| กระสุนพระอินทร์ | น. ชื่อกิ้งกือในสกุล <i> Sphaerotherium</i> วงศ์ Sphaerotheriidae ยาวประมาณ ๔ เซนติเมตร หัวแบนเล็ก ลำตัวโค้งนูน มี ๑๓ ปล้อง ผิวลำตัวเรียบมัน ด้านหลังสีน้ำตาล ดำ ครีม หรือเขียว เมื่อถูกกระทบจะม้วนเข้าสอดกับปล้องสุดท้ายจนกลมคล้ายลูกกระสุนดินปั้น พบชุกชุมช่วงต้นฤดูฝนตามพื้นที่สูงที่มีใบไม้ทับถมและชุ่มชื้น,
ปักษ์ใต้เรียก มวนชิด. |
| เขียวพระอินทร์ ๑ | น. ชื่อปลาทะเลชนิด <i> Thalassoma</i> <i> lunare</i> (Linn.) ในวงศ์ Labridae ลำตัวยาวรี แบนข้าง สีเขียว และมีริ้วสีนํ้าเงินพาดขวางตลอดตัว ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร บริเวณหัวมีแถบ ลวดลายสีม่วงแดง ครีบหางใหญ่สีเหลือง ปลายขอบบนและล่างสีแดง พบอาศัยอยู่ตามแนวหินปะการัง เมื่อขนาดยังเล็กมีพื้นสีนํ้าตาลแดงที่บริเวณกลางครีบหลังและโคนครีบหางมีจุดใหญ่สีดำ. |
| เขียวพระอินทร์ ๒ | น. ชื่องูเขียวชนิดหนึ่ง. <i> (ดู เขียว ๓)</i>. |
| ควายพระอินทร์ | น. ชื่อหนอนกระทู้ชนิดหนึ่ง. <i> (ดู กระทู้ ๓)</i>. |
| หน้าอินทร์หน้าพรหม | น. ผู้มีอำนาจ,
ผู้ยิ่งใหญ่,
เช่น เขาไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมใด ๆ ทั้งนั้น. |
| อินทร-,
อินทร์ | (อินทะ-,
อินทฺระ-,
อิน) น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช |
| อินทร-,
อินทร์ | ผู้เป็นใหญ่. |
| กระทู้ ๓ | น. ชื่อหนอนผีเสื้อกลางคืนหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Noctuidae ลำตัวรูปทรงกระบอก ยาว ๓-๔ เซนติเมตร ผิวเป็นมัน มีขนตามลำตัวน้อย ส่วนใหญ่สีน้ำตาลคลํ้า ทางด้านท้องสีอ่อนกว่า มักมีแถบหรือเส้นสีต่าง ๆ เช่น สีส้มอมนํ้าตาล เหลืองอมขาว พาดตามยาวที่สันหลังและข้างลำตัว มีขาจริง ๓ คู่ ขาเทียม ๕ คู่ กินพืช โดยมักกัดต้นพืชให้ขาดออกจากกัน ทำให้เหลือแต่ตอโผล่เหนือพื้นดิน มองคล้ายกระทู้หรือซอไม้ไผ่ที่ปักเป็นหลัก ชนิดที่รู้จักกันทั่วไป เช่น หนอนกระทู้ควายพระอินทร์หรือหนอนกระทู้คอรวง [
<i> Mythimna separate</i> (Walker)
] ทำลายต้นข้าว,
หนอนกระทู้ผัก [
<i> Spodoptera litura</i> (fabricius)
] ที่กัดกินพืชผัก. |
| โกสินทร์ | (-สิน) น. พระอินทร์. |
| โกสีย์ | น. พระอินทร์ เช่น ลํ้าเลอศกรุงโกสีย์ หยาดหล้า (ทวาทศมาส). |
| เขียว ๓ | น. ชื่องูสีเขียวหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ เช่น เขียวพระอินทร์ (<i> Chrysopelea ornata</i> Shaw) ในวงศ์ Colubridae ลำตัวเรียวยาว อาศัยตามต้นไม้และชายคาบ้านเรือน ออกหากินเวลากลางวัน มีพิษอ่อนมาก,
เขียวหางไหม้ท้องเหลือง (<i> Trimeresurus albolabris</i> Gray) ในวงศ์ Viperidae ลำตัวอ้วนสั้น หางแดง ออกหากินเวลากลางคืน มีพิษอ่อนแต่เป็นอันตราย. |
| จิตรลดาวัน | น. ชื่อสวนของพระอินทร์ ๑ ใน ๔ แห่ง ได้แก่ นันทวัน ปารุสกวัน จิตรลดาวัน และมิสกวัน. |
| ดาวดึงส์ | (ดาววะ-) น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๒ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีพระอินทร์เป็นใหญ่ในชั้นนี้. (ป. ตาวตึส; ส. ตฺรยสฺตฺรึศตฺ). <i> (ดู ฉกามาพจร</i> <i> ประกอบ)</i>. |
| ตรัยตรึงศ์ | (ไตฺรตฺรึง) น. ดาวดึงส์,
ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๒ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีพระอินทร์เป็นใหญ่ในชั้นนี้. |
| ตรีทศ | น. เทวดา ๓๓ องค์ ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์,
ในคัมภีร์อรรถกถาธรรมบทหมายถึง พระอินทร์และเทวดาผู้ใหญ่อีก ๓๒ องค์,
ไตรทศ ก็เรียก. |
| ตรีภพนาถ | น. ที่พึ่งแห่งภพ ๓,
พระพุทธเจ้า,
พระอินทร์,
ใช้ทั่วไปถึงผู้อื่นด้วย เช่น กษัตริย์ ก็มี. |
| ไตรตรึงษ์ | (-ตฺรึง) น. ดาวดึงส์,
ตรัยตรึงศ์,
ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๒ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีพระอินทร์เป็นใหญ่ในชั้นนี้. |
| ไตรทศ | (-ทด) น. เทวดา ๓๓ องค์ ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์,
ในคัมภีร์อรรถกถาธรรมบทหมายถึง พระอินทร์และเทวดาผู้ใหญ่อีก ๓๒ องค์,
ตรีทศ ก็ว่า. |
| เทพบดี | (เทบบอดี) น. เจ้าแห่งเทวดา,
พระอินทร์. |
| นคเรศ | (นะคะเรด) น. เมือง เช่น ครานั้นเจ้าเชียงอินทร์ปิ่นนคเรศ ได้ฟังเหตุว่าทัพนั้นยับป่น (ขุนช้างขุนแผน). |
| นันทวัน | (นันทะ-) น. ชื่อสวนของพระอินทร์ ๑ ใน ๔ แห่ง ได้แก่ นันทวัน ปารุสกวัน จิตรลดาวัน และมิสกวัน. |
| นาศ | ก. หมด,
สิ้น,
เช่น บุญแห่งเจ้าจักนาศ จากอาวาศเวียงอินทร์ (ม. คำหลวง ทศพร). |
| บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ | น. แท่นหินมีสีดุจผ้ากัมพลเหลือง เป็นที่สถิตของพระอินทร์. |
| ปาริฉัตร,
ปาริชาต | น. ต้นไม้สวรรค์ในสวนพระอินทร์,
ต้นทองหลาง. |
| ปารุสกวัน | (ปารุดสะกะ-) น. ชื่อสวนของพระอินทร์ ๑ ใน ๔ แห่ง ได้แก่ นันทวัน ปารุสกวัน จิตรลดาวัน และมิสกวัน. |
| ผู้หญิงริงเรือ,
ผู้หญิงยิงเรือ | น. ผู้หญิงทั่วไป เช่น เห็นผู้หญิงริงเรือที่เนื้อเหลือง (อภัย),
อีกอย่างหนึ่งจะไปติดพันกับผู้หญิงริงเรือที่อยู่ในที่หวงแหน (พระราชหัตถเลขา รัชกาลที่ ๔),
ของพม่าเป็นเรื่องของพระอินทร์ ดูสนิทกว่าที่จะให้ผู้หญิงยิงเรือ. |
| พันตา,
พันเนตร | น. พระอินทร์. |
| เพชรปาณี | (เพ็ดชะ-) น. พระอินทร์. |
| เพชรายุธ | (เพ็ดชะรายุด) น. อาวุธเพชรของพระอินทร์,
ชื่อหนึ่งของพระอินทร์. |
| ไพชยนต์ | (-ชะยน) น. ชื่อรถและวิมานของพระอินทร์ |
| ไพชยนต์ | ธงของพระอินทร์. |
| มฆวัน,
มัฆวา,
มัฆวาน | (มะคะ-,
มักคะ-) น. พระอินทร์. |
| มวนชิด | น. กระสุนพระอินทร์. <i>(ดู กระสุนพระอินทร์)</i>. |
| มหินท์ | น. พระอินทร์. |
| มเหนทร์ | น. พระอินทร์. |
| มัฆวา,
มัฆวาน | น. พระอินทร์. |
| มิสกวัน | น. ชื่อสวนของพระอินทร์ ๑ ใน ๔ แห่ง ได้แก่ นันทวัน ปารุสกวัน จิตรลดาวัน และมิสกวัน. (ป. มิสฺสกวน; ส. มิศฺรกวน) |
| เมรุ,
เมรุ- | (เมน,
เม-รุ-) น. ชื่อภูเขากลางจักรวาล มียอดเป็นที่ตั้งแห่งเมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งพระอินทร์อยู่ |
| วชิร-,
วชิระ | อาวุธพระอินทร์. |
| วชิรปาณี,
วชิรหัตถ์ | น. “ผู้ถือวชิระ” คือ พระอินทร์,
วัชรปาณี ก็ว่า. |
| วชิราวุธ | น. “ผู้มีวชิระเป็นอาวุธ” คือ พระอินทร์. |
| วสุ | ชื่อเทวดาหมู่หนึ่งมี ๘ องค์ด้วยกัน เป็นบริวารของพระอินทร์. |
| วัชรปาณี | น. “ผู้ถือวชิระ” คือ พระอินทร์,
วชิรปาณี ก็ว่า,
ชื่อพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งตามคติฝ่ายมหายาน พระหัตถ์ทรงสายฟ้า. |
| วัชรินทร์ | น. พระอินทร์. |
| วัชรี | น. พระอินทร์. |
| วัชเรนทร์ | น. พระอินทร์. |
| วาสพ | (วาสบ) น. พระอินทร์. |
| วิเชียร | อาวุธพระอินทร์. |
| เวชยันต์ | (เวดชะ-) น. ชื่อวิมานหรือรถของพระอินทร์. |
| ศจี | น. ชายาพระอินทร์. |
