[bonbon] (adv, adv-to) (1) fiercely (e.g. of a fire burning); (2) bong-bong (of clock ringing); (3) with repeated bangs (e.g. of fire cracker); (n) (4) (abbr) (See ぼんぼん時計) striking clock; (5) (ksb [Add to Longdo]
[ぼんぼん, bonbon] (adj-t, adv-to) ordinary; usual [Add to Longdo]
Result from Foreign Dictionaries (5 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Bonbon \Bon"bon`\, n. [F. bonbon, fr. bon bon very good, a
superlative by reduplication, fr. bon good.]
Sugar confectionery; a sugarplum; hence, any dainty.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
bonbon
n 1: a candy that usually has a center of fondant or fruit or
nuts coated in chocolate
From French-English FreeDict Dictionary ver. 0.3.4 [fd-fra-eng]:
bonbon /bɔ̃bɔ̃/
bonbon; bon-bon
From German-English FreeDict Dictionary ver. 0.3.3 [fd-deu-eng]:
Bonbon /bõbõ/
candy; goody; lozenger; sweetmeat
From Dutch-English Freedict Dictionary ver. 0.1.3 [fd-nld-eng]:
bonbon /bɔmbɔn/
bonbon; bon‐bon
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย