| fulgent | adj. สุกสกาว, โชติช่วง, สว่างไสว. |
| effulgent | (อิฟัล'เจินทฺ) adj. โชติช่วง, เปล่งปลั่ง, ส่งรังสี, See also: effulgence n. ดูeffulgent |
| refulgent | (รีฟัล'เจินทฺ) adj. ส่องสว่าง, ช่วงโชติ, เจิดจ้า, สุกปลั่ง., See also: refulgence n. refulgency n. refulgently adv. |
| refulgent | (adj) ช่วงโชติ, ส่องแสงจ้า, เจิดจ้า |
| Fulgent | a. [ L. fulgens, -entis, p. pr. of fulgere to flash, glitter, shine, akin to Gr. &unr_; to burn. See Phlox, Flagrant. ] Exquisitely bright; shining; dazzling; effulgent. [ 1913 Webster ] Other Thracians . . . fulgent morions wore. Glower. [ 1913 Webster ] |
| Fulgently | adv. Dazzlingly; glitteringly. [ 1913 Webster ] |