| congruous | (adj) ที่เหมาะกัน, See also: เหมาะสม, Syn. appropriate |
| congruous | (คอง'กรูอัส) adj. ซึ่งลงรอยกัน, ซึ่งทับกันสนิท., See also: congruousness n. ดูcongruous, Syn. fitting, congruent |
| incongruous | (อินคอง' กรูเอิส) adj. ไม่เหมาะสม, ไม่ลงรอยกัน, ไม่สามัคคีกัน, ไม่เข้ากัน., See also: incongruously adv. incongruousness n. -S.discordant, clashing |
| congruous | (adj) ลงรอย, เหมาะสม, ทับกันสนิท |
| incongruous | (adj) ไม่เข้ากัน, ไม่กลมเกลียวกัน, ไม่สนิทหู, ไม่ลงรอยกัน |
| congruous hemianopia | ตาบอดครึ่งซีกซ้อนสนิท [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| congruous |
| congruous | (adj) corresponding in character or kind, Syn. congruent, Ant. incongruous |
| congruous | (adj) suitable or appropriate together |
| Congruous | a. [ L. congruus, fr. congruere to come together, to coincide, to agree. Of uncertain origin. ] Suitable or concordant; accordant; fit; harmonious; correspondent; consistent. [ 1913 Webster ] Not congruous to the nature of epic poetry. Blair. [ 1913 Webster ] It is no ways congruous that God should be always frightening men into an acknowledgment of the truth. Atterbury. [ 1913 Webster ] |
| Congruously | adv. In a congruous manner. [ 1913 Webster ] |
| 纏まった | [まとまった, matomatta] (exp) (1) (uk) (See 纏まる) large; heavy; massed; quite a lot; large amount; sizable (e.g. sum); (2) definite; coherent; congruous; unitary [Add to Longdo] |
