v. t. [ imp. & p. p. Behooved p. pr. & vb. n. Behooving. ] [ OE. bihoven, behoven, AS. beh&unr_;fian to have need of, fr. beh&unr_;f. See Behoof. ] To be necessary for; to be fit for; to be meet for, with respect to necessity, duty, or convenience; -- mostly used impersonally. [ 1913 Webster ]
And thus it behooved Christ to suffer. Luke xxiv. 46. [ 1913 Webster ]
Result from Foreign Dictionaries (4 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Behoove \Be*hoove"\, v. t. [imp. & p. p. {Behooved}; p. pr. &
vb. n. {Behooving}.] [OE. bihoven, behoven, AS. beh?fian to
have need of, fr. beh?f. See {Behoof}.]
To be necessary for; to be fit for; to be meet for, with
respect to necessity, duty, or convenience; -- mostly used
impersonally.
[1913 Webster]
And thus it behooved Christ to suffer. --Luke xxiv.
46.
[1913 Webster] [Also written {behove}.]
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Behoove \Be*hoove"\, v. i.
To be necessary, fit, or suitable; to befit; to belong as
due. --Chaucer.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Behoove \Be*hoove"\, n.
Advantage; behoof. [Obs.]
[1913 Webster]
It shall not be to his behoove. --Gower.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
behoove
v 1: be appropriate or necessary; "It behooves us to reflect on
this matter" [syn: {behoove}, {behove}]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย