ยุรยาตร

แข็ง, กระด้าง, เช่น ยามเมื่อเจ้าเยื้องยุรยาตร ก็มิได้ย่างลงเหยียบดินกระเดื่องใด (ม. ร่ายยาว กุมาร), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระด้าง เป็น กระด้างกระเดื่อง.

ก. ทอดแขนให้อ่อนงาม เช่น ยุรยาตรนาดกราย.

(ยวนระยาด) ก. ยุรยาตร.