disruption | (n) การขัดขวาง, See also: การหยุดชะงัก, การแตกกระเจิง, Syn. agitation, disorder, disturbance |
disruption | (ดิสรัพ'เชิน) n. การทำให้แตกแยกออกเป็นชิ้น ๆ , ภาวะที่ถูกทำให้แตกแยกออก |
disruption | (n) การแบ่งแยก, การแตกแยก, ความยุ่ง |
Disruption | การแตกตัว, เส้นประสาทขาดออกจากกัน [การแพทย์] |
disruption | |
disruptions |
disruption | |
disruptions |
disruption | (n) the act of causing disorder, Syn. perturbation |
Disruption | n. [ L. disruptio, diruptio. ] The act or rending asunder, or the state of being rent asunder or broken in pieces; breach; rent; dilaceration; rupture; |
破壊 | [はかい, hakai] (n, vs) (1) destruction; disruption; (2) { comp } (application) crash; (P) #1,694 [Add to Longdo] |
学級崩壊 | [がっきゅうほうかい, gakkyuuhoukai] (n) class disruption (e.g. due to discipline problems); classroom chaos [Add to Longdo] |
集中日 | [しゅうちゅうび, shuuchuubi] (n) day on which many companies hold shareholders meetings (to limit disruption by would-be blackmailers) [Add to Longdo] |
茶々;茶茶 | [ちゃちゃ, chacha] (n) disruption [Add to Longdo] |
破壊 | [はいか, haika] crash (application) (vs), disruption [Add to Longdo] |