| divinity | (ดิวิน'นิที) n. ความศักดิ์สิทธิ์, ความเป็นเทพเจ้า, พระเจ้า, เทพเจ้า, สิ่งที่มีลักษณะเป็นพระเจ้า, |
| holiness | (โฮ'ลิเนส) n. ความศักดิ์สิทธิ์, คำเรียกสันตะปาปา, Syn. piety, sanctity |
| holism | (โฮ'ลิสซึม) n. ทฤษฎีความศักดิ์สิทธิ์ |
| majesty | (แมจ'เจสที) n. ความสง่าผ่าเผย, ความมีอำนาจ, ความใหญ่โต, อำนาจสูงสุด, ความศักดิ์สิทธิ์, พระเจ้าแผ่นดิน, ในหลวง, คำยกย่องที่ใช้เรียกพระเจ้าแผ่นดิน, Syn. grandeur, sovereignty |
| profane | (โพรเฟน') adj. หยาบคาย, ดูหมิ่นต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์, ทางฆราวาส, ไม่ศักดิ์สิทธิ์, ทางโลก, ไม่ใช่ทางศาสนา. vt. ดูหมิ่น, ทำลายความศักดิ์สิทธิ์., See also: profaneness n. profaner n., Syn. unconsecrated, Ant. exalt |
| profanity | (โพรแฟน'นิที) n. ความหยาบคาย, ถ้อยคำที่หยาบคาย, การกระทำหรือการพูดที่หยาบคาย, การทำลายความศักดิ์สิทธิ์, การสาปแช่ง, Syn. irrevertence |
| saint | (เซนทฺ) n. นักบุญ, คำที่ใช้เขียนนำหน้านักบุญ, บุคคลที่มีความศักดิ์สิทธิ์ ศีลธรรมหรือคุณงามความดีมาก. vt. ทำให้เป็นนักบุญ, บูชาเป็นนักบุญ, Syn. paragon, venerate |
| sanctitude | (แซงคฺ'ทิทิวดฺ) n. ความศักดิ์สิทธิ์, ความเป็นนักบุญ, จิตใจที่สะอาดบริสุทธิ์, การมีคุณความดีมากและสูงส่ง, Syn. holiness, saintliness |
| sanctity | (แซงคฺ'ทิที) n. ความศักดิ์สิทธิ์, ความเป็นนักบุญ, ความสูงส่ง, ความสะอาดบริสุทธิ์, ความน่าเคารพบูชา, สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ้, Syn. saintliness |