ศาลยุติธรรมระหว่าง ประเทศนี้ ประชุมกันเป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 1946 [การทูต] |
| | | | Judicable | a. [ L. judicabilis. See Judge, v. i. ] Capable of being judged; capable of being tried or decided upon. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] | | Judicative | a. Having power to judge; judicial; as, the judicative faculty. Hammond. [ 1913 Webster ] | | Judicatory | a. [ L. judicatorius. ] Pertaining to the administration of justice; dispensing justice; judicial; as, judicatory tribunals. T. Wharton. [ 1913 Webster ] Power to reject in an authoritative or judicatory way. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] | | Judicatory | n. [ L. judicatorium. ] [ 1913 Webster ] 1. A court of justice; a tribunal. Milton. [ 1913 Webster ] 2. Administration of justice. [ 1913 Webster ] The supreme court of judicatory. Clarendon. [ 1913 Webster ] | | Judicature | n. [ F., fr. LL. judicatura. ] [ 1913 Webster ] 1. The state or profession of those employed in the administration of justice; also, the dispensing or administration of justice. [ 1913 Webster ] The honor of the judges in their judicature is the king's honor. Bacon. [ 1913 Webster ] 2. A court of justice; a judicatory. South. [ 1913 Webster ] 3. The right of judicial action; jurisdiction; extent jurisdiction of a judge or court. [ 1913 Webster ] Our Savior disputes not here the judicature, for that was not his office, but the morality, of divorce. Milton. [ 1913 Webster ] | | Judicial | a. [ L. judicialis, fr. judicium judgment, fr. judex judge: cf. OF. judicial. See Judge. ] [ 1913 Webster ] 1. Pertaining or appropriate to courts of justice, or to a judge; practiced or conformed to in the administration of justice; sanctioned or ordered by a court; as, judicial power; judicial proceedings; a judicial sale. “Judicial massacres.” Macaulay. [ 1913 Webster ] Not a moral but a judicial law, and so was abrogated. Milton. [ 1913 Webster ] 2. Fitted or apt for judging or deciding; as, a judicial mind; judicial temperament. [ 1913 Webster ] 3. Belonging to the judiciary, as distinguished from legislative, administrative, or executive. See Executive. [ 1913 Webster ] 4. Judicious. [ Obs. ] B. Jonson. [ 1913 Webster ] | | Judicially | adv. In a judicial capacity or judicial manner. “The Lords . . . sitting judicially.” Macaulay. [ 1913 Webster ] | | Judiciary | a. [ L. judiciarius, fr. judicium judgment: cf. F. judiciare. See Judicial. ] Of or pertaining to courts of judicature, or legal tribunals; judicial; as, a judiciary proceeding. Bp. Burnet. [ 1913 Webster ] | | Judiciary | n. [ Cf. LL. judiciaria, F. judiciaire. ] That branch of government in which judicial power is vested; the system of courts of justice in a country; the judges, taken collectively; as, an independent judiciary; the senate committee on the judiciary. [ 1913 Webster ] | | Judicious | a. [ F. judicieux, fr. L. judicium judgment. See Judicial. ] Of or relating to a court; judicial. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] His last offenses to us
Shall have judicious hearing. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Directed or governed by sound judgment; having sound judgment; wise; prudent; sagacious; discreet. [ 1913 Webster ] He is noble, wise, judicious, and best knows
The fits o' the season. Shak. Syn. -- Prudent; discreet; rational; wise; skillful; discerning; sagacious; well-advised. [ 1913 Webster ] |
| | | | | อคติ | [akhati] (n) EN: partiality ; prejudice ; bias ; partial opinion FR: partialité [ f ] | | อคติ | [akhati] (n) EN: prejudice ; bias ; partiality ; partial opinion FR: préjugé [ m ] ; a priori [ m ] ; partialité [ f ] | | อำนาจตุลาการ | [amnāt tulākān] (n, exp) EN: judicial power ; judiciary power ; judiciary FR: pouvoir judiciaire [ m ] | | อยุติธรรม | [ayuttitham] (adj) EN: unjust ; unfair ; partial ; prejudicial FR: injuste ; partial | | ใบแสดงแฟ้มอาชญากรรม | [bai sadaēng faem ātyākam] (n, exp) FR: extrait de casier judiciaire [ m ] | | เดียดฉันท์ | [dīetchan] (v) EN: dislike ; have a bias against ; detest ; be prejudiced against ; loathe ; disgust ; hate | | แฟ้มอาชญากรรม | [faēm ātyākam] (n, exp) EN: criminal record FR: casier judiciaire [ m ] | | ฝ่ายตุลาการ | [fāi tulākān] (n, exp) EN: judiciary | | การบริหารงานตุลาการ | [kān børihān ngān tulākān] (n, exp) EN: judicature | | การดำเนินคดี | [kān damnoēnkhadī] (n) EN: proceedings ; prosecution ; legal proceedings ; judicial proceedings |
| | | | | 判断 | [はんだん, handan] (n, vs) judgement; judgment; decision; adjudication; conclusion; decipherment; divination; (P) #823 [Add to Longdo] | | 判定 | [はんてい, hantei] (n, vs) judgement; judgment; decision; adjudication; award; verdict; determination; (P) #1,995 [Add to Longdo] | | 判決 | [はんけつ, hanketsu] (n, vs, adj-no) judicial decision; judgement; judgment; sentence; decree; (P) #2,638 [Add to Longdo] | | 使 | [し, shi] (n) (1) messenger; (2) (abbr) (See 検非違使) police and judicial chief (Heian and Kamakura periods); (3) { Buddh } (See 煩悩・2) klesha (polluting thoughts such as greed, hatred and delusion, which result in suffering) #5,417 [Add to Longdo] | | 判例 | [はんれい, hanrei] (n) (judicial) precedent; (P) #6,742 [Add to Longdo] | | 判事 | [はんじ, hanji] (n) judge; judiciary; (P) #6,849 [Add to Longdo] | | 法務 | [ほうむ, houmu] (n) (1) judicial affairs; (2) clerical duty (in a temple); (P) #8,336 [Add to Longdo] | | 偏見 | [へんけん, henken] (n) prejudice; narrow view; (P) #13,544 [Add to Longdo] | | 思い込み;思いこみ | [おもいこみ, omoikomi] (n) wrong impression; subjective impression; assumption; prejudice #14,524 [Add to Longdo] | | 偏り(P);片寄り | [かたより, katayori] (n) (1) deviation; inclination; offset; bias; prejudice; (2) polarization; polarisation; (P) #17,635 [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
