obviated | |
obviate | |
obviates | |
obviating |
obviated | |
obviate | |
obviates | |
obviating |
obviate | (vt) ป้องกัน, See also: ปัดเป่า, ขจัด, Syn. preclude, eleminate |
obviate | (ออบ'วิเอท) vt. ป้องกันหรือขจัด, ทำให้ไม่จำเป็น, ปัดเป่า, หลีกเลี่ยง., See also: obviable adj. obviation n. obviator n., Syn. avert |
obviate | (vt) หลบเลี่ยง, ปัดเป่า, ลบล้าง, ขจัด |
ปัดเป่า | (v) exorcise, See also: remove, obviate, get rid of, Syn. ขจัด, ขจัดปัดเป่า, Example: ศาสนาพุทธได้กลายเป็นกลไกที่ช่วยปัดเป่าความขัดแย้งและสร้างความสงบในสังคม, Thai Definition: ทำพิธีเสกเป่าเพื่อให้ความเจ็บไข้หาย, แก้ความลำบากขัดข้องให้หมดไป |
ดักคอ | (v) forestall, See also: impede, preclude, obviate, intercept, obstruct, Syn. รู้ทัน, ดักหน้า, Example: พี่ชายดักคอน้องสาวเรื่องการไปเที่ยวเขาใหญ่, Thai Definition: พูดสกัดหรือกันไว้ล่วงหน้า |
obviate | |
obviated | |
obviates | |
obviating |
obviate | |
obviated | |
obviates | |
obviating |
obviate | (v) do away with, Syn. rid of, eliminate, Ant. necessitate |
obviation | (n) the act of preventing something by anticipating and disposing of it effectively, Syn. forestalling, preclusion |
debar | (v) prevent the occurrence of; prevent from happening, Syn. obviate, forfend, fend off, deflect, head off, stave off, avoid, ward off, avert, forefend |
preclusive | (adj) made impossible, Syn. obviating |
Obviate | v. t. Not to stir a step to obviate any of a different religion. Fuller. [ 1913 Webster ] To lay down everything in its full light, so as to obviate all exceptions. Woodward. [ 1913 Webster ] |
obviating | adj. pren. making impossible or unnecessary. |
Obviation | n. The act of obviating, or the state of being obviated. [ 1913 Webster ] |
Beseitigung { f }; Ausschluss { m }; Verhinderung { f } | obviation [Add to Longdo] |
Verhütung { f } | obviation [Add to Longdo] |
vorbeugen | vorbeugend | vorgebeugt | er/sie beugt vor | I/he/she beugte vor | to obviate | obviating | obviated | he/she obviates | I/he/she obviated [Add to Longdo] |