slothful | (adj) ขี้เกียจ |
slothful | (สลอธ'ฟูล) adj. ขี้เกียจ, เกียจคร้าน, เฉื่อยชา., See also: slothfully adv. slothfulness n., Syn. leisurely, lazy |
slothful | (adj) เชื่องช้า, เกียจคร้าน, เฉื่อยชา |
เงื่องหงอย | (adv) slothful, See also: sluggish, slow, inactive, tardy, indolent, Syn. เซื่องๆ, เฉื่อยชา, ซึมเซา, เซื่องซึม, Ant. ว่องไว, กระฉับกระเฉง, กระตือรือร้น, Example: เราเดินกลับเข้าบ้านอย่างเงื่องหงอย, Thai Definition: ซึมเซาไม่ชื่นบาน |
slothful |
Slothful | a. Addicted to sloth; inactive; sluggish; lazy; indolent; idle. [ 1913 Webster ] He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster. Prov. xviii. 9. [ 1913 Webster ] -- |
怠け者(P);懶け者 | [なまけもの, namakemono] (n) (See 樹懶) lazy person; lazy fellow; slothful person; (P) [Add to Longdo] |