| edacious | adj. ตะกละ, ละโมบ, โลภ, กิน, อยาก |
| predacious | (พรีเด'เชิส) adj. กินเนื้อเป็นอาหาร, จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร, ปล้น., See also: predacity, predaciousness n., Syn. depredation, plundering |
| predacious | (adj) ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร |
| edacious | (adj) devouring or craving food in great quantities, Syn. ravening, wolfish, ravenous, voracious, esurient, rapacious |
| Edacious | a. [ L. edax, edacis, fr. edere to eat. ] Given to eating; voracious; devouring. [ 1913 Webster ] Swallowed in the depths of edacious Time. Carlyle. -- |
| 源五郎 | [げんごろう;ゲンゴロウ, gengorou ; gengorou] (n) (1) (uk) diving beetle; (2) Japanese predacious diving beetle (Cybister japonicus) [Add to Longdo] |