มอ ๑

(-สะหฺมอ) ดู ตีนนก (๑).

(สะหฺมอ) น. หิน. (ข. ถฺม)

ของหนักที่ล่ามโซ่หรือเชือกอยู่กับเรือ เวลาจอดเรือใช้ทอดลงไปในนํ้าให้เกาะพื้นเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนไปที่อื่น.

(สะเหฺมอ) ว. เท่ากัน, พอ ๆ กัน, เหมือนกัน, เช่น กรรมการตัดสินให้เสมอกัน ไม่มีใครแพ้ใครชนะ

เพียง, แค่, เช่น ราคาของ ๔๐, ๐๐๐ บาท เห็นจะซื้อไม่ไหว เสมอสัก ๓๐, ๐๐๐ บาท ก็พอจะสู้ได้.

น. ผู้รู้, ผู้ชำนาญ, เช่น หมองู หมอนวด

ผู้ตรวจรักษาโรค เช่น หมอฟัน หมอเด็ก.

น. โรคที่เกิดตามฝ่าเท้าทำให้หนังฝ่าเท้าแตกเป็นกลีบ ๆ.

ดูใน เหงือก.

น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ.

(สะหฺมอ) น. หิน. (ข. ถฺม)

ของหนักที่ล่ามโซ่หรือเชือกอยู่กับเรือ เวลาจอดเรือใช้ทอดลงไปในนํ้าให้เกาะพื้นเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนไปที่อื่น.

(สะเหฺมอ) ว. เท่ากัน, พอ ๆ กัน, เหมือนกัน, เช่น กรรมการตัดสินให้เสมอกัน ไม่มีใครแพ้ใครชนะ

เพียง, แค่, เช่น ราคาของ ๔๐, ๐๐๐ บาท เห็นจะซื้อไม่ไหว เสมอสัก ๓๐, ๐๐๐ บาท ก็พอจะสู้ได้.

น. ผู้รู้, ผู้ชำนาญ, เช่น หมองู หมอนวด

ผู้ตรวจรักษาโรค เช่น หมอฟัน หมอเด็ก.

น. โรคที่เกิดตามฝ่าเท้าทำให้หนังฝ่าเท้าแตกเป็นกลีบ ๆ.

ดูใน เหงือก.