convict | (vi) ได้รับการพิสูจน์ว่ามีความผิดจริง |
convict | (n) นักโทษ, See also: ผู้ที่ถูกตัดสินว่ามีความผิด, Syn. con, jailbird, inmate |
convict | (vt) พิสูจน์ว่ามีความผิด, Syn. find guilty, prove guilty |
convict of | (phrv) ประกาศว่ามีความผิดฐาน, See also: มีความผิดในเรื่อง |
convict of | (phrv) ทำให้เชื่อในเรื่อง, See also: โน้มน้าวให้เชื่อในเรื่อง การทำผิด, Syn. convince of |
conviction | (n) การพิสูจน์ว่ากระทำผิด |
conviction | (n) ความเชื่อมั่น, See also: ความเชื่ออย่างแรงกล้า, Syn. article of faith, strong belief |
convict | (คอน'วิคทฺ) { convicted, convicting, convicts } n. ผู้ที่ถูกตัดสินว่ากระทำผิด, นักโทษ vt. (คัน วิคทฺ') พิสูจน์แล้วว่ากระทำผิด, ตัดสินว่าได้กระทำผิด, ทำให้รู้ว่ามีความผิดหรือมีโทษ, See also: convictable adj. ดู convictible adj. convictive adj. ดูconv |
conviction | (คันวิค'เชิน) n. การลงโทษ, การตัดสินว่ากระทำผิด, ภาวะที่ถูกตัดสินว่ากระทำผิด, ความมั่นใจ, ความเชื่อมั่นใจ, Syn. faith, Ant. unbelief |
convict | (n) นักโทษ |
convict | (vt) ลงโทษ, ตัดสินว่าผิด |
conviction | (n) ความมั่นใจ, ความเชื่อมั่น, ความแน่ใจ, การลงโทษ, การตัดสินว่าผิด |
convict | ๑. ผู้ต้องโทษ๒. นักโทษ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
convict | ๑. ผู้ต้องโทษ, นักโทษ๒. พิพากษาลงโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
convict labour | แรงงานนักโทษ [ ดู prison labour ] [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
convict labour | แรงงานนักโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Convict labor | แรงงานนักโทษ [TU Subject Heading] |
convict | พิพากษาว่ามีความผิด |
ผู้ต้องโทษ | (n) convict, Example: การส่งลายนิ้วมือไปตรวจที่กองทะเบียนกรมตำรวจ ก็เพื่อดูว่าคนผู้นั้นเคยเป็นผู้ต้องโทษหรือมีคดีอื่นติดตัวหรือไม่, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ถูกตัดสินให้ลงโทษในคดีอาญา |
พิพากษาลงโทษ | [phiphāksā longthōt] (v, exp) EN: convict |
convict | |
convict | |
convicts | |
convicts | |
convict's | |
convicted | |
convicting | |
conviction | |
convictions |
convict | |
convict | |
convicts | |
convicts | |
convicted | |
convicting | |
conviction | |
convictions |
convict | (n) a person serving a sentence in a jail or prison, Syn. con, yardbird, inmate, yard bird |
convict | (n) a person who has been convicted of a criminal offense |
convict | (v) find or declare guilty, Ant. acquit |
conviction | (n) an unshakable belief in something without need for proof or evidence, Syn. strong belief, article of faith |
conviction | (n) (criminal law) a final judgment of guilty in a criminal case and the punishment that is imposed, Syn. sentence, judgment of conviction, condemnation, Ant. acquittal |
Convict | p. a. [ L. convictus, p. p. of convincere to convict, prove. See Convice. ] Proved or found guilty; convicted. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] Convict by flight, and rebel to all law. Milton. [ 1913 Webster ] |
Convict | n. |
Convict | v. t. He [ Baxter ] . . . had been convicted by a jury. Macaulay. [ 1913 Webster ] They which heard it, being convicted by their own conscience, went out one by one. John viii. 9. [ 1913 Webster ] Imagining that these proofs will convict a testament, to have that in it which other men can nowhere by reading find. Hooker. [ 1913 Webster ] A whole armado of convicted sail. Shak. |
convictfish | n. a type of greenling (Oxylebius pictus) with a whitish body marked with black bands. |
Convictible | a. Capable of being convicted. [ R. ] Ash. [ 1913 Webster ] |
Conviction | n. [ L. convictio proof: cf. F. conviction conviction (in sense 3 & 4). See Convict, Convince. ] The greater certainty of conviction and the greater certainty of punishment. Hallam. [ 1913 Webster ] Conviction may accrue two ways. Blackstone. [ 1913 Webster ] For all his tedious talk is but vain boast, To call good evil, and evil good, against the conviction of their own consciences. Swift. [ 1913 Webster ] And did you presently fall under the power of this conviction? Bunyan. |
Convictism | n. The policy or practice of transporting convicts to penal settlements. “The evils of convictism.” W. Howitt. [ 1913 Webster ] |
Convictive | a. Convincing. [ R. ] [ 1913 Webster ] The best and most convictive argument. Glanwill. -- |
犯人 | [犯 人] convict; prisoner; criminal #13,365 [Add to Longdo] |
悔罪 | [悔 罪] conviction #53,342 [Add to Longdo] |
確信 | [かくしん, kakushin] (n, vs) conviction; belief; confidence; (P) #9,839 [Add to Longdo] |
信念 | [しんねん, shinnen] (n, vs, adj-no) belief; faith; conviction; (P) #12,042 [Add to Longdo] |
コンヴィクトサージャンフィッシュ;コンヴィクト・サージャンフィッシュ | [konvikutosa-janfisshu ; konvikuto . sa-janfisshu] (n) convict surgeonfish (Acanthurus triostegus, species of the Indo-Pacific); convict tang; manini [Add to Longdo] |
押送 | [おうそう, ousou] (n, vs) transferring (a convict to a different prison); escort [Add to Longdo] |
既決囚 | [きけつしゅう, kiketsushuu] (n) (See 未決囚) a convict; convicted prisoner [Add to Longdo] |
刑余 | [けいよ, keiyo] (n) previous conviction [Add to Longdo] |
刑余の人 | [けいよのひと, keiyonohito] (n) ex-convict [Add to Longdo] |
刑余者 | [けいよしゃ, keiyosha] (n) ex-convict [Add to Longdo] |
縞剥 | [しまはぎ;シマハギ, shimahagi ; shimahagi] (n) (uk) (See コンヴィクトサージャンフィッシュ) convict surgeonfish (Acanthurus triostegus, species of the Indo-Pacific); convict tang; manini [Add to Longdo] |
受刑者 | [じゅけいしゃ, jukeisha] (n) prisoner; convict [Add to Longdo] |