outcast | (n) คนที่สังคมไม่ยอมรับ, See also: บุคคลที่ถูกขับออกจากสังคม, Syn. pariah, leper, exile |
outcast | (adj) ที่สังคมไม่ยอมรับ, See also: ที่สังคมไม่คบหาสมาคม, ซึ่งถูกขับออกจากสังคม |
outcaste | (n) ผู้ที่ถูกถอนวรรณะ |
outcast | (เอาทฺ'คาสทฺ) n. บุคคลที่ถูกขับออก, ผู้ถูกทอดทิ้ง, คนจรจัดadj. ซึ่งถูกขับออก, ซึ่งถูกทอดทิ้ง, จรจัด, ไม่มีบ้านอยู่, Syn. vagabond |
outcaste | (เอาทฺ'คาสทฺ) n. จัณฑาล, ผู้ไม่มีวรรณะ, ผู้ถูกถอนวรรณะ |
outcast | (adj) ถูกไล่ออก, ถูกขับไล่, ถูกตัดขาด, ถูกทิ้ง |
outcast | (n) คนที่ถูกขับไล่, คนสารเลว, คนจรจัด, ของทิ้ง |
จัณฑาล | (n) untouchable, See also: outcast, Example: ปัจจุบันนี้คนที่อยู่ในวรรณะจัณฑาลซึ่งเป็นวรรณะต่ำสุดก็สามารถเข้ามามีบทบาทในทางการเมืองได้, Count Unit: คน, Thai Definition: ลูกคนต่างวรรณะ ที่มารดามีวรรณะสูงกว่า ถือว่าเป็นคนต่ำทราม, Notes: (สันสกฤต) |
outcast | |
outcasts |
outcast | |
outcaste | |
outcasts | |
outcastes |
outcast | (n) a person who is rejected (from society or home), Syn. Ishmael, pariah, castaway |
outcaste | (n) a person belonging to no caste |
outcaste | (adj) not belonging to or having been expelled from a caste and thus having no place or status in society, Syn. casteless |
Outcast | a. [ Cf. Sw. utkasta to cast out. ] Cast out; degraded. “Outcast, rejected.” Longfellow. [ 1913 Webster ] |
Outcast | n. The Lord . . . gathereth together the outcasts of Israel. Ps. cxlvii. 2. [ 1913 Webster ] |
Outcasting | n. That which is cast out. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Ausgestoßene { m, f }; Ausgestoßener | Ausgestoßenen { pl }; Ausgestoßene | outcast | outcasts [Add to Longdo] |
汚れ役 | [よごれやく, yogoreyaku] (n) role of a villain (film, drama, etc.); bad-guy role; social outcast role [Add to Longdo] |
夙;宿;守公;守宮 | [しゅく, shuku] (n, adj-no) (See 畿内, 賤民) outcasts (those from Kamakura period to the Edo period, common around the Kyoto region) [Add to Longdo] |
除け者;のけ者 | [のけもの, nokemono] (n) outcast; odd man out; pariah [Add to Longdo] |
日陰者 | [ひかげもの, hikagemono] (n) person who avoids others; social outcast [Add to Longdo] |
被差別部落民 | [ひさべつぶらくみん, hisabetsuburakumin] (n) Burakumin (modern-day descendants of Japan's feudal outcast group) [Add to Longdo] |
鼻摘み;鼻摘まみ | [はなつまみ, hanatsumami] (n) uncouth person; disgusting fellow; nuisance; outcast; bore [Add to Longdo] |
部落民 | [ぶらくみん, burakumin] (n) (sens) (See 被差別部落民) Burakumin (modern-day descendants of Japan's feudal outcast group) [Add to Longdo] |
落伍者;落後者 | [らくごしゃ, rakugosha] (n) dropout; straggler; outcast; failure [Add to Longdo] |