reprieve | (vt) พักหรือเลื่อนการประหาร, Syn. grant respite, pardon |
reprieve | (vt) ทำให้บรรเทา, See also: ทำให้ผ่อนคลาย, ปลดเปลื้อง, Syn. abate, relieve |
reprieve | (n) การพักหรือเลื่อนการประหาร, Syn. amnesty, pardon |
reprieve | (n) การบรรเทา, See also: การปลดเปลื้อง, Syn. alleviation, relief |
reprieve | (รีพรีฟว') vt., บรรเทาโทษ, บรรเทา, ลด n. การบรรเทาโทษ, คำสั่งบรรเทาโทษ, การบรรเทาชั่วคราว, See also: repriever n., Syn. suspend, remit |
reprieve | (vt) พักผ่อน, บรรเทา, เลื่อนการประหาร |
reprieve | การชะลอการลงโทษ, การรอการลงโทษ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
reprieve | การชะลอการลงโทษ, การรอการลงโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ชะลอการลงโทษ | [chalø kān longthōt] (v, exp) EN: reprieve |
ลดหย่อนผ่อนโทษ | [lotyøn phǿn thōt] (x) EN: reduce a punishment ; reprieve ; decrease penalty FR: réduire la peine ; octroyer un sursis |
รอการลงโทษ | [rø kān longthōt] (v, exp) EN: reprieve |
reprieve |
reprieve | |
reprieved | |
reprieves |
reprieve | (n) a (temporary) relief from harm or discomfort, Syn. respite |
reprieve | (n) a warrant granting postponement (usually to postpone the execution of the death sentence) |
reprieve | (n) the act of reprieving; postponing or remitting punishment, Syn. respite |
reprieve | (v) postpone the punishment of a convicted criminal, such as an execution, Syn. respite |
reprieve | (v) relieve temporarily |
Reprieve | v. t. He reprieves the sinnner from time to time. Rogers. [ 1913 Webster ] Company, thought it may reprieve a man from his melaneholy yet can not secure him from his conscience. South. [ 1913 Webster ] |
Reprieve | n. The morning Sir John Hotham was to die, a reprieve was sent to suspend the execution for three days. Clarendon. [ 1913 Webster ] All that I ask is but a short reprieve, |
Gnadenfrist { f } | Gnadenfristen { pl } | reprieve | reprieves [Add to Longdo] |