มหิศร, มหิศวร

(มะหิด, มะหิดสอน, มะหิสวน) น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง, เลือนมาจาก มเหศวร หมายถึง พระศิวะ หรือ พระเจ้าแผ่นดิน.