- /โบลว//B L OW1//blˈəʊ/
- (โบล) {blew,blown,blowing,blows} vi. เป่าลม,ทำให้เกิดกระแสลม,ผิวปาก,พ่นลมหายใจ,พ่นน้ำ,คุยโต,ระเบิดออก (ยางรถ) จากไป,วิ่งหน'vt. พัด,เป่าให้เคลื่อนไหว,เป่า (แก้ว) ,ทำให้โกรธ,ทำให้ระเบิด,ทำให้ (ม้า) เหนื่อยหอบ,ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย,ไปจาก -n. ลมแรง,พายุ,การเป่าลม,การต[hope]
- พัด: โชย, รำเพย[lex2]
- สูดจมูก[lex2]
- เป่า: เป่าลม, พ่นลม[lex2]
- เป่า (แก้ว)[lex2]
- ลมแรง (คำไม่เป็นทางการ)[lex2]
- การเป่า[lex2]
- ส่งจูบ[lex2]
- พลาดโอกาส (คำสแลง)[lex2]
- ระเบิด: ขาด, ไหม้[lex2]
- เป่า (เครื่องดนตรี) ให้เกิดเสียง[lex2]
- ผลาญ (คำสแลง): ใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย[lex2]
- การตี: การต่อย[lex2]
- บาน: ทำให้บาน[lex2]
- (n) การตี,การชก,การต่อย,การโจมตี,เสียงพัด[nontri]
- (vi,vt) พัด,เป่าลม,ผิวปาก,ตี,ชก,ต่อย[nontri]