mannerly | (adj) สุภาพ, See also: มารยาทดี, มีมารยาท, Syn. respectful, well-bred |
mannerly | (adv) อย่างสุภาพ |
unmannerly | (อันแมน'เนอลี่) adj., adv. ไม่มีมาร-ยาท, ไม่สุภาพ, หยาบคาย, ไม่มีกริยา, See also: unmannerliness n. |
unmannerly | (adj) เลว, หยาบคาย, ไม่มีมารยาท, ไม่สุภาพ |
เสียกิริยา | [sīakiriyā] (adj) EN: unmannerly ; impolite ; rude |
mannerly |
mannerly | (adj) socially correct in behavior, Syn. well-mannered |
Mannerly | a. Showing good manners; civil; respectful; complaisant. [ 1913 Webster ] What thou thinkest meet, and is most mannerly. Shak. [ 1913 Webster ] |
Mannerly | adv. With good manners. Shak. [ 1913 Webster ] |