(vt) ยอมทำ ในลักษณะที่ผู้ทำคิดว่าตนเองอยู่ในระดับทางสังคมหรือตำแหน่งหน้าที่ที่สูงกว่า แต่ยอมลดตัวลงมาทำสิ่งที่อยู่ในระดับที่ต่ำกว่า เช่น I had to wait almost two hours before he condescended to see us. ฉันต้องรอเกือบสองชั่วโมง กว่าเขาจะยอมออกมาพบฉัน, Syn.deign
(vi) ปฏิบัติตนกับผู้อื่นในลักษณะที่คิดว่าตนเองสำคัญหรือฉลาดกว่า เช่น When giving a talk, be careful not to condescend to your audience. เวลาที่พูด ระวังอย่าพูดในลักษณะที่คิดว่าตนเองสำคัญหรือฉลาดกว่าผู้ฟัง
(adj) ประพฤติตนในลักษณะว่าตนเองสำคัญหรือฉลาดกว่าผู้อื่น เช่น His tone of voice was always so condescending. เขามักจะพูดโดยใช้นำเสียงในลักษณะเหมือนว่าตนเองสำคัญหรือฉลาดกว่าผู้อื่น
v. i. [ imp. & p. p. Condescended; p. pr. & vb. n. Condescending. ] [ F. condescendre, LL. condescendere, fr. L. con- + descendere. See Descend. ] 1. To stoop or descend; to let one's self down; to submit; to waive the privilege of rank or dignity; to accommodate one's self to an inferior. “Condescend to men of low estate.” Rom. xii. 16. [ 1913 Webster ]
Can they think me so broken, so debased With corporal servitude, that my mind ever Will condescend to such absurd commands? Milton. [ 1913 Webster ]
Spain's mighty monarch, In gracious clemency, does condescend, On these conditions, to become your friend. Dryden. [ 1913 Webster ]
Often used ironically, implying an assumption of superiority. [ 1913 Webster ]
Those who thought they were honoring me by condescending to address a few words to me. F. W. Robinson. [ 1913 Webster ]
2. To consent. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]
All parties willingly condescended heruento. R. Carew.
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
