(กอส'พะเลอะ) n. ผู้อ่านหรือร้องเพลงเกี่ยวกับ gospel ในโบสถ์
Result from Foreign Dictionaries (2 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Gospeler \Gos"pel*er\, n. [AS. godspellere.] [Written also
{gospeller}.]
1. One of the four evangelists. --Rom. of R.
[1913 Webster]
Mark the gospeler was the ghostly son of Peter in
baptism. --Wyclif.
[1913 Webster]
2. A follower of Wyclif, the first English religious
reformer; hence, a Puritan. [Obs.] --Latimer.
[1913 Webster]
The persecution was carried on against the gospelers
with much fierceness by those of the Roman
persuasion. --Strype.
[1913 Webster]
3. A priest or deacon who reads the gospel at the altar
during the communion service.
[1913 Webster]
The Archbishop of York was the celebrant, the
epistoler being the dean, and the gospeler the
Bishop of Sydney. --Pall Mall
Gazette.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
gospeller
n 1: a preacher of the Christian gospel [syn: {evangelist},
{revivalist}, {gospeler}, {gospeller}]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
