(ทอล'เลอเร'เชิน) n. ความอดทน, ความทนทาน, การมีรัฐบาลยอมให้มีการนับถือศาสนาอื่นที่ไม่ใช่ศาสนาประจำชาติ., See also: tolerationism n. tolerationist n., Syn. tolerance
Result from Foreign Dictionaries (2 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Toleration \Tol`er*a"tion\, n. [L. toleratio: cf. OF.
toleration.]
1. The act of tolerating; the allowance of that which is not
wholly approved.
[1913 Webster]
2. Specifically, the allowance of religious opinions and
modes of worship in a state when contrary to, or different
from, those of the established church or belief.
[1913 Webster]
3. Hence, freedom from bigotry and severity in judgment of
the opinions or belief of others, especially in respect to
religious matters.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
toleration
n 1: a disposition to tolerate or accept people or situations;
"all people should practice toleration and live together in
peace" [syn: {toleration}, {acceptance}, {sufferance}]
2: official recognition of the right of individuals to hold
dissenting opinions (especially in religion)
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
