| predacious | (พรีเด'เชิส) adj. กินเนื้อเป็นอาหาร, จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร, ปล้น., See also: predacity, predaciousness n., Syn. depredation, plundering |
| predacious | (adj) ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร |
| predacious | (adj) hunting and killing other animals for food, Syn. predaceous |
| 源五郎 | [げんごろう;ゲンゴロウ, gengorou ; gengorou] (n) (1) (uk) diving beetle; (2) Japanese predacious diving beetle (Cybister japonicus) [Add to Longdo] |