irritable | (adj) ขี้โมโห, See also: โมโหง่าย, Syn. bad-tempered, touchy, resentful, Ant. cool, pleasant |
irritable | (เออ'ริทะเบิล) adj.ไวต่อการกระตุ้น, สนองการเร้าได้ง่าย, โกรธง่าย, ฉุนเฉียวง่าย, ระคายเคือง, See also: irritableness n. irritably adv., Syn. susceptible, sensitive |
irritable | (adj) โกรธง่าย, ฉุนเฉียวง่าย, หงุดหงิด, ระคายเคือง |
irritable | ๑. ไวเกินต่อการกระตุ้น๒. -หงุดหงิด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Irritable | ไวต่อการกระตุ้น, หงุดหงิด, ตื่นตัวตอบสนอง, อารมณ์เสีย, ฉุนเฉียว [การแพทย์] |
ขี้บ่น | (adj) grumbling, See also: irritable, complaining, fussy, Syn. จู้จี้, จู้จี้จุกจิก, Example: นิสัยที่ขี้ข่นของเธอจะทำให้สามีเบื่อมากขึ้นทุกวัน, Thai Definition: ที่ชอบพูดพร่ำหรือว่ากล่าวซ้ำๆ ซากๆ |
ฉุนเฉียว | [chunchīo] (v, exp) EN: be angry ; be in a temper ; take offense ; be bristly ; be irascible ; be irritable ; be quick-tempered ; be furious FR: être fâché ; être offensé |
หัวเสีย | [hūasīa] (v) EN: be in a bad temper ; lose one's temper ; be irritable FR: être de méchante humeur ; être en colère ; perdre la tête |
ใจน้อย | [jainøi] (adj) EN: touchy ; sensitive ; easily offended ; peevish FR: susceptible ; ombrageux ; chatouilleux (fig.) ; irritable |
ขี้บ่น | [khībon] (adj) EN: nagging ; complaining ; grumbling ; irritable ; fussy FR: râleur ; rouspéteur ; grincheux ; pleurnicheur (fam.) |
โกรธง่าย | [krōt ngāi] (adj) FR: irritable ; irascible ; emporté |
หงุดหงิด | [ngut-ngit] (v) EN: be moody ; be in a bad humor ; be in a bad tempered ; be in a bad mood ; be irritable ; get angry easily FR: être de mauvaise humeur ; être irritable |
หงุดหงิด | [ngut-ngit] (adj) EN: irritable ; fretful FR: irritable ; grognon ; de mauvaise humeur ; bougon |
irritable |
irritable |
irritable | (adj) abnormally sensitive to a stimulus |
irritable bowel syndrome | (n) recurrent abdominal pain and diarrhea (often alternating with periods of constipation); often associated with emotional stress, Syn. spastic colon, mucous colitis |
Irritable | a. [ L. irritabilis: cf. F. irritable. See Irritate. ] [ 1913 Webster ] Vicious, old, and irritable. Tennyson. [ 1913 Webster ] |
Irritableness | n. Irritability. [ 1913 Webster ] |
急躁 | [急 躁] irritable; irascible; impetuous #16,980 [Add to Longdo] |
应激性 | [应 激 性 / 應 激 性] irritable; sensitive; excitable #50,499 [Add to Longdo] |
急噪 | [急 噪] irritable; irascible; impetuous; also written 急躁 [Add to Longdo] |
empfindlich { adj } | empfindlich gegen Berührung | irritable | irritable to the touch [Add to Longdo] |
erregbar { adj } | erregbarer | am erregbarsten | irritable | more irritable | most irritable [Add to Longdo] |
ささくれる | [sasakureru] (v1, vi) (1) to split finely; to splinter; to get frayed; (2) to become irritable [Add to Longdo] |
ささくれ立つ | [ささくれだつ, sasakuredatsu] (v5t, vi) (1) (See ささくれる・1) to split finely; to splinter; to get frayed; (2) (See ささくれる・2) to become irritable; to feel on edge [Add to Longdo] |
セレキノン | [serekinon] (n) Cerekinon (trimebutine maleate), used to treat irritable bowel syndrome [Add to Longdo] |
過敏性大腸症候群 | [かびんせいだいちょうしょうこうぐん, kabinseidaichoushoukougun] (n) irritable colon syndrome [Add to Longdo] |
過敏性腸症候群 | [かびんせいちょうしょうこうぐん, kabinseichoushoukougun] (n) irritable bowel syndrome; IBS [Add to Longdo] |
怒りん坊 | [おこりんぼう, okorinbou] (n) short-tempered or irritable person [Add to Longdo] |
癇の強い | [かんのつよい, kannotsuyoi] (exp) irritable [Add to Longdo] |