Result from Foreign Dictionaries (2 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Denominative \De*nom`i*na"tive\, a. [Cf. F. d['e]nominatif.]
1. Conferring a denomination or name.
[1913 Webster]
2. (Logic) Connotative; as, a denominative name.
[1913 Webster]
3. Possessing, or capable of possessing, a distinct
denomination or designation; denominable.
[1913 Webster]
The least denominative part of time is a minute.
--Cocker.
[1913 Webster]
4. (Gram.) Derived from a substantive or an adjective; as, a
denominative verb.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Denominative \De*nom`i*na"tive\, n.
A denominative name or term; denominative verb. --Jer.
Taylor. Harkness.
[1913 Webster]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย