- /คิง//K IH1 NG//kˈɪŋ/
- (คิง) n. กษัตริย์,ประมุข,ผู้นำ,เผ่า,ราชา,หมากรุกที่เดินข้ามกระดานจนได้เป็นเจ้า. vt. ทำให้เป็นกษัตริย์ vi. ปกครองเป็นกษัตริย์. ###SW. kinghood ดูking ###S. ruler,sovereign,[hope]
- กษัตริย์: พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์, พระราชา[lex2]
- ผู้บริหารสูงสุด: ผู้ที่มีอำนาจสูงสุด[lex2]
- หมากรุกตัวพระราชา[lex2]
- (n) พระเจ้าแผ่นดิน,กษัตริย์,พระราชา[nontri]