44 ผลลัพธ์ สำหรับ rebut
/หริ บ๊ะ ถึ/     /R IH0 B AH1 T/     /rɪbˈʌt/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -rebut-, *rebut*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
rebut(vt) โต้แย้ง, See also: พิสูจน์แย้ง, นำสืบเพื่อหักล้าง, Syn. confute, negate, refute
rebuttal(n) การคัดค้าน, See also: การโต้แย้ง, Syn. confutation

Hope Dictionary
rebut(รีบัท') vt., vi. โต้แย้ง, พิสูจน์แย้ง, นำสืบหักล้าง, โต้กลับ, See also: rebutable adj. rebutment n. rebuttal n.

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
rebutโต้แย้ง, หักล้าง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
rebuttable evidenceพยานหลักฐานที่อาจหักล้างได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
rebuttable presumptionข้อสันนิษฐานที่อาจหักล้างได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
It rebuts Ms. Van De Kamp's testimony regarding her clear conscience. ดูเหมือนหนักแน่นมาก The People Will Hear (2012)

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
rebutShe rebutted his argument.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ตอบโต้(v) retort, See also: rebut, refute, confute, fight back, hit back, counterattack, strike back, Syn. โต้ตอบ, แก้แค้น, สวนตอบ, โต้กลับ, Ant. นิ่งเฉย, Example: รัฐบาลไทยตอบโต้การรุกรานของเขมรแดงด้วยการยิงปืนใหญ่กลับไปยังฝั่งกัมพูชา, Thai Definition: โต้กลับไป, ตอบแทนการกระทำของฝ่ายตรงข้าม
ตอกหน้า(v) refute, See also: rebut, hit back, strike back, Example: เขาตอกหน้าเธอกลางที่ประชุมทำให้เธอรู้สึกอายมาก, Thai Definition: ว่าใส่หน้าหรือว่าต่อหน้าให้เจ็บใจ

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
การโต้แย้งข้อกล่าวหา[kān tōyaēng khøklāohā] (n, exp) EN: rebuttal
ขยะสังคม[khaya sangkhom] (n, exp) EN: dregs of society  FR: lie de la société [ f ] ; rebut de la société [ m ]
ของเสีย[khøngsīa] (n) EN: waste ; waste product ; waste matter ; scrap ; refuse ; junk ; trash ; excrement  FR: déchet [ m ] ; rebut [ m ]
พยานหลักฐานเพื่อหักล้าง[phayān lakthān pheūa haklāng] (n, exp) EN: evidence in rebuttal
สวะ[sawa] (n) EN: rubbish ; trash ; refuse ; ruck  FR: rebut [ m ] ; déchet [ m ]
ตอบโต้[tøptō] (v) EN: retort ; rebut ; refute ; confute ; fight back ; hit back ; counterattack ; strike back  FR: riposter ; rendre la pareille ; réagir

CMU Pronouncing Dictionary
rebut
 /R IH0 B AH1 T/
/หริ บ๊ะ ถึ/
/rɪbˈʌt/
rebut
 /R IY0 B AH1 T/
/หรี่ บ๊ะ ถึ/
/riːbˈʌt/
rebuttal
 /R IH0 B AH1 T AH0 L/
/หริ บ๊ะ เถิ่ล/
/rɪbˈʌtəl/
rebuttal
 /R IY0 B AH1 T AH0 L/
/หรี่ บ๊ะ เถิ่ล/
/riːbˈʌtəl/
rebutted
 /R IH0 B AH1 T IH0 D/
/หริ บ๊ะ ถิ ดึ/
/rɪbˈʌtɪd/
rebuttals
 /R IH0 B AH1 T AH0 L Z/
/หริ บ๊ะ เถิ่ล สึ/
/rɪbˈʌtəlz/
rebutting
 /R IH0 B AH1 T IH0 NG/
/หริ บ๊ะ ถิ่ง/
/rɪbˈʌtɪŋ/
rebutting
 /R IY0 B AH1 T IH0 NG/
/หรี่ บ๊ะ ถิ่ง/
/riːbˈʌtɪŋ/

Oxford Advanced Learners Dictionary
rebut
 (vt) /r i1 b uh1 t/ /ริ บ๊ะ ถึ/ /rˈɪbˈʌt/
rebuts
 (vt) /r i1 b uh1 t s/ /ริ บ๊ะ ถึ สึ/ /rˈɪbˈʌts/
rebuttal
 (n) /r i1 b uh1 t @ l/ /ริ บ๊ะ เถิ่ล/ /rˈɪbˈʌtəl/
rebutted
 (vt, vt) /r i1 b uh1 t i d/ /ริ บ๊ะ ถิ ดึ/ /rˈɪbˈʌtɪd/
rebuttals
 (n) /r i1 b uh1 t @ l z/ /ริ บ๊ะ เถิ่ล สึ/ /rˈɪbˈʌtəlz/
rebutting
 (vt) /r i1 b uh1 t i ng/ /ริ บ๊ะ ถิ่ง/ /rˈɪbˈʌtɪŋ/

WordNet (3.0)
rebuttal(n) the speech act of refuting by offering a contrary contention or argument
rebutter(n) a debater who refutes or disproves by offering contrary evidence or argument, Syn. disprover, confuter, refuter
rebutter(n) (law) a pleading by the defendant in reply to a plaintiff's surrejoinder, Syn. rebuttal

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Rebut

v. t. [ imp. & p. p. Rebutted; p. pr. & vb. n. Rebutting. ] [ OF. rebouter to repulse, drive back; pref. re- + bouter to push, thrust. See 1st Butt, Boutade. ] [ 1913 Webster ]

1. To drive or beat back; to repulse. [ 1913 Webster ]

Who him, rencount'ring fierce, as hawk in flight,
Perforce rebutted back. Spenser. [ 1913 Webster ]

2. (Law) To contradict, meet, or oppose by argument, plea, or countervailing proof. Abbott. [ 1913 Webster ]

Rebut

v. i. 1. To retire; to recoil. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ]

2. (Law) To make, or put in, an answer, as to a plaintiff's surrejoinder. [ 1913 Webster ]

The plaintiff may answer the rejoinder by a surrejoinder; on which the defendant may rebut. Blackstone. [ 1913 Webster ]

Rebuttable

a. Capable of being rebutted. [ 1913 Webster ]

Rebuttal

n. (Law) The giving of evidence on the part of a plaintiff to destroy the effect of evidence introduced by the defendant in the same suit. [ 1913 Webster ]

Rebutter

n. (Law) The answer of a defendant in matter of fact to a plaintiff's surrejoinder. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
反論[はんろん, hanron] (n, vs) objection; refutation; rebuttal; (P) #3,720 [Add to Longdo]
晴れ舞台;晴舞台[はれぶたい, harebutai] (n) (See 晴れの舞台) big moment (e.g. performance, in the spotlight); gala occasion; (on the) world stage [Add to Longdo]
反証[はんしょう, hanshou] (n, vs) proof to the contrary; disproof; counter-evidence; rebuttal; refutation; (P) [Add to Longdo]
反対弁論[はんたいべんろん, hantaibenron] (n) opposing speech; rebuttal (in debate) [Add to Longdo]
反駁;反ばく[はんばく;はんぱく(反駁), hanbaku ; hanpaku ( hanbaku )] (n, vs) refutation; rebuttal [Add to Longdo]
弁駁;辯駁(oK)[べんばく;べんぱく, benbaku ; benpaku] (n, vs) refutation; contradiction; rebuttal; disproof; disputation [Add to Longdo]

Time: 0.0404 seconds, cache age: 3.069 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/