- /แคร ขึ//K R AE1 K//krˈæk/
- (แครค) {cracked,cracking,cracks} vi. มีเสียงดังเฟี้ยว (สะบัดแส้) ,มีเสียงแครก ๆ ,มีเสียงแตกดังเปรี้ยง ๆ ,ระเบิดแตก,ตีให้แตก,ทุบ,ต่อย,สลายตัว (เนื่องจากถูกความร้อน) ,คุยโว vt. ทำให้เกิดเสียงดังเปรี้ยง,ทำให้แตกร้าว,กล่าว,บอก. ###SW. crack a crib บุกเข[hope]
- กะเทาะออก[lex2]
- การหวด[lex2]
- ความอ่อนแอ: ข้อเสีย, ข้อบกพร่อง[lex2]
- คำเหน็บแนม[lex2]
- ดีเยี่ยม[lex2]
- แตกร้าว[lex2]
- แตกละเอียด[lex2]
- ถอดรหัส[lex2]
- ทำให้กะเทาะออก[lex2]
- ทำให้แตกร้าว[lex2]
- ทำให้แตกละเอียด[lex2]
- ทำให้ล้มเหลว[lex2]
- ร่อง[lex2]
- รอยแตก: รอยกระเทาะ[lex2]
- ล้มเหลว[lex2]
- เสียงแตกเปรี้ยงๆ[lex2]
- หวด: ตีอย่างแรง[lex2]
- (vt) กะเทาะ,ทำให้แตก[nontri]