snort | (vi) ส่งเสียงออกทางจมูก, See also: เป่าลมออกทางจมูกอย่างแรง, Syn. blow, exsufflate |
snort | (n) เสียงกรน, See also: เสียงห้าวที่เปล่งออกทางจมูก, Syn. snifter |
snort at | (phrv) พ่นออกทางจมูก |
snort | (สนอร์ท) vi., vt. (สัตว์) หายใจรุนแรง, (สัตว์) เปล่งเสียงทางจมูก, หายใจรุนแรง, ดูถูก n. เสียงหายใจรุนแรง, เสียงที่เปล่งทางจมูกของสัตว์, การดื่มอย่างรวดเร็ว, การแสดงอาการดูถูก, See also: snorter n. snortingly adv., Syn. snuff |
snort | (vi) โกรธ, แหว, ตะคอก |
Snort | (n) รถขุดดิน |
snort | The horse snorted impatiently. |
snort | They snorted at their small salary. |
snort | |
snorts | |
snorted | |
snorter | |
snorters | |
snorting |
snort | |
snorts | |
snorty | |
snorted | |
snorter | |
snorters | |
snortier | |
snorting | |
snortiest |
snort | (v) indicate contempt by breathing noisily and forcefully through the nose |
snort | (v) make a snorting sound by exhaling hard |
snorter | (n) someone who expresses contempt or indignation by uttering a snorting sound |
snorter | (n) something outstandingly difficult |
snorter | (n) something that is extraordinary or remarkable or prominent |
Snort | v. i. |
Snort | n. The act of snorting; the sound produced in snorting. [ 1913 Webster ] |
Snort | v. t. To expel throught the nostrils with a snort; to utter with a snort. Keats. [ 1913 Webster ] |
Snorter | n. |
作哼声 | [作 哼 声 / 作 哼 聲] snort [Add to Longdo] |
鳴らす | [ならす, narasu] (v5s, vt) to ring; to sound; to chime; to beat; to snort (nose); (P) [Add to Longdo] |