รก ๑ | ว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน, ที่งอกหรือขึ้นรวมกันอยู่อย่างยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น หญ้ารก ป่ารก, น่ารำคาญเพราะไม่เป็นระเบียบ เช่น รกตา รกหู รกสมอง. |
กรอกแกรก ๑ | (กฺรอกแกฺรก) ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน. |
แทรก ๑ | (แซก) ก. เข้าไปอยู่ในระหว่างสิ่งอื่นในลักษณะที่เบียดเสียดหรือสอดเป็นต้น เช่น แทรกตัว |
แทรก ๑ | เจือเพียงนิดหน่อย เช่น แทรกยาดำ แทรกพิมเสน, เกิดขึ้นในระหว่าง เช่น มีโรคปอดบวมแทรก |
แทรก ๑ | เติมเข้าไปในระหว่าง เช่น แทรกเนื้อความ |
แทรก ๑ | โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น พูดแทรก. |
แทรก ๑ | (แซก) น. เรียกม้าหลวงหรือช้างหลวงพวกหนึ่ง ที่จัดให้เดินคั่นระหว่างกระบวนแห่หรือกองทัพแต่ละกระบวน ว่า ม้าแทรก ช้างแทรก. |
ปรก ๑ | (ปฺรก) น. ซุ้มเล็ก ๆ ที่พระสงฆ์อาศัยในเวลาอยู่ปริวาส. |
ปรก ๑ | (ปฺรก) ก. ปก, ปิด, คลุม, เช่น พระนาคปรก ผมปรกหน้า. |
แพรก ๑ | (แพฺรก) น. หญ้าแพรก. |
สาแหรก ๑ | (-แหฺรก) น. เครื่องใส่ของสำหรับหิ้วหรือหาบเป็นต้น ปรกติทำด้วยหวาย มี ๔ สาย ตอนบนทำเป็นหูสำหรับหิ้วหรือสอดไม้คาน ตอนล่างขัดกันเป็นสี่เหลี่ยมสำหรับวางกระจาดเป็นต้น. |
แสรก ๑ | (สะแหฺรก) น. สาแหรก เช่น กรนนเช้าแสรกคานก็พลัดจากอังษา (ม. คำหลวง มัทรี). |
กรอกแกรก ๑ | (กฺรอกแกฺรก) ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน. |
แทรก ๑ | (แซก) ก. เข้าไปอยู่ในระหว่างสิ่งอื่นในลักษณะที่เบียดเสียดหรือสอดเป็นต้น เช่น แทรกตัว |
แทรก ๑ | เจือเพียงนิดหน่อย เช่น แทรกยาดำ แทรกพิมเสน, เกิดขึ้นในระหว่าง เช่น มีโรคปอดบวมแทรก |
แทรก ๑ | เติมเข้าไปในระหว่าง เช่น แทรกเนื้อความ |
แทรก ๑ | โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น พูดแทรก. |
แทรก ๑ | (แซก) น. เรียกม้าหลวงหรือช้างหลวงพวกหนึ่ง ที่จัดให้เดินคั่นระหว่างกระบวนแห่หรือกองทัพแต่ละกระบวน ว่า ม้าแทรก ช้างแทรก. |
ปรก ๑ | (ปฺรก) น. ซุ้มเล็ก ๆ ที่พระสงฆ์อาศัยในเวลาอยู่ปริวาส. |
ปรก ๑ | (ปฺรก) ก. ปก, ปิด, คลุม, เช่น พระนาคปรก ผมปรกหน้า. |
แพรก ๑ | (แพฺรก) น. หญ้าแพรก. |
รก ๑ | ว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน, ที่งอกหรือขึ้นรวมกันอยู่อย่างยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น หญ้ารก ป่ารก, น่ารำคาญเพราะไม่เป็นระเบียบ เช่น รกตา รกหู รกสมอง. |
สาแหรก ๑ | (-แหฺรก) น. เครื่องใส่ของสำหรับหิ้วหรือหาบเป็นต้น ปรกติทำด้วยหวาย มี ๔ สาย ตอนบนทำเป็นหูสำหรับหิ้วหรือสอดไม้คาน ตอนล่างขัดกันเป็นสี่เหลี่ยมสำหรับวางกระจาดเป็นต้น. |
แสรก ๑ | (สะแหฺรก) น. สาแหรก เช่น กรนนเช้าแสรกคานก็พลัดจากอังษา (ม. คำหลวง มัทรี). |