(แฟ'ริซี) n. ผู้ที่มีปากกับใจไม่ตรงกัน, เจ้าระเบียบ, พวกมือถือสากปากถือศีล, สมาชิกยิวโบราณที่เคร่งครัดในวินัยศาสนาแต่รูปแบบภายนอก, ผู้ที่หลอกลวง, สุภาพบุรุษจอมปลอม, See Also:phariseeism n.
ตัวอย่างประโยค จาก Open Subtitlesตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
n. [ L. Pharisaeus, Gr. Farisai^os, from Heb. pārash to separate. ] One of a sect or party among the Jews, noted for a strict and formal observance of rites and ceremonies and of the traditions of the elders, and whose pretensions to superior sanctity led them to separate themselves from the other Jews. [ 1913 Webster ]