*ศุภ*

ว. ที่ทำความเจริญ, ที่เป็นมงคล.

น. คราวมงคล, คราวดี, ทางโหราศาสตร์หมายเอาดาวพระเคราะห์ที่ให้คุณ คือ จันทร์ พุธ พฤหัสบดี ศุกร์.

น. นิมิตดี, ลางดี.

(-มัดสะดุ) น. ขอความดีความงามจงมี, เป็นคำใช้ขึ้นต้นลงท้ายในประกาศที่เป็นแบบหรือข้อความที่สำคัญ เช่น ประกาศพระบรมราชโองการ.

น. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองตำแหน่งหนึ่ง ในปัจจุบันหมายถึงผู้ช่วยสรรพากรจังหวัด.

น. วันคืนเดือนปี.

น. สาส์นของเจ้าประเทศราช.

ว. มีรูปงาม.

(สุบพฺระ-) ว. ส่องแสง, สว่าง

งาม, สดใส

ขาว, ผ่อง

บริสุทธิ์ไม่มีตำหนิ เช่น ศุภรทนต์ คือ ฟันงาม.

ดู ศุภ-.

น. กรมการเมืองพวกหนึ่ง เป็นตำแหน่งข้าราชการที่มีเงินเดือน ซึ่งจัดเป็น ๒ พวก กรมการชั้นผู้ใหญ่ ประกอบด้วย ปลัด ยกกระบัตร และผู้ช่วยราชการ กับกรมการชั้นผู้น้อย ประกอบด้วย จ่าเมือง สัสดี แพ่ง ศุภมาตรา และสารเลข.

(ขฺลุม-) น. ชื่อช้างตระกูลหนึ่ง ในอัคนีพงศ์ ประเภทศุภลักษณ์.

(จะหฺราด) ว. ตลอดตัว เช่น แถวจราสศุภลักษณ์ (ลอ).

คำเปล่งขึ้นก่อนกล่าวคำอื่น เพื่อขอความสวัสดิมงคลอย่างเดียวกับคำ ศุภมัสดุ.