มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | ecclesiastic | (อิคลีซิแอส'ทิค) n., adj. (เกี่ยวกับ) พระสอนศาสนา, สงฆ์., Syn. clergyman, ecclesiastical | | ecclesiasticism | n. หลักปฎิบัติของสงฆ์, การปฎิบัติตามวินัยสงฆ์ |
| | | | | ฐานานุกรม | (n) ecclesiastical orders, Example: การได้รับแต่งตั้งเป็นพระฐานานุกรม ทำให้มีฐานะเป็นพระสมณศักดิ์ ที่มีฐานะทางสังคมสูงกว่าพระสามัญ, Thai Definition: ลำดับตำแหน่งยศพระสงฆ์ที่พระราชาคณะมีอำนาจตั้งสมณศักดิ์ให้ตามทำเนียบ | | ของวัด | (n) ecclesiastical material, Syn. ของสงฆ์, Example: ชาวบ้านยืมของวัดมาใช้ช่วยงานทำบุญของหมู่บ้าน | | ของสงฆ์ | (n) ecclesiastical material, Syn. ของวัด, Example: ที่ดินผืนนี้เป็นที่ดินของสงฆ์, Thai Definition: ของที่เป็นของวัด, ของที่สงฆ์ใช้ร่วมกัน |
| | ราชาคณะ | [rāchākhana] (n) EN: high ecclesiastical dignitary ; high Buddhist ecclesiastical dignitary ; high dignitary monk | | สังฆนายก | [sangkhanāyok] (n) EN: Chairman of the Ecclesiastical |
| | | | | Ecclesiastic | a. [ L. ecclesiasticus, Gr. &unr_;, fr. &unr_; an assembly of citizens called out by the crier; also, the church, fr. &unr_; called out, fr. &unr_; to call out; 'ek out + &unr_; to call. See Ex-, and Hale, v. t., Haul. ] Of or pertaining to the church. See Ecclesiastical. “Ecclesiastic government.” Swift. [ 1913 Webster ] | | Ecclesiastic | n. A person in holy orders, or consecrated to the service of the church and the ministry of religion; a clergyman; a priest. [ 1913 Webster ] From a humble ecclesiastic, he was subsequently preferred to the highest dignities of the church. Prescott. [ 1913 Webster ] | | Ecclesiastical | a. [ See Ecclesiastical, a. ] Of or pertaining to the church; relating to the organization or government of the church; not secular; as, ecclesiastical affairs or history; ecclesiastical courts. [ 1913 Webster ] Every circumstance of ecclesiastical order and discipline was an abomination. Cowper. [ 1913 Webster ]
Ecclesiastical commissioners for England, a permanent commission established by Parliament in 1836, to consider and report upon the affairs of the Established Church. --
Ecclesiastical courts, courts for maintaining the discipline of the Established Church; -- called also Christian courts. [ Eng. ] --
Ecclesiastical law, a combination of civil and canon law as administered in ecclesiastical courts. [ Eng. ] --
Ecclesiastical modes (Mus.), the church modes, or the scales anciently used. --
Ecclesiastical States, the territory formerly subject to the Pope of Rome as its temporal ruler; -- called also States of the Church. [ 1913 Webster ]
| | Ecclesiastically | adv. In an ecclesiastical manner; according ecclesiastical rules. [ 1913 Webster ] | | Ecclesiasticism | n. Strong attachment to ecclesiastical usages, forms, etc. [ 1913 Webster ] | | Ecclesiasticus | n. [ L. ] A book of the Apocrypha. [ 1913 Webster ] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
