colloquial | (adj) ซึ่งเป็นภาษาพูด, Syn. conversational, vernacular, slangy |
colloquial | (adj) ไม่เป็นทางการ, Syn. informal, casual, slangy, ordinary, natural, common, Ant. formal |
colloquialism | (n) คำหรือวลีที่ใช้ในการพูดที่ไม่เป็นทางการ, Syn. expression, informality, language |
colloquial | (คะโล'เควียล) adj. เกี่ยวกับภาษาสนทนาอย่างสนิทสนมและธรรมดา ๆ , เกี่ยวกับการสนทนา., See also: colloquialness n. ดูcolloquial |
colloquialism | n. คำสนทนา, คำธรรมดา ๆ , คำพูดที่เคยชิน |
colloquial | (adj) เกี่ยวกับภาษาพูด |
colloquialism | (n) ภาษาปาก, ภาษาพูด, คำพูดธรรมดาๆ |
colloquial language; colloquial | ภาษาปาก [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
colloquial; colloquial language | ภาษาปาก [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ภาษาพูด | (n) colloquialism, Ant. ภาษาเขียน, Example: เนื่องจากเด็กยังไม่เข้าใจภาษาพูดได้ เขาจึงมีความรู้สึกไวเป็นพิเศษต่อกิริยาท่าทาง, Count Unit: ภาษา, Thai Definition: ถ้อยคำที่ใช้พูดจากัน |
ภาษาปาก | (n) colloquialism, See also: colloquial expression, spoken language, Syn. ภาษาพูด, Example: ภาษาที่เราใช้พูดในชีวิตประจำวันเป็นภาษาปากที่ไม่ต้องพิถีพิถันเลือกใช้คำมากนัก, Count Unit: ภาษา, Thai Definition: ภาษาหรือระเบียบคำที่พูดกันธรรมดาโดยไม่ได้เคร่งครัดกับไวยากรณ์อย่างภาษาหนังสือ |
ภาษาปาก | [phāsā pāk] (n, exp) EN: colloquialism ; colloquial expression ; spoken language FR: langue parlée [ f ] ; langue orale [ f ] |
ภาษาปาก | [phāsā pāk] (adj) EN: colloquial ; informal |
ภาษาพูด | [phāsā phūt] (n, exp) EN: spoken language ; colloquial language ; colloquial speech FR: langage parlé [ m ] ; langue parlée [ f ] ; parler [ m ] |
ภาษาพูด | [phāsā phūt] (n, exp) EN: colloquialism FR: expression familière [ f ] |
colloquial |
colloquial | |
colloquially | |
colloquialism | |
colloquialisms |
colloquial | (adj) characteristic of informal spoken language or conversation, Syn. conversational |
colloquialism | (n) a colloquial expression; characteristic of spoken or written communication that seeks to imitate informal speech |
colloquially | (adv) with the use of colloquial expressions, Syn. conversationally, informally |
Colloquial | a. [ See Colloqui. ] Pertaining to, or used in, conversation, esp. common and familiar conversation; conversational; hence, unstudied; informal; His [Johnson's] colloquial talents were, indeed, of the highest order. Macaulay. [1913 Webster] |
Colloquialism | n. A colloquial expression, not employed in formal discourse or writing. [ 1913 Webster ] |
Colloquialize | v. t. To make colloquial and familiar; |
口语 | [口 语 / 口 語] colloquial speech; spoken language; vernacular language; slander; gossip #12,174 [Add to Longdo] |
Umgangssprache { f } | colloquial language [Add to Longdo] |
君(P);公 | [きみ, kimi] (pn, adj-no) (1) (male) (fam) (used colloquially by young females) you; buddy; pal; (2) (arch) monarch; ruler; sovereign; (one's) master; (P) #1,189 [Add to Longdo] |
いらっしゃる | [irassharu] (v5aru, vi) (1) (hon) (irregular forms such as いらした, etc. in colloquial Japanese; sometimes written 居らっしゃる) to come; to go; to be (somewhere); (aux-v) (2) (after a -te form, or the particle "de") is (doing); are (doing); (P) #4,805 [Add to Longdo] |
どちらか;どっちか | [dochiraka ; docchika] (n) (どっちか is more colloquial) either; one (of the two) [Add to Longdo] |
ましょう;ましょ(ik);まひょ(ik) | [mashou ; masho (ik); mahyo (ik)] (exp) (1) (pol) (ましょ is a colloquialism in standard Japanese; まひょ is a colloquialism in Kansai dialect) (See ます) (used to express the speaker's volition) I'll; (2) (used to make an invitation, request, etc.) let's; (3) (See でしょう) (used to express a conjecture) probably [Add to Longdo] |
コロキュアル | [korokyuaru] (n) colloquial [Add to Longdo] |
雅俗 | [がぞく, gazoku] (n) refined and vulgar; classical and colloquial [Add to Longdo] |
雅俗混交;雅俗混淆 | [がぞくこんこう, gazokukonkou] (n) mixture of both culture and vulgarism; mixture of both literary and colloquial (language) [Add to Longdo] |
雅俗折衷 | [がぞくせっちゅう, gazokusecchuu] (n) blending of the classical and colloquial styles [Add to Longdo] |
君子豹変 | [くんしひょうへん, kunshihyouhen] (n) (1) the wise readily adapt themselves to changed circumstances; the wise are quick to acknowledge their mistakes and correct them; (2) (in colloquial usage, ironically or as an excuse) the wise make no scruple in suddenly changing their demeanor [Add to Longdo] |
君達;君たち | [きみたち, kimitachi] (pn, adj-no) (fam) (male) (used colloquially by young females) you (plural); all of you; you all [Add to Longdo] |