| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -treble-, *treble* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | treble | (เทรบ'เบิล) adj., n., vt., vi. (เพิ่ม, กลายเป็น) สามเท่า, สามชั้น, สามหน, ตรีคูณ, สามอย่าง, สามประการ, ระดับเสียงที่สูงสุด, นักร้องเสียงสูง, เครื่องดนตรีเสียงสูง, See also: trebly adv. |
|
| | treble | (adj) สามเท่า, สามหน, สามประการ, ตรีคูณ | | treble | (vt) เพิ่มเป็นสามเท่า, มากขึ้นสามเท่า |
|
| | | เสียงแหลม | (n) treble, Ant. เสียงทุ้ม, Example: ช่วยปรับเสียงในทีวีให้เป็นเสียงแหลมกว่านี้ได้ไหม เพราะฟังไม่รู้เรื่อง, Thai Definition: เสียงที่มีระดับสูง | | ซอด้วง | (n) treble fiddle, See also: soprano fiddle, Example: ลูกสาวของเขาเรียนซอด้วง ส่วนลูกชายเรียนระนาดเอก, Count Unit: คัน, Thai Definition: ชื่อเครื่องดนตรีประเภทซอ สำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง |
| | ระนาดเอก | [ranāt-ēk] (n) EN: alto xylophone ; treble gamelan | | ซอด้วง | [sø duang] (n, exp) EN: treble fiddle FR: violon soprano [ m ] |
| | | | treble | (v) sing treble | | treble | (adj) three times as great or many, Syn. threefold, three-fold, triple | | double | (adj) having more than one decidedly dissimilar aspects or qualities; ; - R.W.Emerson; -Frederick Harrison, Syn. treble, twofold, threefold, three-fold, dual, two-fold | | soprano | (n) the pitch range of the highest female voice, Syn. treble | | soprano | (adj) having or denoting a high range, Syn. treble | | ternary | (adj) having three units or components or elements, Syn. triplex, treble, triple | | triple | (v) increase threefold, Syn. treble |
| | Treble | adv. Trebly; triply. [ Obs. ] J. Fletcher. [ 1913 Webster ] | | Treble | v. t. [ imp. & p. p. Trebled p. pr. & vb. n. Trebling. ] 1. To make thrice as much; to make threefold. “Love trebled life.” Tennyson. [ 1913 Webster ] 2. To utter in a treble key; to whine. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] He outrageously
(When I accused him) trebled his reply. Chapman. [ 1913 Webster ] | | Treble | v. i. To become threefold. Swift. [ 1913 Webster ] | | Treble | n. [ “ It has been said to be a corruption of triplum [ Lat. ], a third part, superadded to the altus and bassus (high and low).” Grove. ] (Mus.) The highest of the four principal parts in music; the part usually sung by boys or women; soprano. [ 1913 Webster ] ☞ This is sometimes called the first treble, to distinguish it from the second treble, or alto, which is sung by lower female voices. [ 1913 Webster ] | | Treble | a. [ OE. treble threefold, OF. treble, treible, L. triplus. See Triple. ] 1. Threefold; triple. [ 1913 Webster ] A lofty tower, and strong on every side
With treble walls. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. (Mus.) (a) Acute; sharp; as, a treble sound. Bacon. (b) Playing or singing the highest part or most acute sounds; playing or singing the treble; as, a treble violin or voice. [ 1913 Webster ] | | Trebleness | n. The quality or state of being treble; as, the trebleness of tones. Bacon. [ 1913 Webster ] | | Treblet | n. Same as Triblet. [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
