revile | (vt) ด่าว่า, See also: ประจาน, ใส่ร้ายป้ายสี, Syn. abuse, curse, vilify |
revile | (รีไวลฺ') vt., vi. ต่อว่า, ด่า, ประจาน, พูดเสียดสี, ใช้ถ้อยคำหยาบคาย, See also: revilement n. reviler n. revilingly adv. |
revile | (vt) ประจาน, ด่าว่า |
ด่าทอ | (v) revile, See also: condemn, rebuke, reprove, hurl, curse, Syn. ด่า, ด่าตอบกัน, ด่าว่า, ดุด่า, บริภาษ, Example: แม่เลี้ยงด่าทอลูกเลี้ยงอย่างเสียๆ หายๆ |
บริภาษ | [børiphāt] (v) EN: criticize ; condemn ; revile ; reprove ; censure FR: critiquer ; condamner |
ด่า | [dā] (v) EN: condemn ; rebuke ; criticize ; reprove ; scold ; attack ; revile FR: critiquer ; réprouver ; condamner |
ด่าทอ | [dāthø] (v) EN: revile ; condemn ; rebuke ; reprove ; hurl ; curse FR: gronder ; réprimander |
ค่อนขอด | [khønkhøt] (v) EN: carp ; complain ; cavil ; criticize ; ridicule ; revile ; satirize FR: se moquer ; dire du mal |
ก่นโคตร | [konthōt] (v) EN: revile one's forebears |
เนรคุณ | [nērakhun] (v) EN: be ungrateful ; go against ; betray ; revile ; be thankless |
สบถ | [sabot] (v) EN: swear ; curse ; abuse ; revile ; imprecate |
revile | |
reviled |
revile | |
reviled | |
reviles |
Revile | v. t. & i. Who, when he was reviled, reviled not again. 1 Pet. ii. 23. [ 1913 Webster ] |
Revile | n. Reproach; reviling. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] The gracious Judge, without revile, replied. Milton. [ 1913 Webster ] |
Revilement | n. The act of reviling; also, contemptuous language; reproach; abuse. Spenser. [ 1913 Webster ] |
Reviler | n. One who reviles. 1. Cor. vi. 10. [ 1913 Webster ] |
漫罵 | [まんば, manba] (n, vs) revilement; derision [Add to Longdo] |