dental caries | (n) โรคฟันผุ, Syn. tooth decay |
caries | (n) การผุกร่อนของกระดูกโดยเฉพาะฟัน |
caries | (แคร์'รีซ) n. การผุ, ภาวะผุ |
apothecaries measure | ระบบหน่วยวัดดวงที่ใช้ส่วนใหญ่กับการปรุงยาหรือจ่ายยา |
apothecaries' weight | ระบบหน่วยน้ำหนักที่ใช้ส่วนใหญ่กับการปรุงยาหรือจ่ายยา |
caries | ๑. การผุของกระดูก๒. ฟันผุ [ มีความหมายเหมือนกับ caries, dental ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Caries | การผุของฟัน, โรคฟันพุ [การแพทย์] |
caries |
Caries | ‖n. [ L., decay. ] (Med.) Ulceration of bone; a process in which bone disintegrates and is carried away piecemeal, as distinguished from necrosis, in which it dies in masses. [ 1913 Webster ] |
カリエス | [kariesu] (n, adj-no) caries (ger [Add to Longdo] |
虫歯(P);齲;齲歯 | [むしば(P);うし(齲歯), mushiba (P); ushi ( u ha )] (n, adj-no) cavity; tooth decay; decayed tooth; caries; (P) [Add to Longdo] |
齲蝕;う蝕 | [うしょく, ushoku] (n) tooth decay; dental caries [Add to Longdo] |