| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -cuff-, *cuff* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | cuff | (คัฟ) n. ข้อมือเสื้อ, ส่วนที่พับขึ้นของขา, กุญแจมือ vt. ใส่ข้อมือเสื้อ, พับข้อมือเสื้อ, พับขากางเกง, ใส่กุญแจมือ, ต่อย, ชก, ตบ | | cuff link | n. กระดุมข้อมือเสื้อ, Syn. sleeve link | | fisticuff | n. การใช้หมัดชก, การชกมวย (fisticuffs) vt., vi. ใช้หมัดชก, ชกมวย, See also: fisticuffer, n., Syn. boxing | | handcuff | (แฮนดฺ'คัฟ) n. กุญแจมือ. vt. ใส่กุญแจมือ | | off-the-cuff | (ออฟ'เธอะคัฟ) adj. ซึ่งเตรียมตัวมาน้อยหรือไม่ได้เตรียมตัวมาเลย | | scuff | (สคัฟ) vi. เดินลากขา, ใช้เท้ากวาดถู, ถลอก, ลึก. vt. ขูด, ครูด, กวาด, แกว่ง, ถู. n. เสียงขูด (ครูด, กวาด, แกว่ง, ถู) , รองเท้าแตะส้นแบน, การเดินลากขา, ส่วนที่ลึกของรองเท้า, รอยแผล | | scuffle | (สคัฟ'เฟิล) vi., n. (การ) ตะลุมบอน, ชุลมุนต่อสู้ไปอย่างรีบเร่งและยุ่งเหยิง, เดินลากขา, การชุลมุนต่อสู้, การเดินลากขา, เสียงเดินลากขา, See also: scufflingly adv., Syn. struggle, scuff |
|
| | cuff | (n) ขอบแขนเสื้อ, การชก, กุญแจมือ | | cuff | (vt) พับแขนเสื้อ, ใส่กุญแจมือ, ชก, ต่อย | | handcuff | (n) กุญแจมือ | | scuffle | (n) การชุลมุน, การตะลุมบอน | | scuffle | (vi) ชุลมุน, ตะลุมบอน |
| | | | cufflink | กระดุมข้อมือ เครื่องประดับของผู้ช่าย |
| | | | ชกมวย | [chokmūay] (v) EN: box ; punch ; cuff ; jab ; hit FR: boxer ; combattre | | กำไลก้านแข็ง | [kamlai kānkhaeng] (n, exp) EN: bangle ; handcuffs FR: menottes [ fpl ] | | กำปั้นทุบดิน | [kampan thup din] (adv) EN: indistinctively ; fatuously ; flippantly ; in a perfunctory manner ; off the cuff | | กุญแจมือ | [kunjaēmeū] (n) EN: handcuffs FR: menottes [ fpl ] | | มวย | [mūay] (n) EN: boxing ; fisticuffs ; pugilism FR: boxe [ f ] ; pugilat [ m ] | | ปากเปล่า | [pākplāo] (adv) EN: orally ; off the bat ; off the cuff ; without looking at the book FR: oralement | | รองเท้าแตะ | [røngthāo tae] (n, exp) EN: sandals ; slippers ; thongs ; scuffs ; flip-flops FR: chausson [ m ] ; pantoufle [ f ] ; sandale [ f ] |
| | | | | | 格闘(P);挌闘 | [かくとう, kakutou] (n, vs) hand-to-hand fighting; grappling; scuffling; (P) #3,902 [Add to Longdo] | | 喧嘩(P);諠譁 | [けんか, kenka] (n, vs) quarrel; brawl; fight; squabble; scuffle; (P) #6,697 [Add to Longdo] | | 乱闘 | [らんとう, rantou] (n, vs) fray; fighting; brawling; scuffle; (P) #12,389 [Add to Longdo] | | 折り返し(P);折返し | [おりかえし, orikaeshi] (adv) (1) by return; (call or write back) without delay; (n, adj-no) (2) lapel; cuffs; flap; (3) chorus; refrain; (4) repetition; (5) aliasing (in imaging); (6) shuttle service; (7) { comp } back-to-back; BTB; (8) wrapping (text on computer screen); wrap; (P) #12,680 [Add to Longdo] | | 即興 | [そっきょう, sokkyou] (n, adj-no) improvisation; impromptu; off the cuff; without a score; (P) #14,489 [Add to Longdo] | | ぶっつけ | [buttsuke] (n, adj-na) without preparation; off the cuff; abrupt; outspoken; (at) first [Add to Longdo] | | ぶら下がり取材 | [ぶらさがりしゅざい, burasagarishuzai] (n) doorstop interview; doorstep interview; on-the-move interview; informal interview in which reporters surround a public figure and prod him for an off-the-cuff response [Add to Longdo] | | カフス | [kafusu] (n) cuffs; (P) [Add to Longdo] | | カフスカバー | [kafusukaba-] (n) cuffs-cover [Add to Longdo] | | カフスボタン | [kafusubotan] (n) cuff links (wasei [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Cuff \Cuff\ (k?f), v. t. [imp. & p. p. {Cuffed} (k?ft); p. pr. &
vb. n. {Cuffing}.] [Cf. Sw. kuffa to knock, push,kufva to
check, subdue, and E. cow, v. t. ]
1. To strike; esp., to smite with the palm or flat of the
hand; to slap.
[1913 Webster]
I swear I'll cuff you, if you strike again. --Shak.
[1913 Webster]
They with their quills did all the hurt they could,
And cuffed the tender chickens from their food.
--Dryden.
[1913 Webster]
2. To buffet. "Cuffed by the gale." --Tennyson.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Cuff \Cuff\, v. i.
To fight; to scuffle; to box.
[1913 Webster]
While the peers cuff to make the rabble sport.
--Dryden.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Cuff \Cuff\, n.
A blow; esp.,, a blow with the open hand; a box; a slap.
[1913 Webster]
Snatcheth his sword, and fiercely to him flies;
Who well it wards, and quitten cuff with cuff.
--Spenser.
[1913 Webster]
Many a bitter kick and cuff. --Hudibras.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Cuff \Cuff\, n. [Perh. from F. coiffe headdress, hood, or coif;
as if the cuff were a cap for the hand. Cf. {Coif}.]
[1913 Webster]
1. The fold at the end of a sleeve; the part of a sleeve
turned back from the hand.
[1913 Webster]
He would visit his mistress in a morning gown, band,
short cuffs, and a peaked beard. --Arbuthnot.
[1913 Webster]
2. Any ornamental appendage at the wrist, whether attached to
the sleeve of the garment or separate; especially, in
modern times, such an appendage of starched linen, or a
substitute for it of paper, or the like.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
cuff
n 1: the lap consisting of a turned-back hem encircling the end
of the sleeve or leg [syn: {cuff}, {turnup}]
2: shackle that consists of a metal loop that can be locked
around the wrist; usually used in pairs [syn: {handcuff},
{cuff}, {handlock}, {manacle}]
v 1: hit with the hand [syn: {cuff}, {whomp}]
2: confine or restrain with or as if with manacles or handcuffs;
"The police handcuffed the suspect at the scene of the crime"
[syn: {manacle}, {cuff}, {handcuff}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
